Choreografie
 

Voor Malou

Choreografie

je mist je haarlokken
hoe ze lonken in dartelende wind
die ruisend fluistert
hoe graag ze je waait
en hoe mooi ze je vindt

het enige wat je ziet:
papieren molens die naast
het open raam draaien
als je ze aanraakt
hoor je hoe ze ritselend
je vingertoppen aaien

ik zou zo graag deze plek ontstijgen
mijn aluminiumvleugels afleggen
en je zien fladderen van schaats naar spitzen

dus laat me toch bij je
ik kan geen paso doble
maar ik zal verhalen verzinnen
zomaar weggaan om ijs te halen
of om je gemist te hebben
ik zal sprookjes vertellen
luister
ik ben geen matador
maar ik kan doen alsof
heel goed doen alsof

die laatste dag in dit
holle, nederige land
hing ik verloren om je heen
je liet me winterslapen
en de nacht gleed glinsterend
door mijn handen
de sterrensnelweg op
zuidwaarts waar het leven
fiësta en siësta zal zijn

ik heb verlangd naar je hese stem
naar de glans van klanken
en de geur van de planken vloer
waarop onze voeten schuifelend
elkanders dans zoeken

vannacht zal je van me dromen
dan kan je me zien
bewegen, swingen, zingen
en we zullen samen zijn
tot je me soezend zal overkomen
wanneer ik zwaaiend
uit je vertellingen verdwijn

Het gehele gedicht is mooi.

je mist je haarlokken
hoe ze lonken in dartelende wind
die ruisend fluistert
hoe graag ze je waait
en hoe mooi ze je vindt

lonken en lokken rijmen leuk, wind en vindt ook. Ik hou van bijvoeglijk gebruikte werwoorden als dartelend. Hier loopt het ritme lekker.

het enige wat je ziet:
papieren molens die naast
het open raam draaien
als je ze aanraakt
hoor je hoe ze ritselend
je vingertoppen aaien

Laatste twee regels zijn prachtig. Ook een goed ritme en goede rijm hier. Die komt niet geforceerd over. (y)

ik zou zo graag deze plek ontstijgen
mijn aluminiumvleugels afleggen
en je zien fladderen van schaats naar spitzen

De verandering van de strofevorm vind ik hier niet mooi. ontstijgen vind ik geen mooi woord, evenals aluminiumvleugels. "van schaats naar spitzen" is ook niet mooi meer. De poëtische waarde daalt hier.

dus laat me toch bij je
ik kan geen paso doble
maar ik zal verhalen verzinnen
zomaar weggaan om ijs te halen
of om je gemist te hebben
ik zal sprookjes vertellen
luister
ik ben geen matador
maar ik kan doen alsof
heel goed doen alsof

Vanaf hier gaat je gedicht meer richting clichés. Het ritme is minder mooi hier.

die laatste dag in dit
holle, nederige land
hing ik verloren om je heen
je liet me winterslapen
en de nacht gleed glinsterend
door mijn handen
de sterrensnelweg op
zuidwaarts waar het leven
fiësta en siësta zal zijn

Het vetgedrukte is mooi verwoord. Maar de rest meer cliché en fiësta en siësta vind ik niet passen in een gedicht.

ik heb verlangd naar je hese stem
naar de glans van klanken
en de geur van de planken vloer
waarop onze voeten schuifelend
elkanders dans zoeken

deze strofe is alweer heel mooi, inclusief de rijm en het ritme. en hier wordt het weer origineel en poëtischer.

vannacht zal je van me dromen
dan kan je me zien
bewegen, swingen, zingen
en we zullen samen zijn
tot je me soezend zal overkomen
wanneer ik zwaaiend
uit je vertellingen verdwijn

Het eerste gedeelte hier is weer "te bekend" maar de laatste drie regels weer niet. Deze strofe loopt wel lekker, maar is denk ik toch je slechtste.

[edit] Je boodschap komt wel over en het gedicht sluit goed aan bij de titel.

Is het Málou, of Malóu?

Ik vind holle, nederige land helemaal niet cliché, heb ik het goed begrepen als je hierin verwijst naar holland, nederland? ( alleen dan een extra ietsje hebt toegevoegd?)

Zoja, vind ik het erg goed gedaan(Y) zo nee, dan is het toch nog leuk dat ik dat er wel uit op maak ..


Over het totaal, ik ben helemaal niet echt iemand van dit soort gedichten, maar het spreekt me hier erg aan. Door de woordkeuze ( alluminiumvleugels, origineel!) die woorden, net als fiësta etc ertussendoor vind ik juist verfrissend, speels een beetje zelfs.

Al met al, echt een goed gedicht, ik zou de helft moeten gaan kopiëren als ik wilde gaan zeggen wat ik allemaal goed gevonden vind.

Hoe zit het met je nooit-meer-een-gedicht-posten-op-DoP enzo?

Ik was hier echt in de stemming voor. Ben te verblind om er fouten in te zien. Aangename verrassing van je, Reynaert.

Ow, 'sterrensnelweg' vind ik wel een cliché beeld. Da's alles.

Ik quote Reynaert:

Ont:
Hoe kan ik anders dan dit een mooi gedicht vinden? Ik geloof net als Fri dat het wat nutteloos is om de mooie dingen te noemen, want dan blijf ik bezig. En dat ik mindere dingen minder vind, zoals de eennalaatste strofe, weet ik niet zo te onderbouwen.
De eerste strofe is mijn favoriet. Ik heb het eerst steeds verkeerd gelezen: hoe graag je ze waait en hoe mooi je ze vindt. Dat vond ik eigenlijk net zo mooi, maar het geeft een ander beeld, speelser en kindelijker.
'zomaar weggaan om ijs te halen of om je gemist te hebben' vind ik ook prachtig.

Pst, dank je wel :cool:

Mr Soija, ik lees niet héél erg veel gedichten dus het kan zijn dat ik het mis heb, maar volgens mij valt het met de clichés wel mee in dit gedicht. En waarom zouden fiësta en siësta per definitie niet passen binnen een gedicht?

Fri.., je hebt het goed. Leuk dat je het zo'n goed gedicht vindt.

vidaaa, zie de quote van Porcelain.

gezweetwel, kan je me uitleggen waarom sterrensnelweg cliché is? Ligt het voor de hand, of heb je het al eerder gelezen?

Porcelain, graag gedaan. :)

Volgens mijn post lijkt héél cliché, maar dat is het niet hoor, slechts een paar gedeeltes, vind ik.
En tja, ik vind fiesta en siesta geen mooie woorden, en niet poëtisch.

Misschien las ik het al eerder, ik weet 't niet. In elk geval wordt in gedichten veel over sterrenhemels gesproken ivm de liefde.

Ja mooi, sommige stukken heel mooi, maar andere boeien me minder.

Ik vind hem iets te lang denk ik, hoewel ik ook niet weet welke stukken overbodig zijn. Hij is voor mij te lang om te blijven hangen.

Maar niet poëtisch hoeft toch niet cliché te zijn? Trouwens, ik zelf ben fan van niet-poëtische woorden in een gedicht. Is dat niet gewoon 'persoonlijke' voorkeur ipv cliché ?

Ik vind het verre van cliché eigenlijk. Fiësta en siësta zijn eerder verfrissend qua taalgebruik. Het is een liefdesgedicht, misschien daarom dat het soms cliché overkomt. Maar al bij al, i love it.

Natuurlijk ben ik niet echt objectief omdat ik een fan ben van je...

Hm lang, maar t loopt wel. Toen ik "je mist je haarlokken" las, dacht ik dat het over iemand met chemotherapie zou gaan. (:|)

Al met al natuurlijk heel mooi geschreven maar ondanks je (al dan niet op die manier geinterpreteerde) verfrissende woorden, komt het geheel op mij toch cliche over. Vooral door de beelden die je oproept. Bijv. "van schaats naar spitzen", is ontzettend leuk gevonden alleen het beeld dat ik erbij krijg als lezer is op een of andere manier heel theatraal.

Naja eigenlijk is dat ook als een positief punt te zien: je hebt je gevoel onwijs goed weergegeven.

Je hebt inderdaad nog een kleine mogelijkheid opengelaten om nog ooit hier een gedicht te posten, maar het was toch echt in alles 'het grote afscheid' van Reynaert van DoP, omdat die geen nuttig commentaar kreeg en het niveau ontgroeid was. En daarbij: je wilde geen gedichten meer hier posten omdat je ze dan niet meer kon insturen naar tijdschriften etc. Daarom ook kan ik dit gedicht niet serieus nemen omdat jij zelf het blijkbaar niet goed genoeg vindt voor een tijdschrift, maar wel voor DoP.

Dat heb jij misschien zo geïnterpreteerd. Ik heb nooit gezegd dat ik het niveau ontgroeid was, ik heb alleen gezegd dat ik het idee had dat ik het niveau van DoP ontgroeid was. Ik kan eerlijk toegeven dat ik daar nu een ander idee over heb, het blijft leuk om reacties te krijgen op gedichten, ook al kan je er niet direct iets mee. Daarbij komt: dit gedicht heb ik specifiek voor iemand geschreven en die leest niet alle literaire tijdschriften. En wie zegt dat ik dit niet alsnog ergens heenstuur?

Zo kun je al je woorden wel verdraaien zodat je achteraf eigenlijk alles bedoeld had kunnen hebben, Reynaert.

Het gedicht vind ik wel lang en dat stoort me, het blijft me niet tot het einde boeien. Maar ik lees het later nog wel een keer.

Ik heb niet gezegd dat fiesta en siesta cliche zijn, ook niet dat iets cliche is omdat het niet poetisch is. :D

Outro, in principe is er niets wat die interpretatie tegenspreekt. Maar ik had er zelf nog niet aan gedacht, en mijn interpretatie is anders. :) Ik denk dat het geheel wat cliché overkomt door het onderwerp, niet door de bewoording ervan. Ik had gehoopt dat de stijl en de sfeer van het gedicht het wel zouden redden van het etiket cliché. Het is trouwens wel zo bedoeld dat de verteller enigszins theatraal overkomt.

Thoughtful, ik ben niet degene die mijn woorden verdraait. En wat betreft de lengte: ik hoor vaker dat mensen hier langere gedichten niet kunnen waarderen. Dat vind ik erg jammer, want als je kijkt naar de gemiddelde lengte van een gedicht door de eeuwen heen is dit gedicht helemaal niet 'lang'. En ook recent verschijnen er vaak genoeg 'lange gedichten', denk bijvoorbeeld aan 'Geen Lied' van Ramsey Nasr, dat dertig pagina's beslaat.

Mr Soija, wat mij betreft is elk woord potentieel poëtisch.

Je lijkt wel telkens wat anders te bdoelen.

En ja, maar stiekem interesseert het mij niet zoveel wat de gemiddelde lengte door de eeuwen heen was. Het gaat om dit gedicht, niet om andere gedichten. En dit gedicht kon mij gisteren gewoon niet tot het einde boeien, daarom vond ik het te lang.

Dat heb ik ook. De eerste strofe vind ik aardig, maar daarna lijkt het minder te worden.

dus laat me toch bij je
ik kan geen paso doble
maar ik zal verhalen verzinnen
zomaar weggaan om ijs te halen
of om je gemist te hebben
ik zal sprookjes vertellen
luister
ik ben geen matador
maar ik kan doen alsof
heel goed doen alsof

Deze strofe bijvoorbeeld, bijna schokkend als je je vroegere gedichten bekijkt. Het is zo niet-speciaal.

Reynaert lAaT De HaTeRs HaTeN eN De PrAtErS PrAtEn