vraagstukje, waar ik niet uitkom
 

mijn vraag: Waarom leggen mensen zichzelf regels op, om ze vervolgens niet na te komen of zelfs te breken?

Is het tegenwoordig niet meer een man een man, een woord een woord? En dan heb ik het niet over mensen die een afspraak maken met hun geliefde en niet op komen dagen ofzo.. Maar echt een belofte aan zichzelf... Want ik krijg de vraag voor mezelf niet beantwoord :confused:

Om zichzelf het idee te geven dat ze zelf dingen in de hand hebben?

Om zichzelf te bedriegen. Om ook naar anderen toe te bewijzen dat ze wel degelijk bepaalde beloftes aan zichzelf hebben.

Zodat ik mezelf op mijn flikker kan geven. Simpel. Maar regels ten opzicht van anderen zal ik niet zo gauw breken.

We leggen ons regels op, zodat we beschermd zijn van de grillen van anderen. Regel: elkaar niet bestelen --> reden: ik wil niet bestolen worden

Wij breken ze dan vervolgens, want we willen vrij zijn. De gedachte: tja, als alleen ik dit of dat doe, merkt toch niemand het.

Oorzaak: moreel verval... helaas. Ik vindt het altijd zo klote om een belofte of afspraak met mezelf te verbreken.

PS: ik kan het mis hebben(natuurlijk :) )

Nu lijkt het voor mij dat je iets met zichzelf verklaart, namelijk moreel verval (regels breken) met moreel verval. Moreel verval is namelijk iets wat je vaststelt, maar geen verklaring direct...

Volgens de psycho-analyse kan je dit verklaren vanuit het Es, het id en superego. Het id is zowat je impulsen, wat je zelf wilt, het ongebreideld egoïsme. Het super-ego zijn de eisen van je omgeving, waaraan je je dient te houden, ook je geweten genoemd. Het ego zou balancerend werken tussen het id en het super-ego en er een evenwicht tussen te vinden. Nu zou je jezelf regels opleggen kunnen zien als het werk van het ego, die op dat moment meer aandacht geeft aan het super-ego; maar als je ze breekt, haalt eigenlijk het id de bovenhand.
Of dit al dan niet voor jou plausibel lijkt, weet ik niet en of het je verder helpt ook niet, maar ik dacht er even aan.

Nu zou je dan moreel verval kunnen verklaren doordat collectief het id (es) de bovenhand haalt, doordat bv. men minder afgestraft wordt hiervoor door de maatschappij of doordat algemeen aan regels minder aandacht wordt gegeven door de maatschappij.
Dit is echter hypothetisch ervanuit gaand dat de theorie van Freud enige waarheid bevat.

Mensen leggen zichzelf regels op, omdat ze zichzelf een beter persoon zouden vinden als ze die zouden naleven. Vervolgens leven ze de regels niet na omdat ze dat toch te veel moeite of te veel gedoe vinden. Dat is toch niet moeilijk te bedenken :confused:

Als de regel iets fysieks verbiedt (roken, vreemdgaan ed) dan is de reden voor het te breken simpel: Het vlees is zwak :)

Ik geloof dat iedereen in zekere zin idealen heeft. Om deze idealen te bereiken moet je bepaalde regels naleven/ doelen opstellen.

Freud <3 :)

Antwoord nee, want mensen zijn tegenwoordig in overwegende mate slapjes en weinig bereid tot op het bot te gaan voor dingen die ze graag willen bereiken.

Dit komt door de ambivalentie tussen het etisch handelen en het etisch denken. We kunnen niet consequent met onze moraliteit omgaan , omdat dit in de praktijk niet haalbaar blijkt te zijn.
(je stoot altijd wel iemand voor de kop , terwijl je vind dat dit immoreel gedrag is.)
Mensen kiezen dan vaak die weg waarbij ze de minste verantwoordelijkheid hoeven af te dragen.