zoals veel dingen
 

grijze gebarsten kasseien zijn van die dingen die
je charmant moet vinden zie
veel geplaveide stegen
die ooit zo weelderig blonken, plegen
zachtjes te verdwijnen en te vergaan
te transformeren in een geasfalteerde laan

kooplui in bont en blauw en rood fluweel
een sporadische mijnwerker met een houweel
velen passeerden de revue
tot geautomatiseerde machines nu

rijden af en aan
laden, lossen, laten staan
“Cerveza fria” op de stalen vrachtwagen
waar we ooit houten wielen van de karren zagen


een gedicht in een voor mij gekke stijl. spui u gal!

is mijn gedicht geen reacties waard?

Allereerst vind ik je rijm over het algemeen niet zo geslaagd. Komt nog al geforceerd over. De manier waarop je zinnen afbreekt vind ik dan wel weer goed, vooral hier:

veel geplaveide stegen
die ooit zo weelderig blonken, plegen
zachtjes te verdwijnen en te vergaan

Je woordkeuze vind ik apart, eigenlijk slechts af en toe mooi. "Geasfalteerde", en "geautomatiseerde"...nee, maar misschien komt dat deels door de beelden die ermee worden opgeroepen.

De sfeer die je schetst vind ik dan wel weer mooi, op zich doet het me wel wat.

"Kooplui" vind ik overigens mooi! :) en "sporadisch" ook.