Lampen en kelders én lichten.
 

In de diepte van een lamp zwalg ik rond.
Kelders vol met zwaailichten.

Brabbel ik dan zomaar wat?
Een boete voor kleurenblindheid.
Niet dat het er toe doet.

Glazig kijk ik rond.
Anders, had ik het verwacht.
Als er nou een lichtpuntje was nam ik de
Fiets wel.

Het is mooi in het geheel, maar de laatste zin zou misschien iets beter zijn als je tussen het woordje 'was' en 'nam' even op enter had gedrukt.
En het woordje 'brabbel' vind ik eigenlijk ook niet in het gedicht passen.
Maar verder vind ik het echt een mooi gedicht hoor.

O wauw
Hier kan ik echt blij van worden, wat een fijne stijl. Tussen ernst en humor, hmm!

Jammer dat je steeds punten zet achter je zinnen, dat leest ontzettend irritant vind ik. En is er een speciale reden dat je steeds met een hoofdletter begint? "Kleurenblindheid" lijkt ook niet zo goed te passen binnen dit geheel, al kan ik niet echt aangeven waarom ik dat vind.


"Niet dat het ertoe doet" en "Anders, had ik het verwacht"

geweldige zinnen!

Wat betekent zwalgen?

Nee, nee, helemaal niet, het is een acrostichon!

Een geslaagd acrostichon, moet ik zeggen. Mooie zinnen, leuke sfeer, cool (y) :cool:

Hehe, ik had nog niet door dat het een acrostichon is, dat is wel stoer.

Fijn gedicht, de 'nam ik de fiets wel' is mij nog niet helemaal helder maar verder is het inderdaad precies wat Outro zegt: tussen humor en ernst in.

Ik vind vooral de eerste twee regels goed. Het is intelligent en origineel geschreven.

hehe, ja leuk gedaan zo'n hidden message,
maar ik blijf er wel bij dat de interpunctie het
gedicht qua leesbaarheid niet ten goede komt.

kleurenblindheid- vind ik ook een beetje vreemd klinken
het breekt het ritme op een minder prettige manier,

verder vind ik je gedicht erg leuk en goed
gevonden, mijn complimenten

gr
kerwin