Zand erover, aardkloot?
 

Zand erover, aardkloot?

Ik wil niet tot op het bot gaan deze keer
maar graven in de nog vochtige aarde
waar ik fossiele restjes “ons” bewaarde.

En om je nu af te gaan stoffen met zo'n
kwastje gaat mij niet te ver (je was
als een sfinx, ik vond je koud en van steen)
verleden grijpt mij steeds weer bij mijn keel
ingrijpend voor een onbegrijpend meisje
die altijd onwetend omhulde met mist
liever dan grond onder voeten te voelen.

En nu, jaren later ben ik geen enk'le
stap verder gegaan dan het hek om ons huis,
uit angst voor een horizon die ik niet ken

-alsof je net weg wil zweven en een touw
om je enkels je geen ruimte meer kan geven.

Alles achter mij doorgrond ik als de beste
maar wat heeft het leven mij echt gebracht
behalve hek, touw, jou, een gebroken hart
dat alles begraven in de door mijn tranen
besprenkelde aarde. Ik mis je niet maar
ik ben misschien slechts een beetje beneveld.

Drink, doe, heb seks, lieve kinderen voordat het te laat is!

aldus een wijze uitspraak van mijn lerares engels.
Ik heb dit gedicht geschreven omdat ik het gevoel heb steeds dezelfde dingen tegen te komen. Ik wil wel groter/beter/meer, maar ik hou mijzelf daar in tegen. Blabla genoeg, anders moet ik nog naar liefde&relaties of psychologie hiermee. :D

Ik wou aan de hand van de personage uit mijn gedicht schetsen hoe het is om steeds jezelf tegen te komen (steeds het verleden tegen te komen) en toch geen afstand van dat verleden te kunnen doen. Je maakt fouten, en wil vooruit. Voordat je het weet ben je oud en is alles te laat. En het is niet alleen "de omgeving" die het proces van groeien kan tegenhouden, maar dat ben je ook zelf.

één zin stoort me

- die altijd onwetend omhulde met mist -

klinkt voor mij veel te veel als een nietzeggend cliché
alsof je wanhopig opzoek was naar wat woorden
om een witregel te overbruggen.

En ik zeg dit omdat ik de rest alleen maar kan bewonderen,
origineel, beeldend.. gewoon echt goed!
Dan springt zo'n zin er een beetje uit
(op een negatieve manier). Maar voor alle overige zinnen;
petje af. ;)

Ik vind de derde strofe echt prachtig :bloos: .
Erg origineel :), dit gedicht.