Het gevoel veel dingen gemist te hebben!
 

Pas geleden ben ik 20 jaar geworden en loop nu al dagen in mn hoofd een beetje terug te kijken op die 20 jaar. :rolleyes:

Voor mijn gevoel heb ik veel dingen niet, of niet goed gedaan!
In mijn middelbare schooltijd had ik leuk moeten kloten met vriendinnetjes enzo....... was niet een super pupulaire jongen, maar toch waren er wel meisjes die mij wel zagen zitten.... nooit wat mee durfen doen.
Erg verlegen in die tijd.

Helaas heeft dit er wel een beetje toe gelijdt dat ik qua relaties / vriendinnen nogsteeds op 0 sta.

Nu kom ik voor mijn werk nog regelmatig op middelbare scholen en kijk ik echt met verlangen terug op die tijd.
Met het idee van.... nu zal ik het allemaal anders aangepakt hebben.

Helaas heb ik ditzelfde met nog veel meer onderwerpen... niet alleen vriendinnetjes.
Jammer maar de tijd is niet meer terug te draaien..... gewoon vooruit kijken op nog minimaal 60 leuke jaren.
En het nu wel in 1 keer goed doen.

Iemand die dit ook heeft??

Achteraf gezien had ik een heleboel dingen anders willen doen, maar het heeft geen zin om daar over na te denken. Als, als, als... het is niet gebeurd, punt uit. Ik zorg nu dat ik de fouten die ik toen maakte niet weer maak. En wat zijn nou 5 jaar op een mensenleven?! nog genoeg tijd om lol te maken!

Goed, als het me niet was overkomen, dan was ik waarschijnlijk ook niet dezelfde persoon geweest als ik nu ben (cliché, ik weet het), dus ergens heeft het allemaal ook wel zin gehad, denk ik dan. Inderdaad, niet treuren en vooruit kijken!

Bovendien, van fouten leer je. Het is echt geen zonde om een (of meerdere) fout(en) te maken.

Ik heb het zelf niet, maar kan opzich wel begrijpen wat je bedoelt. Wat ik nu ga zeggen is ongeloofelijk cliche, maar wel waar. Ik weet dat het moeielijk is, maar probeer het reëel te bekijken. Je kan moeielijk terug in de tijd gaan en er iets aan doen. Je bent 20. Hartstikke jong. Probeer anders de verloren tijd in te halen door nu te gaan leven? Was je 50 geweest dan had ik het wel begrepen, maar 20 lijkt mij iets te vroeg om al verbitterd (?) en met spijt terug te kijken. Maak er nu wat van en (CLICHE ALARM) probeer je niet druk te maken over relaties. Dat overkomt je gewoon en dan kan je niet afdwingen. Ik vraag me ook af wat je dwars zit naast die relaties.

"Helaas heb ik ditzelfde met nog veel meer onderwerpen... niet alleen vriendinnetjes."

Edit: Ik zie dat het al gezegd is. Blackrose was me voor. Dubbel advies dus.

Dat zijn b.v. verschillende beslissingen die ik in het verleden genomen heb, die misschien niet al te handig waren.

Misschien kwam mijn tekst ook wel iets negatiever over, dan dat ik het eigenlijk bedoel.
Ik denk dat iedereen weleens op zo'n manier terug kijkt, maar ik had het de laatste tijd alleen wel erg sterk.

Misschien is het wel het gevoel niet altijd voor de volle 100% geleefd te hebben ofzo.
Klinkt gek.... maar ik zoek nu eigenlijk naar manieren om een soort 2e start te maken.

Ik ben sinds een paar weken weer begonnen met sporten, wat mij sowieso alweer een goed gevoel geeft.

Hmmm ok. Fouten maken we allemaal. Ik ook, maar zoals Blackrose al zei: je leert ervan. En het kan ook gewoon iets tijdelijks zijn als je zegt dat je er sinds kort weer aan denkt.

Voor 100 procent leven dat doet niemand. Wat is "echt leven" nou eigenlijk? Voor de een is het uitgaan en de ander een boek lezen. Het gaat er gewoon om of je je goed voelt bij de dingen die je doet. De ene maakt een wereldreis en de ander neemt genoegen met een film. Doe gewoon waar jij zin in hebt en ga niet geforceerd dingen doen alleen omdat andere mensen dat als "leven" beschouwen.

Ik wil me echt niet als een Dr. Phil-Wannabe (te laat) gaan gedragen of de eeuwige optimist spelen, maar ik blijf het zeggen. Je bent 20. Geen kind meer, maar nog genoeg tijd om er wat van te maken of te doen wat jij gewoon leuk vind.

Hm, dit klinkt vast heel stom, maar zo'n gevoel heb ik ook weleens.. 16 jaar lang heb ik bij mijn vader gewoond, mocht ik niets, en nouja, kindjes van 13 enzo mochten al wel naar de plaatselijke 'disco' enzo, en ik niet, en blablabla.. Maar gelukkig ben ik nog jong, en ben ik nu volop van mijn leven aan het genieten, alhoewel ik soms wat doorsla, maarja, dat hoort er gewoon bij.. Toch heb ik nu achteraf niet echt heel erg het idee dat ik die 16 niet volop heb geleefd.. Ik leefde wel, maar gewoon anders als anderen van mijn leeftijd.

Alles in het leven loopt gewoon zoals het moet, en daar kun je niets aan veranderen. Als je nu de kans hebt om vrijuit te leven is dit gewoon jou tijd, geniet ervan (y)

Als je je daar nu zorgen om gaat zitten maken dan kijk je op je zestigste terug naar je twintigste en dan denk je 'GODVER, door dat pokkegezeur heb ik echt veel te weinig bier gedronken in mijn wilde jaren'.

Ik zou zeggen: zuip alles wat je te pakken kunt krijgen, neuk alles wat terug wil neuken en kom erachter dat je vrij weinig gemist hebt. ;)

Ach ik het duurt bij mij nog wel een jaartje of wat voor ik terug kan kijken op de middelbare school. :)

Ik mocht ook pas op mijn 16e uitgaan en daarin verschilde ik niet super erg met leeftijdsgenoten.

Je mist dingen pas als je destijds het gevoel had dat je iets miste. Misschien denk je nu dat je dingen hebt gemist maar misschien is je leven wel net zo gelopen als dat jij wilde. Misschien was je nog helemaal niet toe aan vriendinnetjes en als je het geforceerd had dan was dat denk ik ook niet zo fijn geweest. Leef met de dag en probeer het optimale uit die dag te halen zou ik zeggen :) Misschien kan je doelen gaan stellen, wat je op het moment perse zou willen en er dan aan gaan werken om die doelen te behalen, dat doe ik weleens.

Exactly. En dan loop je door dat gebitch ook nog Lola the retirement home whore mis.

Zoals de meesten al zeggen fouten maken we allemaal.

Je kan het jezelf nog moeilijker maken en jezelf vergelijken met jonge sporters die al zo veel gepresteerd hebben of andere mensen die al veel berijkt hebben.
Ik vind het altijd veel fijner om bezig te zijn met mezelf. Je kan beter lering trekken uit die fouten en bezig zijn met hoe jezelf in elkaar steekt dan dat je je dood gaat staren op die fouten.

En daar leer je van. Je weet nu wat je wilt: ga dat dan doen en haal op die manier het één en ander in.

Ik ken het gevoel wel, maar je kunt best dingen inhalen. Als jij graag wilt klooien met meisjes, dan kan dat als 20-jarige ook nog prima. Als jij wilt zuipen en feesten ed, dan kan dat ook prima als je 20 bent. Enzovoorts. (Ik vraag me af of het wat aan je leven toevoegt of je niet beter een echte relatie kunt hebben om van te genieten, maar goed, dat is mijn mening. Als jij wilt klooien, enz. dan moet je dat doen.)

Dingen gemist hebben klinkt zo naar, maar ik begrijp wat je bedoelt. Ik heb het zelf ook een beetje. Nu heb zin om veel dingen te proberen. Ik heb bijvoorbeeld nooit een muziekinstrument gespeeld misschien ga ik daar binnenkort mee proberen. Oke ik zal wel geen ster worden daar is het te laat voor, maar ik kan nog wel proberen het gewoon voor mezelf zo goed mogelijk te spelen. Dit is natuurlijk iets anders dan waar jij het over hebt, maar komt gedeeltelijk wel op hetzelfde neer denk ik.

Ik ga proberen nu leuke dingen te doen. En geen spijt te hebben van dingen die ik vroeger niet heb gedaan of anders had willen doen.

Je blijft tot je dertigste nog redelijk in staat om party-hardy te doen, dus je hebt nog 33% van je tijd voor de boeg(y)

Zelfs 50% als je de eerste tien levensjaren buiten beschouwing laat.

Het klinkt min of meer herkenbaar ja, al slaag ik erin om er me niet erg druk over te maken.

edit

Toch is dat onzin, want elk mens heeft een eigen karakter, en als jouw karakter wat verlegen en meer introvert is, dan heb je dus gewoon geen behoefte om met vriendinnen elke avond hard te stappen. Dan kun je dus ook niet zeggen dat je het hebt gemist; je had er immers geen behoefte aan.

Ik mag hopen dat iemands jeugd uit meer bestaat dan uitgaan, studentenleven, enz. :o Of je wel/niet iets van je jeugd 'gemaakt hebt' lijkt mij iig van heel veel meer afhankelijk.

Nou, uitgaan, studentenleven en vrienden zijn voor normale mensen toch wel erg belangrijk ;)

Nee even serieus, je moet doen waar je je zelf goed bij voelt. Het is logisch dat je af en toe een gevoel krijgt dat je mee moet doen, omdat andere, meer enthousiaste mensen wel altijd willen stappen, maar dat doen ze omdat ze dat willen. Jij doet wat jij wilt omdat je het wilt. En als jij niet uit wilt gaan, dan ga je niet uit, dan ga je iets anders doen wat jij wél leuk vindt. Niets aan de hand toch?

Tenzij je elk weekend thuis zit terwijl je diep in je hart wél echt graag wilt stappen, en dan moet je jezelf gewoon een schop onder je kont geven (y)

edit

Heb je dan echt helemaal geen vrienden/vriendinnen die mee willen stappen? Ik zou zeggen bel gewoon eens wat vrienden of vriendinnen ook al zijn het er niet veel en dan zeg je: laten we eens wat geks gaan doen! We gaan stappen!

Zonder de spelfouten en het meisjes probleem kan ik me wel vinden in jouw verhaal :p

Ik bedoel, ik ben dus pas 22 geworden maar eigenlijk is het leven sinds het middelbaar voor mij niet meer zo vanzelfsprekend. Keuzes maken die meer impact hebben, opleiding, carrieré, de drang om te willen slagen etc.

Nu heb ik niks te klagen, heb feitelijk alles wat ik op dit moment nodig heb & genoeg lol in het leven maar toch blijf ik het idee soms houden dat ik achter de feiten aanloop o.i.d.

Toch kan ik me voorstellen dat zelfs mensen die niet gemakkelijk contacten leggen er zelf ook tussenuit willen met de vrienden die ze niet hebben. De "mogelijkheid tot contact leggen" en het verlangen ernaar zijn verschillende dingen mijn inziens.

Ik ben eigenlijk heel weinig mensen tegen het lijf gelopen die geen behoefte hebben aan contact/vriendschap. Zogenaamde eenzaten die anderen voortdurend achterna lopen in de hoop (tevergeefs) contact te leggen zie ik veel vaker.

ja komt me bekent voor.

Dat gevoel had ik toen ik 21 werd, niet echt op het gebied van relaties enzo, maar in het algemeen. Uitgemaakt met vriendje (was relatie van 1,5 jaar), en de schade in gaan halen.
Ja, ach. Ik weet niet of ik er gelukkiger van geworden ben. Ik denk van wel, nu loop ik me niet meer af te vragen hoe dat "echte" leven zou kunnen zijn. Burgerlijk zijn kan over 10 jaar nog.

Maar iets dat erg belangrijk is is niet meteen je hele leven, toch? Ik hoop iig ook voor de mensen waar het heel belangrijk voor is dat hun jeugd uit meer bestaat dan uitgaan, studentenleven, enz.

En er zijn ook genoeg 'normale mensen' voor wie dat soort dingen heel wat minder belangrijk zijn. Juist het gebeuren van 'zo moet het' zorgt er, denk ik, voor dat mensen die dat niet hebben zich anders gaan voelen en denken dat ze wat missen ed. Ik vind dat onzin, iedereen moet doen wat hij of zijn wil en niets 'moet zo'. (Wat jij ook zegt dus. :))

En idd: als je thuis zit maar eigenlijk wel wilt stappen, dan moet je dat idd doen (of iig een manier zoeken om het te gaan doen).

Ik heb het ook wel in vlagen, dat ik net hetzelfde denk. Tja, er zal wel een bron van waarheid inzitten, maar door er zo down mee te blijven, gaat er weinig veranderen.

Zuipen/roken zijn voor mij trouwens een gekende afleiding, als ik verga van de problemen, ga ik met vrienden op vrijdag gewoon zuipen, om te zuipen, om te vergeten en toch eventjes happy te zijn: hoe meer hoe beter tot een uur of 5, wanneer alles terugkomt. Hetzelfde met roken, zo ben ik begonnen: geen zin in totaal dronken worden en dan maar kettingroken met diezelfde vrienden. Tja, ik heb ondertussen beseft dat het geen goede oplossing is, het is steeds tijdelijk en de gevolgen (mogelijk longkanker, het overgeven, andere vrienden die met dat gedrag niet overweg kunnen, ...) maken het totaalbeeld niet speciaal beter.

Ik weet dat de enige echte verbetering is, door fundamenteel dingen in mezelf te veranderen, tijdelijke 'oplossingen' zijn meestal een achteruitgang, en dat zijn de enigen die ik tot nu toe echt heb geprobeerd (voor de echte oplossingen heb ik de discipline niet).

Middelbaar zal ik niet missen, allerminst, ik wil er al lang genoeg weg; hier in België krijg je in ASO gewoon te veel onzinnige vakken, te veel onzinnig werk; allemaal dingen waarvoor ik geen goesting heb, maar die ik dan toch maar doe.