Mijn moeder moet voor zichzelf leren kiezen
 

Geen idee of dit hier goed zit, maar verplaats 'm anders maar.

Mijn moeder woont in Den Haag, en werkt in Amsterdam. Al een tijdje passeert bij haar wel eens de gedachte: 'Verhuizen naar Amsterdam'. Mijn moeder is jaren geleden vanuit België naar Nederland gekomen, en kwam in Amsterdam terecht. Ze leerde mijn vader kennen en is met hem mee verhuisd naar Den Haag, omdat hij hier een praktijk kon overnemen.
Maar mijn moeder is altijd verknocht geweest aan Amsterdam. Ik denk dat ze het liefst weer terug zou gaan, maar er is een probleem. Mijn zusje en ik wonen nog thuis. Nu ga ik waarschijnlijk na de zomervakantie op kamers, dus is dat al opgelost. Alleen, mijn zusje is nu 15 en nog bezig met haar middelbare school. Waarschijnlijk zal ze ook niet na haar eindexamen meteen uit huis gaan.
Dit is best wel een dilemma. Mijn moeder is altijd heel beschermend geweest tegen mijn zusje, veel meer dan tegen mij, en zal daarom nooit zeggen: joh ik ga naar Amsterdam, zoek het maar uit.
We wonen nu in een huis waar op de begane grond de praktijk van mijn vader gevestigd is. Omdat mijn ouders niet op een leuke manier uit elkaar zijn gegaan, is dit voor mijn moeder natuurlijk best moeilijk en dit is nog een reden voor haar om te verhuizen. Ze heeft ook nauwelijks vrienden in Den Haag, die zitten allemaal in A'dam.
Ik snap op zich haar probleem wel, ik vind alleen dat ze wel eens aan zichzelf mag denken. Ze is voor ons gestopt met werken (toen we jonger waren), en ze is natuurlijk om te beginnen weggegaan uit Amsterdam zonder dat dat voor haar echt nodig was. Het lijkt mij dat mijn moeder best rustig op zoek kan gaan naar een huis/flat daar, want tegen de tijd dat alles rond is, is mijn zusje waarschijnlijk geslaagd (duurt nog iets meer dan een jaar, als ze niet blijft zitten en niet zakt) . Bovendien wonen ik en mijn vader ook in Den Haag, dus is ze ook niet op zichzelf aangewezen.

Zo dit was een beetje mijn verhaal. In het kort dus: ik vind dat mijn moeder nu wel eens aan zichzelf mag denken. Alleen, hoe breng ik dit aan haar verstand? Ik weet gewoon dat ze het graag zou willen, en dat het goed voor haar zou zijn. Heeft iemand ook iets dergelijks meegemaakt, of maakt het nu nog mee? Of iemand advies?

Groetjes, Nicky

Het zit in een moeder om haar kinderen voor haarzelf te laten gaan, denk ik. Als je zusje klaar is met de middelbare school kan je moeder toch best naar Amsterdam verhuizen? Dat je zusje het huis niet uitgaat maakt daarbij niet uit, lijkt mij, ze kan als het moet toch mee verhuizen? In Amsterdam heb je ook mbo's, hogescholen en universiteiten ed.

Je zou er eens met je moeder over kunnen praten, dat lijkt me een aardig begin. Maar meer dan je mening geven kun je niet doen, denk ik. Je moeder is volwassen en als zij er voor kiest om voor haar kinderen in Den Haag te blijven, dan is dat haar keus, dan weegt dat voor haar kennelijk zwaarder dan al het andere en dan kun je daar weinig aan veranderen.

Mijn ouders zouden ook het liefst naar de grote stad verhuizen maar wonen nu in een stom dorpje ernaast omdat mijn broertje en zusje hier hun vriendjes/school en hobbie's hebben, die zien de grote stad absoluut niet zitten!

Voor mijn ouders geldt: zolang de kinderen maar gelukkig zijn... Ik denk dat veel ouders er zo over denken. Tja ik had op mijn 15e ook echt niet willen verhuizen... dan is het maar even wachten tot dat je zusje examen heeft gedaan en uit huis gaat... Als je moeder het echt wil dan kan ze die plannen beter nu al openbaar maken zodat je zusje er zich op kan voorbereiden...

Mijn moeder zou sowieso wachten tot mijn zusje klaar is met middelbare school. Natuurlijk zou ze dan kunnen verhuizen en mn zusje gewoon meenemen, maar mijn zusje heeft zoiets van: ja ik wil hier niet weg, hier zitten mijn vriendinnen. Ze is niet zo sterk in t maken van nieuwe vriendinnen, ze vindt t beter als alles bij t oude blijft.

Kan je zusje niet bij je vader gaan wonen?

Dan kan ze op kamers gaan en/of misschien idd bij haar vader? En als ze examen doet, dan verandert er toch sowieso veel? Ook qua vriendinnen, ik neem iig niet aan dat al haar vriendinnen dezelfde opleiding zullen gaan doen als zij.

Maar nog, als je moeder besluit om voor je zusje in Den Haag te blijven, dan is dat haar keus.

onytopic vindt ik dat je moeder best al veel problemen heeft (gehad). Gun haar ook eens wat ( wat jij natuurlijk al doet).

Voor je zusje maakt het sowieso niet veel uit. Als zij straks naar een andere school gaat maakt zo zo nieuwe vrienden, want de oude raakt ze sowieso kwijt ( de ene gaat daar studeren en de andere weer ergens anders).

Als ik je moeder was zou ik nu langzaam gaan kijken in A'dam en als je zusje dan geslaagd is kunnen ze verhuizen.

Mijn vader heeft een vriendin en 2 jonge zoontjes, waar mijn zusje en ik overigens dol op zijn, maar is voor mijn zusje toch een reden NIET bij mijn vader te gaan wonen. Ze vindt ze leuk, omdat ze aan t einde van de dag weer naar huis kan als ze ze een beetje zat is, en dat gaat natuurlijk niet als ze er echt woont. Bovendien zit ze niet zo te wachten op een soort 2e moeder.

Heb het er met mijn moeder over gehad, en ze zei dat ze haar kinderen een 'thuis' wil geven, waar ze naartoe kunnen wanneer ze willen. Maar ik zei tegen haar dat 'thuis' voor mij vooral daar is waar zij woont, en dat WAAR ze woont niet zoveel uitmaakt.
Ik denk dat mijn moeder uiteindelijk wel van gedachten veranderd, alleen kan ze nu nog niet voor zich zien dat mijn zusje ooit uit huis gaat, aangezien ze pas 15 is en nogal een huismus.

Ik denk dat je over een jaar of 2-3 al een leukere situatie hebt voor je moeder, dan kan ze met een goed gevoel naar Amsterdam verhuizen.

Of je zusje moet een vriend krijgen waar ze kan intrekken ofzo.... zoiets