Jan op zijn fiets
 

Tgaat nooit hoe het zou moeten gaan

“Hé, Anne, zoenen?”

Oké, daar gaan we dan.

De ruitjes van de rijtjeshuizen suizen voorbij
terwijl Jan
op zijn fiets
naar Anne sjeest.

Niet verloren is hij
Hij kent de weg
Maar zijn gedachten dwalen met hem en dweilen net niet
de stoeprand
Zijn fiets, spiksplinternieuw, een koopje
469 euro en 2 jaar garantie
heeft een platte band.

Zie daar
De spijker van de liefde
Die zonet zijn hoop doorkliefde

hej, ik vind hem leuk:)
ik zou wel 't Gaat nooit... doen ipv Tgaat nooit , dat staat namelijk een beetje te slordig.

"Maar zijn gedachten dwalen met hem en dweilen net niet
de stoeprand"

dit stukje vind ik wel lang vergeleken bij de rest vooral door de en ertussen. Ik zou ipv de en misschien een komma plaatsen, niet dat het daar korter van wordt ofzo maar op de een of andere manier klinkt het wat korter. Maar het is geen advies ofzo, 't zijn gewoon mijn ogen.

en zonet vind ik een beetje een krom woord, ligt ook weer aan mij..

maar al met al wel leuk gedicht!

Ik vind het op een soort liedje lijken. Een grappig bedoeld liedje, maar toen ik het de eerste keer las werd ik heel treurig van die fietsband :| .
Maar ik vind het mooi, echt, origineel vooral! :)

Echt tof dit. Er zouden meer van dit soort gedichten op DoP gepost moeten worden in plaats van al het clichégejammer. Maar goed. Je interpunctie is wel onregelmatig maar dat lijkt bij dit gedicht niks uit te maken.