Caresse sur l'océan
 

Een kasteel in Spanje zoekt de dageraad
op een eiland in de liefde vol met zee
En de wind dwarrelt omhoog, de bladeren waaien omlaag
haar adem verdwijnt met een echo,
ze zwicht:

"Soach,

Ontdek een liefkozing van de oceaan,
ontvouw je vleugels in de wereld
waar ik nooit ben geweest, waan je

op een eiland, verloren in gekoos
ondergedompeld in de zee, maar

help me naar mijn treuren en vertel mij
de weg terug
help me graven naar de wereld waar ik ooit
ben geweest"


Hersenspinsel, moet er nog aan werken maar wou het jullie tonen

O ja, de titel is een liedje van Les Choristes

Goed gedicht, ik vind je woordkeus sprekend, en ook het ritme loopt fijn.
De overgang van 'maar' naar de nieuwe strofe vind ik best geniaal. Het is een goede overgang, of hoe zeg je dat. De schwung gaat er niet uit zeg maar. :) Wat bedoel je precies met: help me naar mijn treuren? En wat/wie is Soach?

Haha bedankt, 'k snap wat je bedoelt met goede overgang niet weg schwung etc :)

Met help me naar mijn treuren bedoel ik, ja, wat bedoel ik er mee. Vond het wel mooi staan. Mooi droevig.

En een Soach moet je 'ns andersom lezen :o

Soach andersom, hcaos... chaos neem ik aan?

Ja
Want hcaos klinkt niet

Rijmt soach op coach? Of so-ach? :o

En de wind dwarrelt omhoog, de bladeren waaien omlaag vind ik leuk, en ook wat Zepp zegt over maar.
De laatste strofe vind ik wel iets minder. Ik vind het de weg terug en ben geweest zo vreemd staan.

Ik lees het als so-ach, ik hoop ook dat limaon het ook zo doet, want soach (sootsj) klinkt naar mijn mening veel minder mooi.

So ach ja. En bedankt voor de reactie allebei :)