[Brief] Aan alle hypocrieten
 

In the middle of nowhere, maandag ’s avonds – het sneeuwt


Ergens wist ik wel dat ooit een moment zou komen dat ik dit zou schrijven, dat moment is nu gebleken.

Leven is geen pretje, maar vooral niet als je beseft dat je leeft om te lijden. Daar had de leer van Boeddha wel gelijk; leven is lijden. Maar om dat lijden te verminderen moet je begeerte afzweren door het achtvoudig pad te volgen, terwijl ik de weg al kwijt raak na de eerste kruising. Nee, boeddhisme is mij te moeilijk. Te streng. Het is niet dat ik laks ben, ik doe gewoon liever geen moeite voor iets waar ik verder niet in geloof. Niets dan normaal toch?Juist.

Maar ach, als ik zo bekijk waar mijn leven naartoe holt is het toch een oneindige rompslomp met hier en daar wat verlichting. Maar toch doet die verlichting mij die rompslomp anders zien en zorgt die ervoor dat ik door wil blijven leven.

Ja oke, ik ben mijn vader verloren, maar ik heb tenminste mijn computer nog! Misschien heeft mijn zus wel kanker, ja goh, maar ik heb nog wel mijn gloednieuwe mobieltje!Mijn moeder is misschien ergens een beetje gestoord, gelukkig heb ik in noodgevallen mijn pinpas met €1000,- erop!

Nee, zo werkt het niet bij mij. Maar we leven wel in zo’n wereld. Misschien niet zo overdreven als ik het neerzet, maar toch, het is erg. Miljoenenloterijen worden gewonnen terwijl je met dat geld net zo goed een arm land met voedsel kan voorzien. Voorkom dat de Israëliërs weer gaan zeuren om een beetje water, maak meteen een hightech irrigatiesysteem aan met dat geld! Doe eens iets nuttigs met je leven en haal die vinger uit je neus.

Niet dat ik me nou zo vreselijk erg inzet voor de mensheid, welnee. Waarom zou ik? Zij veracht mij net zoals ik haar veracht. Toch steun ik Green Peace voor €10,- per maand, puur om te laten zien dat ik nog íets doe. Of in ieder geval dat ik eraan gedacht heb, tenzij men denkt dat ik het tijdschrift ben vergeten af te zeggen dat maandelijks ongelezen in mijn prullenbak ligt. Wat kan mij het nou schelen dat de Mangoestijnse woestijnrat –of iets in die trant- bijna uitgestorven is?

Hmm, misschien ben ik zelf een beetje hypocriet geweest toen ik begon met schrijven.. Maar ach, ik heb altijd mezelf nog om me zorgen over te maken en dat is al bijna teveel.

Excuses hiervoor,

Rachel

Je bent zooooo 16. :D

:D :D :D Haha, die opmerking, priceless.

plaats eens normaal kritiek ipv mij af te kraken op mijn leeftijd :rolleyes: ik schrijf heel weinig [brief]verhalen en ik doe alleen mijn best, ok?

zo'n oppervlakkige opmerking zegt ook iets over jou ;) niet?

You can tell more about people by what they say about others than you can by what others say about them.

ik ben het met je eens howr.. stelletje hypocrietjes... ik heb in afrika gewoont.. egt asociaal zijn we hierzo..

*voor de rest: ga nou niet zzeggen dat ik OOK 16 ben.. I know I know*

Iemand trouwens gister Netwerk gezien, docu over Afrika? verschrikkelijk was dat.. door de droogte sterven gewoon zoveel mensen..

Oh mijn God, toch over je leeftijd: ik ben óók zestien en ik schrijf toch ook niet zo?!

Ik neem dan aan dat jij elke maand je zakgeld aan goede doelen geeft? En geen onnodige luxedingen hebt zoals een computer, mobiele telefoon of 4 paar schoenen?

@ Nienna* en Katje:
De hypocrise van de jongeren. Tsjah, het is de leeftijd hè ;)

tuurlijk benik ook hypocriet.. ik zeg niet dat ik dat niet ben...
het gaat er toch om of je het realiseert dat je zo bezig bent.. en ik probeer idd wel geld uit te geven aan goede doelen, en ik heb geen 4 paar schoenen nee :p maar daar gaat het niet om.. ik wil later ook ontwikkelingswerk gaan doen enzow.. mijn ouders zijn ook ontwikkelingswerkers geweest (daarom heb ik in afrika gewoond) maarja als je dat vergelijkt zijn we wel hypocriet hier..

Nu ja, ik ben niet echt hypocriet, omdat ik maar weinig kan geven om de situatie daar.

Hee hallo, ik kraak je niet af op je leeftijd. Je kan er niks aan doen dat je 16 bent. ;)

Je kunt er echter wél wat aan doen dat je je gedraagt als een luie, zestienjarige kutpuber. Niet dat ik wil zeggen dat je dat bent, maar gewoon om dat even uit de weg te hebben ;)

Nou...volgensmij denkt en schrijft een 30jarige niet anders dan een 16jarige omdat hij/zij zoveel moeite heeft gedaan geen luie, zestienjarige kutpuber meer te zijn. Dat gaat toch grotendeels vanzelf, door ervaring, doordat je ouder wordt, ontwikkeling en bla die bla.
Bovendien vond ik TS geen luie, zestienjarige kutpuber, ik vond wel dat ze zich typisch als een 16-jarige uitdrukte, en daar herken ik mezelf in, van 'vroeger.'

Nee, niet doen.

Uiteindelijk is iedereen een hypocriet.

Gedurfd statement. Verdedigen die handel! :)

(hoi wouter)

Nu ik denk dat het antwoord van onze geliefde zestienjarige hierop ons allemaal wel duidelijk zal blijken. Tenzij je dus wel degelijk braaf alle centjes aan welk goed doel dan ook geeft (tot de 'red de kreukelhoornige snottifant' aan toe) ben je dus ook een hypocriet.

En zo is ieder eigen zich een hypocriet, maar schrijf er dan verdomme niet over!

Onzin, dus. Je bent pas hypocriet als je A zegt en B doet. De pimpelpaarse snottifant kan me eigenlijk geen drol schelen, net als de rest van deze wereld. Dit rechtvaardigt mijn besluit om de wereld geen materiële zaken te geven. Niks hypocriets aan. Ik ben pas hypocriet als ik zittend op een stoel, met volle beurs in mijn kontzak, lig te gillen dat het kut is, de derde wereld omkomt van de honger en alles zo oneerlijk verdeeld is. Gelukkig heb ik geen last van zulke sentimentaliteiten.

Je kan ook hypocriet zijn op andere manieren? :rolleyes: Met kleine dingen, bijvoorbeeld er niet tegen kunnen dat je kamer smerig is maar het wel zo is.

En bovendien is het woord hypocriet nog eens een irritant woord ook.

Pas als je weigert er iets aan te doen. Anders ben je nog steeds niet hypocriet. Hoogstens lui.

Weiger je niet vanzelf er iets aan te doen als hij er rommelig bijligt?

hypocriet m huichelaar

Prisma. Laten we het dus maar op huichelaar houden.

Kort en krachtig: nee.

Jawel want de rommel is het gevolg van het niet opruimen, het weigeren op te ruimen. Maar dat is eerder een filosofische kwestie dat we anders kunnen zien.

Nobel idee.


Maar je groeit er nog wel overheen.

Ruby, ik vind het niet zo bijzonder wat je geschreven hebt. Hou meer van alle andere verhalen die je hier gepost hebt ! (ook al post i kgeen reactie, ik lees je verhalen wel ;))

gebruik de Filosofie hier ajb niet voor...

Smoesjes, die vlieger gaat niet (in alle gevallen) op.

Lol :D.

Ik wacht op de dag dat je wel moet erkennen dat ik gelijk heb!

Dat is een ontzettende verspilling van die tijd, gezien ik liever sterf dan om duistere redenen mijn gelijk te moeten geven aan een veertienjarig bakvisje. Afgezien daarvan, heb je geen gelijk.

Au.

Maar tegen de tijd dat je me gelijk heeft ben ik misschien al vijftien en een visbak.

:D

Dat is voor haar een enorme stap. Je mag dan ook veel meer dingen, zoals een kwartiertje later naar bed. Enzo.

En niet te vergeten, dan krijg ik nieuwe barbies.

Het is inderdaad, zoals al eerder opgemerkt werd, heerlijk puberachtig. Geen probleem! Hé, ik bedoel, ik ben ook pas vijftien en bevind me in de kracht van mijn puberteit. Nou en? Ik vind het niet erg. Ik kan zelf ook vaak genoeg dit soort dingen schrijven.

Wat ik wel jammer vind, is dat je weinig aandacht aan de inhoud lijkt te hebben besteed. Je stijl vind ik erg leuk, voornamelijk de ironie, maar daar houdt het ook wel weer mee op. Dit had je, denk ik, beter verder uit kunnen werken.

Je kan ook gewoon maandagavond schrijven.
Hypocrisie van een persoon tegenover 'De Wereld' is een nutteloos gegeven. Iedereen is altijd tegenover iets hypocriet, als je dit begrip hanteert. Loterijen geven geregeld grote delen van hun opbrengst aan goede doelen zoals kankerfondsen. Niet alles, maar dat kan je dan ook niet van een loterij verwachten. Banken, daarentegen, investeren in de wapenindustrie, de drankindustrie, tabaksindustrie en meer van dat verderfelijks. Leg de banken stil, en je krijgt op korte termijn extreem veel werkeloze mensen, op lange termijn gaat je economie naar de haaien. De wereld is niet eerlijk, maar de wereld hoeft niet eerlijk te zijn.
De wereld is ingewikkelder dan wat jij in dit schrijfsel in gedachten lijkt te hebben. Maar proficiat. Je bent jong, idealistisch, en je wilt wat. Of je ooit de wereld zult veranderen is twijfelachtig. Niet dat ik een pessimist ben, ik vind de wereld best meevallen. Zonder slecht nieuws zou de wereld maar saai zijn.
Maar, Mei 68, bijvoorbeeld. Gigantische betogingen, millioenen studenten, scanderen luidkeels allerlei slagzinnen om goedkoper onderwijs af te dwingen. De overheid buigt nauwelijks, de President van Frankrijk geeft een speech, de examen periode start en alle nobele studenten gaan terug aan het werk, want hoe belangrijk goedkoper onderwijs ook is, hun examens gingen voor. Mei 68 heeft inderdaad tot op zekere hoogte iets bereikt, maar februari dit jaar heeft nog maar eens bewezen dat de Franse jeugd in de banlieu andere problemen heeft dan goedkoop onderwijs. Waarom komen de studenten daar niet voor op straat?
Alleen sta je nergens. Met veel sta je nergens, maar je bent tenminste niet alleen.
Je brief straalt een jeugdige zin voor wereldverbetering uit. Jammer dat die zin voor wereldverbetering meestal verdwijnt naarmate je ouder wordt, en je gebrandmerkt wordt als een mekkerend puber kind dat makkelijk praten heeft. Maar een zin voor wereldverbetering is nog zo slecht niet. Mensen zullen denken dat je iemand bent met principes en dat is fijn.
Ik ben hypocriet, jij bent hypocriet, wij zijn hypocriet.
Maar mij kan dat helemaal geen barst schelen.