Don't push it (zonder titel)
 

‘Don ’t push it’
riep zij, en dan mijn naam,
‘wablief’ riep ik terug,
‘k had haar niet verstaan
dacht ik vlug
(het voordeel van de twijfel gaf ik meestal aan haar)

Zij herhaalde

‘Don ’t push it, Eva’ strenger dan eerst
(ik had haar blijkbaar wel goed begrepen)
Dat mijn muziek stiller moest,
respectloos voor haar
-zo kon zij niet leren -
respectloos voor mij
- zij kon het schone niet appreciëren -

Wij speelden niet langer met poppen en onschuld
Nee
zij met de rede
en
ik met de kunst

Ik vind de laatste paar zinnen heel erg mooi.. :)

Het loopt niet lekker, ik weet niet waarom niet. Als het wat lekkerder zou lopen dan zou dit een fijne zijn om lekker weg te lezen, nu doet het dat niet en vind ik er niet meer van dan 'wel aardig'.

Dit gedicht is geloof ik niet bedoeld om de mooie beelden en de fijne woorden, maar gewoon om lekker te lezen. Als je het ritme wat aan zou kunnen passen, denk ik dat dat ook kan.

Ja, ik ben het met Ave eens. De laatste regels zijn wel erg mooi, voor de rest denk ik ook dat als het wat beter zou lopen, dit veel beter zou zijn dan nu. Ik snap het ook niet helemaal, dat over respectloosheid blijft me vaag.