Uit de kast komen in de voetbalwereld?
 

Hopelijk zit ik in het goede subforum, zou niet weten waar anders te plaatsen.

Wat zouden jullie doen?
Ik ben een jeugdvoetbaltrainer (leeftijd: pubers) van in de 20 en homo. Zou je er voor uitkomen binnen de club en naar je spelers toe?
Ik ben hartstikke 'out', maar binnen de club is het niet bekend. In mijn omgeving merk ik dat de jeugd er tegenwoordig eiglijk wienig moeite meer mee heeft.
Maar er schijnt nogal een taboesfeer te heersen op homoseksualiteit in de voetbalwereld, dus ja....

Vertel het gewoon als het ter sprake komt. Ik vind dat zomaar zeggen dat je homo bent, net zo vreemd als zomaar zeggen dat je hetero bent.

Ja dat sowieso. Ga er ook bewust geen item van maken. Ik bedoel ook; wat zouden jullie doen als het ter sprake komt? Als bijvoorbeeld een van m'n spelers vraagt of ik al een vriendin heb of iets dergelijks.

Heerst er echt zo’n taboe in de voetbalwereld, dat je serieus overweegt om over je geaardheid te liegen :confused:

Nou, ik ben nog nooit iemand tegengekomen bij een voetbalvereniging (jong of ouder) die er voor uitkwam nee. En ben toch al bij heel wat clubs geweest... Maar nee ik ga e rniet over liegen, dat is gewoon tegen m'n principes in.
Maar het zou me toch niet verbazen als ik er moeilijkheden mee ga krijgen...

Ik zou idd niet ineens zo uit het niet zeggen dat je homo bent.. Slaat nergens op, als iemand uit het niets zegt "Ik ben hetero" zou ik zoiets hebben van "ehm, hou je mond... boeiend!!"
Als het een onderwerp is van gesprek en iemand vraagt er nadrukkelijk om, zou ik t wel zeggen. Of als er een dscussie gaande is dat homo's stom zijn of iets dergelijks (wat ik overigens niet vind, maar die discussies zijn er nogal is onder de douche daar ofzo) dan zou ik het helemaaal zeggend at je homo bent.
Dan staan ze namelijk met n bek vol tanden en schamen ze zich kapot dat ze jou net hebben belachelijk gemaakt.... Althans, als je geliefd bent in t team natuurlijk ;)
dit is zeg maar mijn point of view, zo zou ik t proberen..

succes!! (y)

Die zullen er best zijn, alleen over je geaardheid begin je niet zo snel en homo's zijn natuurlijk redelijk zeldzaam.

Maar goed, mag ik vragen wat voor problemen je vreest en in welke mate?

Nou de plaats waar ik train is van oudsher vrij katholiek en staat nou niet bepaald bekend als meest vooruitstrevende dorp van Nederland. Van oudsher dus... Tegenwoordig merk je daar, vooral onder de jongeren, eigenlijk helemaaa niks meer van maar goed.
Welke problemen ik vrees? Nou gewoon, dat het niet wordt geaccepteerd door jongens ('een homo als trainer') en ouders/bestuur bij de club (imagoverhaal). Niemand is dat gewend hoor bij een voetbalclub...

ow ben je trainer... dat had k er niet uit begrepen... Dan zou ik er helemaal niet over beginnen uit t niets. Das toch niet de zaak van jouw "leerlingen".

Trainer en begeleider...

Dan moet je gewoon een andere club zoeken dan FC Staphorst.

Er heerst in de voetbalwereld nog steeds een taboe op homosexualiteit, in de profwereld zou ik ook niemand kunnen noemen die het is.
Mannen onder elkaar, dat is niet echt een goede omgeving om over zoiets te praten.
Mocht ze wel iets vermoeden of het komt een keer ten sprake moet je er zo "normaal" mogelijk over doen, het doet er tenslotte niet echt iets toe, je prestaties op het veld moeten toch de boventoon voeren;)

Bedankt voor de tips, dit lijkt me ook het beste ja...

Voel je je ook extra aangesproken als ze je uitschelden voor blinde homofiel als je een kans mist?

want natuurlijk dient iedereen homoseksualiteit 'normaal' te vinden.

homo's vinden zichzelf zo snel zielig als anderen het niet normaal vinden. Ik zou zeggen : leer dr mee leven, of hou je mond dr over.

Er was vanmorgen een stukje in het nieuws over een voetbalwedstrijd tussen een homoteam en een moslimteam. Staat ook op veel internetpagina's van kranten ed.

Ik zit niet op voetbal, kan dus niet oordelen over of het wel niet een taboe is...maar ik zou niet gaan liegen over je geaardheid.

De meeste mensen vinden zichzelf snel zielig als een ander op- of aanmerkingen heeft over wie hij of zij is. Is het bij alles niet een kwestie van er mee leren leven...?

Bedoel je met normaal, moreel verwerpelijk?

Ik zou het niet nadrukelijk melden, ik zie er geen echte reden toe.
Als je het zou willen melden, hoe ben je dit van plan dan?

Nou, als het ter sprake komt gewoon zeggen hoe het zit, meer niet. Er gewoon over doen werkt over het algemeen het beste...

Wie heeft er nog meer tips?