Het niet meer weten..
 

Ik heb een vriend al een paar maanden, ondertussen ik voor mijn gevoel echt bindingsangst had, maar bij hem is alles anders, ik heb echt een gevoel dat ik niet zonder hem kan. Alles is goed zijn ouders/familie ontmoeten, mijn familie ontmoeten, etentjes alles, (wat voor mijn gevoel echt iets ergs is..) Maar dat is allemaal goed, alhoewel het soms heel benauwt aanvoelt,
Het is geen jongen die snel over zn gevoelens praat en ik kan al helemaal niet met hem praten, alleen een beetje soms zo..
Nou het zit ook niet goed met mijn ouders ze lijken me wel geestenlijk helemaal kapot te maken, en mijn vriend is wel alles wat ik heb alleen dat word nooit echt gezegt, en hij is slecht met relaties, en er zijn gewoon sommige dingen waar ik niet tegen kan... maar het is niet zo heel erg erg 't zijn gewoon dingen zoals, 'nooit uit jezelf iets doen..'

T liefste wil ik het uitmaken en kei hard wegrennen zoals ik altijd doe, alleen ik denk niet dat ik dat kan..
Wat moet ik doen..

Praat erover met 'm.

Lost het niks op, praat er dan nog een keer over.

Verandert dat ook niks, zeg dan 'de groeten', en smeer 'm.

Je weet 't wél.