| Benfatto |
24-03-2006 12:40 |
[STELLING] Amnesty moet zich inzetten voor holocaust-revisionisten
Na aanleiding van dit artikel:
Citaat:
Amnesty International en Vrije Meningsuiting
Of: Hoe een goede actie wordt afgeketst.
(ingezonden door: Dirty Harry)
Enige tijd geleden heb ik een e-mail naar Amnesty gestuurd m.b.t. het uitblijven van aktie omtrent David Irving. Hierbij hun reactie die ietwat over-datum is, zullen we maar zeggen. Met name de slotzinnetjes zijn opmerkelijk. Ik word al bij voorbaat in een hoekje geduwd.
Allereerst mijn bericht aan Amnesty International:
Geachte heer, mevrouw,
Graag verneem ik van u wat voor aktie uw organisatie gaat ondernemen inzake de veroordeling van de Engelse Holocaust-revisionist David Irving.
David Irving is een van de vele politieke gevangen in deze wereld, die alleen vanwege het hebben van een afwijkende mening gestraft werden. Tot nu toe verneem ik helaas een oorverdovende stilte uwerzijds.
Hoewel ik zijn mening geenszins onderschrijf en zeer verwerpelijk vind, dient hij het volste recht te hebben zijn standpunten te verkondigen. De enige manier om dergelijke uitspraken te bestrijden is door middel van het vrije woord, het hanteren van de pen of om de spreker in kwestie de rug toe te keren en te negeren. Vrijheid van meningsuiting is er niet om de meningen aan te horen die men graag wil horen, maar juist voor het verkondigen van die meningen die men NIET graag wil horen.
Op uw website schrijft u ondermeer "De vrije meningsuiting geldt niet absoluut. Het verdrag maakt enkele voorbehouden, waaronder dat op 'het propageren van op nationale afkomst, ras of godsdienst gebaseerde haatgevoelens die aanzetten tot discriminatie, vijandigheid of geweld'. De eigen regering kan het recht bij wet inperken 'in het belang van de rechten of de goede naam van anderen' of in 'het belang van de nationale veiligheid
of ter bescherming van de openbare orde.'
Dit is typisch een voorbeeld van een contradictio in terminus. Zodra vrije meningsuiting niet meer absoluut is, is er geen sprake meer van vrije meningsuiting. Daar valt geen speld tussen te krijgen. Bovendien kunt u zich dan eens afvragen waarom juist deze beperkingen wel aanvaardbaar zijn, maar de beperkingen die burgers in dictatoriale regimes opgelegd krijgen niet aanvaardbaar zijn. Ook daar zijn het, net als in het "vrije" westen, de gezaghebbers die de wettelijke grenzen hebben bepaald ten aanzien van de "vrije" meningsuiting.
Of u bent voor volledige vrije meningsuiting of u bent tegen. In het laatste geval dient ook u de wettelijke beperkingen op de vrije meningsuiting van elk land te accepteren.
Het woord is aan u!
-------------------------------------------------------
En hier hun antwoord:
Geachte heer,
Wij ontvingen een tweetal volkomen identieke mails over de vrije
meningsuiting en het vonnis van David Irving. Allereerst wil ik opmerken dat Amnesty International niet de organisatie is die zich inzet voor de vrije meningsuiting. De organisatie zal zich pas inspannen en werken voor de vrijlating van mensen als zij gedetineerd zijn op grond van hun mening of overtuiging. Dan geldt wel een restrictie; als zij geweld hebben gebruikt of gepropageerd zal Amnesty International zich niet inspannen voor
hun vrijlating. Amnesty zal zich evenmin inspannen voor de vrijlating van mensen die haatgevoelens uitdragen zoals verwoord in artikel 20(2) van het Internationaal Verdrag inzake Burger- en Politieke Rechten en door u aangehaald in uw mail. De organisatie werkt bijv. niet enerzijds voor de slachtoffers van de genocide van de Tutsi's en anderzijds voor de vrijlating van de man die via de radio voortdurend opriep om alle Tutsi's te vermoorden. Ook spant Amnesty International zich niet in voor de
vrijlating van holocaust-revisionisten. Er is onomstotelijk bewijs dat ongeveer zes miljoen joden zijn vermoord door het Nazi-regime alsmede roma, homoseksuelen en gehandicapten, categorieën mensen die ook nu nog gediscrimineerd worden en voor wiens vrijlating de organisatie zich zou inspannen als zij op grond van hun ras of seksuele voorkeur gevangen zitten. Het zou in strijd zijn met de geest van het werk van de organisatie als Amnesty International zich inspannen voor de vrijlating van
holocaust-revisionisten en de beslissing om dit niet te doen is genomen op een internationale vergadering van Amnesty en geldt voor de gehele internationale organisatie.
Er zijn universele vrijheden zoals de vrijheid van godsdienst en politieke overtuiging zoals verwoord in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Het Verdrag inzake Burger- en Politieke Rechten verwoordt ook deze rechten. Landen die dit verdrag hebben geratificeerd zijn gebonden aan de inhoud. Er zijn een aantal landen die dit verdrag niet hebben geratificeerd. Als zo'n land bijv. de vrijheid van godsdienst of politieke overtuiging niet heeft opgenomen in de eigen wetgeving en een inwoner van dit land wordt op grond hiervan veroordeeld tot een gevangenisstraf, dan zal Amnesty International zich inspannen voor de vrijlating van deze persoon. Zowel Amnesty International als de gevangene kunnen zich beroepen op het gewoonterecht; het is een universeel erkend recht om te kiezen welke godsdienst men beleidt en welke politieke of andere overtuiging men aanhangt.
Dit is het afdoende, enige en definitieve antwoord dat u op uw mail van ons ontvangt aangezien de ervaring geleerd heeft dat mensen zoals u graag een oeverloze discussie willen aangaan over allerlei hypothetische zaken met betrekking tot de vrijheid van meningsuiting en de veroordeling tot een gevangenisstraf van holocaust-revisionisten.
Met vriendelijke groeten,
(publieksvoorlichter)
Amnesty International
|
En een zeer goede kritiek door een andere poster:
Is het uitdragen van een (waarschijnlijk onjuiste) mening over de geschiedenis, oproepen of aanzetten tot haat? Of gaat het erom dat veel mensen die niet in de Holocaust geloven ook anti-semitisch zijn? Oordeelt Amnesty dan over de intentie die achter een uitspraak zou kunnen zitten? Mag je geen anti-semiet zijn? Mag je niet denken of vinden dat iemand gedeporteerd of zelfs gedood moet worden, zolang je dit niet daadwerkelijk doet of zegt? Dan zijn heel veel mensen schuldig aan indirecte moord. Blijkbaar is Amnesty International niet alleen tegen meningsuiting, maar tegen vrije meningsvorming. Bovendien: Irving riep voor zover ik weet niet op tot vernietiging van Joden. Hij trok alleen een historisch feit in twijfel. En in de wetenschap (ook de historische) is niets ooit een 100% vasstaand feit, maar slechts een grotere zekerheid op basis van andere bekende feiten voor zover we daarvan de zekerheid kunnen nagaan.
Dan is er nog de vraag, als je het al als een oproep tot geweld ziet en daarmee voorbijgaat aan de mensen die zich daartoe laten oproepen (alsof het instrumenten zijn i.p.v. individuen met een eigen verantwoordelijkheid), of een gevangenisstraf proportioneel is voor een daad, die niet specifiek oproept tot geweld en ook geen specifiek geweld heeft veroorzaakt.
Maar ik zal dan wel één van die mensen zijn die "een oeverloze discussie willen aangaan over allerlei hypothetische zaken met betrekking tot de vrijheid van meningsuiting en de veroordeling tot een gevangenisstraf van holocaust-revisionisten."
Ach ja, je bent immers een organisatie wiens bestaansrecht is gebaseerd op vrije meningsvorming en uiting. Een kniesoor die zich dan gaat bezig houden met wat dat recht precies inhoudt... |
