we lagen languit, de heide was prachtig maar de zon geweldig
 

We lagen languit, de heide was prachtig maar de zon geweldig.

Schrijf jij eens met mijn pen, terwijl ik hier lig
de zon heeft mij geleegd en ik weet niet of ik ben
er waaieren grashalmen in mijn ooghoeken, alsof
ze willen vast dat ik wakker, dat ik me omdraai
maar toe schrijf jij mijn wereld uit, kijk jij
jij mag vandaag de bomen en de bloemen zien
voel want ik voel niet meer hoe de bodem ruikt
ik zie blauw en loom en leeg zijn mijn oren
de heide was de hemel maar de hemel is hierbinnen
Toe, pak mijn pen zodat de wereld niet vergeet
de poëzie van acht mei rond kwartover middag.

Het is wel een lenterig gedicht. :)

Er zitten een paar leuke stukjes in, en het loopt en leest best vlot, maar ik mis her en der wat leestekens.
Het is allemaal nogal warrig. Na de eerste regel bijvoorbeeld, zou een punt of komma niet misstaan.

"alsof
ze willen vast dat ik wakker"
klopt niet helemaal

"want ik voel niet meer hoe de bodem ruikt
ik zie blauw en loom en leeg zijn mijn oren"
vind ik leuk, en "acht mei rond kwartover middag."

Qua rijm en/of ritme is het minder dan een aantal van je vorige gedichten. Dat is wel jammer, want de sfeer zit er goed in. Misschien als je er nog even aan doorwerkt.

dankjewel yannick:)

dat hij anders is dan mijn andere gedichten dat wist ik, daarom ben ik er zelf ook niet zo zeker over (niet dat ik dat anders wel ben.. maar toch)

ik heb het een beetje veranderd maar ik weet niet of het nu te gemaakt over komt...:

Schrijf jij eens met mijn pen, terwijl ik hier lig
de zon heeft mij geleegd en ik weet niet of ik ben
er waaien grashalmen door mijn ooghoeken, alsof,
ze vervloeken me, ik moet me moet omdraaien
maar toe, schrijf jij mijn wereld uit, kijk jij
jij mag vandaag het kruid en de bloemen horen
voel, want ik voel niet meer hoe de bodem ruikt
ik zie blauw en loom en leeg zijn mijn oren
de heide was de hemel maar de hemel is hierbinnen
toe, pak mijn pen zodat de wereld kan bezinnen
de poëzie van acht mei rond kwartover de middag.


wat is mooier, of mengeling?

oja met dat alsof, dat doe ik om er een beetje mee te spelen. Je krijgt dan een rust in de zin ipv dat je hapert omdat de zin anders zo raar is afgebroken. anders krijg je :

..........alsof
ze me vervloeken

en dat vind ik niet mooi, nu is het in de zin van :

..........alsof, (en nu wil je dan wat zeggen)
(en dan zeg je ter bevestiging naar wat je dacht: als in "ja..)
ze vervloeken me, ik moet me omdraaien (van hen)

hmm heel logisch :s maar voor mij wel..

Mooi :)

Je tweede versie vind ik echt een verbetering; het leest net wat makkelijker maar die warrige, sneldenkende sfeer is behouden. "Ik zie blauw en loom en leeg zijn mijn oren"...geweldig!! Echt heel goed gewoon.

Verder vind ik het geheel in principe ook prima, al vind ik je origineler en boeiender schrijven naarmate je gedicht vordert, het begint nogal timide. Maar opzich kan ik die opbouw ook wel weer waarderen juist. De herhaling van " toe" vind ik net iets te veel van het goede.

Ik vind de eerste juist veel beter, omdat die ontoegankelijker is en daarom ook meer aantrekkelijk, omdat die warriger lijkt ( maar niet is - voor mij ) en daarom ook meer bijpassend.
Al ben ik het wel eens dat die 'alsof' daar op een verkeerde plek staat, die kan je beter in de volgende zin plaatsen. De tweede versie is een stuk toegankelijker en daardoor mis ik het lente-gevoel erin (het 'dartelt' minder)

snap je het nog?:)

Vind het gedicht wel mooi, alleen is het meoilijk te zien of je enjambement gebruikt of niet. Ook in de tweede versie is dat onduidelijk, want die leestekens zijn niet aan het eind toegevoegd. Ik denk dat ik de tweede versie mooier vind. DE rijm van 'pen' en 'ben' vind ik mooi.

Ik zie nu pas dat je eigenlijk maar één komma hebt toegevoegd :D