ik ben raar volgens mij
 

hoi,

ik vind echt dat ik 'abnormaal' ben de laatste tijd. in de liefde dus.
het is namelijk zo: ik kan niet meer verliefd worden, terwijl ik normaal supersnel verliefd ben. en ik wil het ook niet. ik heb 2 jaar lang een relatie gehad, en hij was echt mijn eerste grote liefde. dat is nu meer dan 1,5 jaar uit, en ik heb sindsdien geen vriendje meer gehad. ik kijk nooit meer naar jongens, als ik uit ben ofzo. als een jongen oogcontact probeert te maken, met me flirt, met me komt praten, loop ik weg. ik denk nog wel vaak aan mijn ex, en dan denk ik dat ik nooit de liefde kan vinden die wij 2 hadden. in januari heeft hij zelfmoord gepleegd, dus ik kan niet meer met m praten ofzo... en ik mis m nu wel meer dan ooit. ik wil verder met mijn leven, maar hoe? ik wil weer vertrouwen hebben in de liefde.

wat kan ik hieraan doen?

psych?


ja, dat komt wel weer als je daar weer aan toe bent. Dat moet je niet forceren, schijnbaar moet je eerst nog alle ellende verwerken die je voor de kiezen had, en daarna, kun je misschien wel weer open staan voor verliefdheid.

Maak je er in de eerste plaats even geen zorgen om dat je niet verliefd wordt. Na wat je meegemaakt hebt kan ik me voorstellen dat je even een periode van rust wilt, bewust of niet (met een ex die zelfmoord pleegt).
Ik zou je aanraden gewoon even rustig af te wachten. Je hoeft niets te beginnen met een ander als je daar nog niet aan toe bent of geen behoefte aan hebt. Verwerk het op je eigen manier en laat je liefdesleven gewoon lekker op zijn beloop. Komt er even niets, dan niet. Zo erg is dat toch niet?

Ik sluit me helemaal bij kruimel aan...

En ik ook. Als je er weer aan toe bent, komt dat écht vanzelf. En je zult ws. nooit meer zo voelen voor iemand als voor hem, juist omdát hij de eerste was. Maar dat wil niet zeggen dat je niet weer heel veel van iemand houden kan en heel gelukkig met hem kan worden...

en ik zou hulp zoeken bij een psych, want blijkbaar heb je het nog niet verwerkt.

Gek he, als iemand in januari zelfmoord pleegt?

Verliefd worden is geen keuze; het feit dat je het de afgelopen anderhalf jaar niet bent geworden betekent niet dat je het nooit meer wordt.

nee, ik adviseer het alleen. kan me wel voorstellen dat het zo over komt trouwens, btje vage zinsformulering.

Ongeacht hoe lang het geleden is, het kan nooit kwaad om er een keer met een psycholoog over te praten.

Tuurlijk wel, als het een slechte psycholoog is, of als je krap bij kas zit en er niet voor verzekerd bent bijvoorbeeld.

Daarom moet je ook gewoon een verwijsbrief halen bij de huisarts en vragen naar een goede psycholo(o)g(e), dat weet de huisarts echt wel.

Inderdaad.

Sorry hoor, maar waarom moet je direct naar een psych? :s
't Lijkt me vrij logisch dat als je eerste ex zelfmoord pleegt dat je et dan ff niet meer weet allemaal...'k zou niet weten hoe ik me zou voelen als mijn eerste vriendje zelfmoord zou plegen, maar kan me er een voorstelling bij maken en dat lijkt me behoorlijk ***.

Enniewees, over dat verliefd worden, zou me niet al te veel zorgen maken. Het heeft weinig zin om je ergens op te storten gewoon omdat je het niet normaal zou vinden dat je in 1,5 jaar geen vriendje hebt gehad...

Forceer iig niets, sommige dingen hebben nou eenmaal tijd nodig ;)

Natuurlijk kan je wel naar een psycholoog gaan als je dat wilt, maar 'je hebt het nog niet verwerkt' vind ik niet zo'n geldige reden waarom het zou moeten, want zo iets verwerken is iets wat ook gewoon tijd kost.

Ik sluit me aan bij Kruimel.

het ehm.. lijkt me niet zo raar. Ik zou me er voorlopig echt nog niet druk om maken. Je komt er waarschijnlijk wel een keer overheen.

niet met je eens. absoluut niet. bij sommigen heeft de psycholoog alleen een averechts effect (zoals t bij mij is/was)

Kan het me goed voorstellen, normaal gesproken als er dingen zijn met je ex, kan je altijd de telefoon pakken en afspreken. In jou geval is dat er helemaal niet meer.
Verder zal je iedere jongen die je tegenkomt altijd automatisch met je ex vergelijken, en tot de conclussie komen dat de nieuwe het er nit bij haalt.

Vriend van me zijn vriendin overleed met een auto ongeluk en die heeft precies hetzelfde "probleem"
Het kost tijd, heel veel tijd amar uiteindelijk zal je tot de ontdekking komen dat het leven toch doorgaat. Verliefd worden houd je uiteindelijk toch niet tegen, maar wat mijn vriend dan tegenhield was dat hij zich schuldig voelde ten op zichte van zijn overleden vriendin. en het daarom maar gelijk afkapte.

Hij deed er ruim 4 jaar over om te realiseren dat het leven doorgaat, en is er tegen zijn huidige vriendin ook heel erg eerlijk in geweest.

Succes verder

tnx voor de reacties, het klopt ook wel dat het vanzelf weer komt, dat weet ik eigenlijk ook wel. maar ik sluit me dr helemaal voor af en eigenlijk vind ik dat wel vervelend. naar een psycholoog gaan vind ik een tikkeltje overdreven, maar ik zal het in mijn achterhoofd houden.

Oke blijkbaar zou het dus wel kwaad kunnen. En dus? Allemaal maar niet meer naar de psycholoog gaan? Omdat sommige mensen de schuld altijd bij hun psycholoog zoeken?

En dus niet bij ieder wissewasje naar de psycholoog rennen.

Oh ja duh :rolleyes: Alleen bij rouwverwerking kan het wel heel goed zijn voor iemand. Mensen zouden het in dat geval vaker moeten doen.

Geef het gewoon de tijd...

ik had het niet beter kunnen zeggen (Y)

Als je in de rouw blijft hangen en na jaren nog met iemand bezig bent en niet verder kunt met je leven... Ja, dan zou het geen kwaad kunnen om een keer met psycholoog te gaan praten.
Haar ex is in januari overleden, oftewel net 2 maanden geleden. Het is niet meer dan normaal als je daar dan mee zit.
Hulp zoeken is goed als je er zelf niet uit kunt komen, maar daar is nu nog geen sprake van. Of je moet dat zelf om wat voor reden dan ook graag willen, maar daar is nu ook geen sprake van.

@ TS; Geef het idd tijd... Het is bepaald niet vreemd dat dit allemaal z'n doorslag heeft op je (liefdes)leven.