Schrikkeljaren #1.
 

Hysterie is een blinde witte muur /
op den duur ook een gillend galop erdoorheen.

Een tastbaar geweten ligt voor je op tafel,
wanneer je minder van me nam dan ik bezat
die keer waarop je in wellust verscheen.

Er is een mysterie dat ik nooit heb ontrafeld:
de zweer die maar geen pijn vergat.
Een hand trekt euforie uiteen;
een man grijpt naar mijn heiligbeen.

Want jij en ik voelt als atrofie:
verslapte spier, gestreel van wangen.
Maar als je even op me wilt gaan liggen,
ben ik de onderkant van je verlangen.

Ja. dit is in veel opzichten toch beter dan de eerdere versie. Ik vind het nog steeds een erg shockerende CSN, maar het went wel (waarschijnlijk omdat ik het vaker heb gelezen).

Het loopt nu veel vloeiender en de rijm heb je leuk gedaan. Vooral tafel - ontrafeld.

Er is alleen een zin:
Een hand trekt euforie uiteen

Ik geloof dat die niet in de vorige versie zat en ik weet ook niet of die zin je gedicht goed doet. Hierdoor is de betekenis heel anders, veel negatiever. Of is je uitleg nu ook negatiever?

De uitleg is de hele tijd al negatief, maar misschien niet op de manier waarop jij het nu ziet. Ik ben in de war.

Ik vind de laatste strofe echt goed, alleen

Een hand trekt euforie uiteen;
een man grijpt naar mijn heiligbeen.

Ik vind de herhaling van 'een' echt niet mooi :). Voor de rest vind ik het erg, tja, boeiend lijkt me het enige juiste woord :bloos: .

Zal ik van 'een man' 'de man' maken? Alsof de hand bij de man hoort? Ik weet nog niet of ik wil dat de hand bij de man hoort.

Ik vind het sowieso niet mooi lopen.

Een hand trekt euforie uiteen;

Het is te kort, naar mijn idee. Ik vind dat dus niet mooi. Misschien zou je dat helemaal kunnen veranderen alhoewel het wel een mooie zin is.
Ik denk ook niet dat je veel oplost als je 'een' in 'de' verandert. :(

Lees je euforie misschien als euforie? Kun je aangeven wat niet klopt? - voor mij loopt het namelijk wel.

Hele mooie beeldspraak gebruik je. Gillend galop is leuke alliteratie.
De rijm heb je idd leuk gedaan, herhalen in de strofen.
IK weet dat het "het mysterie" is, maar 'dat' vind ik toch raar klinken, maar dat ligt wrs gewoon aan mij.
Ik las eu·fo·rie ipv eu·fo·rie :o , dacht altijd dat het zo moest. Maar nu ik zie dat ik het fout heb, klinkt je gedicht alweer een stuk mooier.

Het geheel is mooi, en pakkend. Maar hoe zit met die eerste versie :confused: ?

Je laatste strofe vind ik heel sterk, vooral je laatste zin. Prachtig gevonden.

De rijm van heiligbeen-uiteen vind ik niet zo mooi.

"De", ipv "een" man vind ik mooier. Het is directer en schept meer verband tussen hand en man, zoals je zelf al zei. Je schept dan eerst een onduidelijkheid (een hand, welke hand) en beantwoordt deze als het ware, maar niet op een te vanzelfsprekende manier. Een herhaling van "een" vind ik bovendien minder mooi.

Het ritme is prima in orde. taalgebruik vind ik direct maar boeiend.

Nee, ik vind dat niet leuk met 'de', dat haalt het mysterieuze weg, en mysterieuze gedichten zijn zó mooi. Bovendien stoor ik me niet aan twee keer een, het is gewoon normaal.

Ik vind het heel erg mooi. Je roept zo'n sterke sfeer op. Ik stoor me overigens niet aan die dubbele 'een'.

Ik ben gewoon een zeikwijf :D.