Morgen regent het.
 

De drup in mijn schoenen; dat doet het altijd
als ik slapen moet. Of langzaam slopen
verwikkel tot een uittocht van het witte.
De wind hapert in knopen en ik gaap.
Niet zo lang meer tot het morgen is.

Drup – drup – drup (tik).

Langzaam stikt ook de laatste lente.
Er waait een leemte over mijn lakens,
of een bries om mij heen gedraaid.
Gister danste ik nog de rondo,
de wals was me te warm.

Een sleur in mijn raamkozijn. Alles is
rood. Ik sluit mijn gordijnen ook maar;
voor de dood.

Morgen regent het.

En ja hoor, het regent. Het is jouw schuld.

Verder commentaar volgt als ik opgedroogd ben.

Haha, ja ik was erg verbaasd vanochtend toen ik zag dat het écht regende :bloos:

Mooi :) . Leuk dat het uitkwam haha :D . "De wind hapert in knopen" vind ik mooi. De laatste 'tik' is leuk, al vat ik het niet, wrom het opeens tik wordt ipv drup. Je gebruikt veel mooie alliteratie. "Langzaam...laatste lente"; "leemte...lakens"; "wals was...warm".
Laatste zin is hmmm, hoe zeg je dat? pakkend? iig leuk die laatste zin.

de 'tik' is dubbel bedoelt.

Als een soort tik (ik tel de druppels die tegen het raam vallen)
en gewoon als een ritme ( drup - drup - drup )

Een beetje overbodig wellicht

Hmm, ok :)