Sarajevo, Sarajevo
 

Sarajevo, Sarajevo

Omdat ik kom uit een plaats van de dood en de honing,
kan ik de wereld aanschouwen zoals jij hem niet zag.

“Ik ben het kind van duizend dromen en één nacht.”
fluisterde ik elke keer als jij de gedachte vormde
van mij te houden

en je droomde van eindeloze dagen
waarin wij slecht knipsels van kranten zijn.
(we maken zo allemaal wel onze fouten.)

Angst is een wezen dat niet weg is te jagen
en alles scheen te verdrinken in stilte en niets.
De krekels die dronken,
mij niet met rust konden laten:
“Kom meisje, kom, snel het groenste gras in.”

Je hoort mij nog zingen in dat andere land
waar de mijnen zich slijpen aan het volgende kind.

<3 -> de roep de van krekels.

Ik vind het mooi hoe 'de magie' in de herhaling van 'Sarajevo, Sarajevo' dezelfde is in "Kom meisje, kom," voor mij heeft de titel al een aantrekkingskracht. Dit gedicht klinkt als een ode, het laat iniedergeval twee kanten zien.

Honing en dood staan natuurlijk voor twee totaal andere dingen, en de combinatie ervan gebruikt als beschrijving van een land schetst een heel duidelijk plaatje. (rather sad tho.)

Verder vind ik dat het gedicht lekker loopt en er op juiste plekken hoofdletters en punten zijn geplaatst. :)

dank je :bloos:

Is het eigenlijk wel begrijpelijk? (en dan doel ik voornamelijk op het stukje met de krantenknipsels) Ik heb soms de neiging te ehh dadaistisch te zijn om het zo maar te zeggen.

Ik vind het ook mooi :).
Je laatste zin maakt indruk :o.

Mooi hoor, de titel trekt inderdaad wel aan. De kom, meisje-zin past eigenlijk niet zo in het ritme, en hoewel het een mooie zin is vind ik het jammer, want het haalt de kalmte uit het gedicht weg. Sommige dingen zou ik wat meer in de sfeer van het gedicht willen zien, '(we maken zo allemaal wel onze fouten)' bijvoorbeeld. Ik hou er wel van als het een beetje dromerig word gelaten en die zinnetjes staan dan wat te nuchter bij de rest.

Ik denk niet dat je te dadaïstisch bent. Je zinnen zijn goed te interpreteren tot een verhaal, en dat het niet helemaal duidelijk is wat nou jóuw verhaal is is niet erg: een gedicht heeft voor ieder een nieuwe betekenis. Het gaat erom dat je de sfeer oproept, denk ik, en voor mij is die er.

Is de herhaling van 'kind' niet vervelend? (ik ben daar altijd een beetje bang-ig voor, te veel herhaling in een gedicht)

Het gaat om een compleet ander kind, of niet per sé om hetzelfde kind, tenminste zo zie ik het dan. Maar ik stoor me er totaal niet aan.

Ik ben ook altijd bang voor teveel herhaling :p.

Absoluut niet storend, het was me niet opgevallen als je het niet had gezegd:).

Ik had gisteren een college van Frits Bolkestein en het ging over 19e eeuwse filosofen en de eerste wereldoorlog en de esthetiek van geweld, en in een zekere context had hij het over "een onzegbaar gedicht van bloed en van schoonheid". En toen moest ik hieraan denken.

Volgens mij had mijn associatie niet te maken met Franz Ferdinand, maar dat verband maakt het wel nog extra cool. :) :cool:

Niet dat ik dit gedicht snap.

Bedankt voor de reacties!

Sporadica: dat 'magische' klopt wel, ik probeerde een gedicht te schrijven in het magisch-realisme (alleen is geloof ik het magisch-realisme wel meer een literaire stroming dan een manier van dichten?)

Porcelain: het stukje tussen haakjes is juist opzettelijk zo gedaan om het een beetje nuchter te houden. Maar van de ander kant verstoort het de toon wel een beetje. Ik zal er nog over nadenken wat ik daar mee doe.

Not for Sale: met franz ferdinand zit je er natuurlijk niet zover naast, die werd in Sarajevo neergeschoten. Door ehh Princip geloof ik :)
En waar het over gaat: Niet ver buiten de stad werden tijdens de oorlog mijnen neergeplaatst die natuurlijk aan flink wat mensen het leven hebben gekost. Die zijn dus verstopt in dat groene gras. De hoop om slechts krantenknipsels te zijn is de hoop om niet meer het middelpunt van de media te zijn met allemaal hartverscheurende foto's, maar gewoon weer een normaal mens met normale zorgen.

Duidelijker?

Hey meissie!

Ik vind 'm wel heel beeldend. Maar mijn mening weet je toch al :)

Kus

Ehh nee? Zover ik weet is dit gedicht nog helemaal nieuw en had jij het nog helemaal niet gelezen? :D

Gefeliciteerd! :d

sterk, heel sterk. heel beeldend en indrukwekkend. sterke woordkeus en lekker vloeiend. maar wel onorgineel.

naast deze woorden, een woord van felicitatie. Hartelijk Gefeliciteerd met uw acttiende verjaardag.

Dank jullie wel!
Ik ben geloof ik nog niet eerder met 'u' aangesproken, tenminste niet door iemand die hoogstwaarschijnlijk niet bijster veel in leeftijd verschilt :D

En denken jullie dat het gedicht iets is voor writenow, of grijp ik te hoog? Eerlijk zeggen, ik kan het hebben. Ben al een grote meid nu.

Ik vind het absoluut niet onorigineel. "Sarajevo, Sarajevo" is inderdaad een mooie titel; de herhaling doet 't 'm en Sarajevo is sowieso een mooi woord, goede keuze dus. "Budapest, Budapest" was veel minder geweest. De eerste en laatste regel van je gedicht vind ik verreweg het sterkst - daar tussenin zwakt het zo nu en dan wat af (in de derde strofe bijvoorbeeld) maar het is toch wel een goed kloppend geheel. Misschien had het wat dramatischer gemogen, gekund door het wat algemener te houden en niet over een 'jij' en een 'ik' te beginnen. Dat is ook waardoor ik de derde strofe wat minder vind.

(een lange reactie denk ik)

Ik ga nu toch maar eens reageren, al weet ik niet of ik dingen zal herhalen die anderen al gezegd hebben. Ik heb bij (....) geen idee wat voor jury writenow heeft en of het er wat voor is, insturen en maar hopen zou denk ik de beste manier zijn. (dat is in ieder geval wat ik heb gedaan).

Nu even over het gedicht:
Normaal houd ik niet van herhaling in de titel, en ook niet echt van plaatsnamen. Maar bij dit klínkt het gewoon al heerlijk melodieus, sarajevo, sarajevo. Als een zwaar dartelend lentebriesje over de vlakten van de dood (ik leef me altijd erg in bij gedichten - als ik er voor ga zitten). Ik kan me bij deze titel al zo veel voorstellen dat mijn hele aversie tegen plaatsnamen bij voorbaat al wegvalt. (Ik denk dat als je een andere naam had gekozen, het minder gevonden was door mij).

'Omdat ik kom uit een plaats....'
Dít is het enige puntje wat ik minder vind in dit gedicht; puur persoonlijke smaak. Maar bij mij stokt het bij 'omdat ik kom', alsof er iets hapert - iets verkeerd staat. Ik zelf zou het liefste lezen
"Omdat ik uit een plaats kom van de dood en de honing"

Dood en de honing, heerlijke tegenstelling, want bij honing stel ik me iets zoets - lente - iets gouds voor. En bij de dood zwart, honger, etc. Misschien standaardbeelden maar de beelden die ik krijg bij een gedicht laten me vaak een gedicht mooi vinden of niet

Ik zou verder elke zin kunnen quoten om erbij te zetten dat ik het zo mooi vind. Zo geweldig, etc.
Phoe. Mag ik dit gedicht in mijn agenda schrijven?

(Ik vind het trouwens ook een redelijk toegankelijk gedicht maar nét met dat tintje mysterie erin dat het voor mij érg aantrekkelijk maakt, dus eigenlijk niets dan mijn complimenten :bloos: )

Heb ik het trouwens goed als ik het gevoel krijg dat de 'ik' persoon tegen de ander het gevoel heeft alsof hij/zij de 'ik' nooit zal begrijpen, nooit echt van zal kunnen houden omdat de 'ik' nooit echt begrepen kan worden en altijd nog in dat land dwaalt?

Jeetje... :bloos:
Natuurlijk mag het in je agenda! Ik voel mij nu heel verlegen worden (en geloof me, dat is heel wat bij mij...)

Dat laatste klopt min of meer ja. Niet helemaal, maar het gevoel is juist. Ik zal daar ook maar geen uitleg over geven, ik vind het mooi wat jij er in leest, want dat is dus wat het bij jou oproept.

CSN: Sarajevo is inderdaad mooi :)
(ik dacht ik geef eens een lekker simplistisch antwoord)

Ik denk dat ik het maar doe ook. Ennnn ik vind het eng want-want ja weettikket het is gewoon eng...

'u' klinkt gewoonweg veel mooier en eleganter dan het botte en boerse 'je' of 'jij' of een variatie daarop. En nee, ik ben geen Belg, voor degene die me dat al gevraagd hebben.

Ik zou inderdaad maar een gooi doen naar WriteNow. Als je het mij zou vragen.

'Omdat ik kom...' past voor mijn gevoel juist helemaal bij het gedicht. Ik heb er ook naar zitten kijken maar als je het aanpast neemt het iets weg van de rest en zeker de invloed die de titel heeft.

Ik vind hem wel writenow waardig (wedstrijdwaardig) ik adviseer je alleen meerdere gedichten erbij te sturen met een andere tintje. Zodat je niet vijf gedichten krijgt die allemaal het 'sarajevo' karakter hebben want dan kun je dat gevoel niet meer oproepen. ;)