Je belet me te bewegen
 

Mijn billen halfbloot (of halfbedekt)
trillen met mijn stotterende ademhaling mee.
Gevijlde vingertoppen vragen onbeschaamd aandacht
en jouw handen drukken op mijn netgeschoren hoofd.

Mijn eigen handen grijpen naar de haren die samen met
de lege pakken sap en kladpapiertjes zijn verdwenen
in de prullenbak. Ze sluiten zonder inhoud weer
en je stem zegt dat ik me aan moet kleden.

Als het kon wensde ik al mijn littekens open. Was het
mogelijk dan maakte ik al mijn leugens waar,

maar je handen rusten op mijn hoofd.



--
het heeft me echt dagen, weken geduurd weer eens iets te schrijven. normaal schreef ik dan toch dingen die compleet ruk waren, maar deze keer is er een tijd helemaal niets op papier gekomen. na een inspannende gebeurtenis afgelopen woensdag is dit uit mijn vingers gegleden. al gleed het niet zo makkelijk als anders en ben ik er nog lang niet tevreden over. toch deel ik dit met jullie, voor eventuele verbeteringen.

Ik vind het erg mooi, maar ik snap er eerlijkgezegd erg weinig van.

Al vind ik dit écht niet mooi lopen:

Mijn eigen handen grijpen naar de haren die samen met
de lege pakken sap en kladpapiertjes zijn verdwenen
in de prullenbak.

Ik heb net V for Vendetta gezien (niet echt WAUW, maar dat terzijde) dus ik moest aan die scene denken waarin de haren van portman af worden geschoren.

En ik snap het eerlijk gezegd ook niet (al vind ik het wel mooi) maar het roept bij mij een beetje dus dat gevoel van Guantanamo Bay op. Waarschuw even als ik er compleet naast zit? :D

oh en:

Als het kon wensde ik al mijn littekens open.

vind ik een sterke zin.

het is wel begrijpelijk dat het weinig logica bevat voor mensen die niet weten waar ik over praat. en eigenlijk zijn er maar twee mensen (inclusief ikzelf) in de wereld die het wel weten.

ik heb V for Vendetta zelf niet gezien, ik weet wel dat Portman haar haren daar afgeschoren worden. maar dat heeft er eigenlijk bar weinig mee te maken. behalve dat de dag voor dit gebeurde (waar mijn gedicht over gaat) mijn eigen haar werd afgeschoren en door woede en onmacht (niet door het afscheren van mijn haar, natuurlijk) wilde ik aan mijn haren trekken, die dus niet meer aan mijn hoofd zaten maar in de prullenbak lagen.

ik snap wel dat je, LiefsvanHier, dat minder mooi vindt. het is voor mijn gevoel ook net iets te plat. maar qua ritme en klanken vond ik het zelf wel passen.

bedankt voor jullie reacties.

Hmja, in de combinatie met de uitleg dat het je veel moeite heeft gekost om dit eruit te krijgen, is de inhoud niet zo moeilijk, maar ik kan er ook naast zitten. Ik raak ervan overtuigd dat de statistieken waar zijn.

Misschien is dit toch meer voor psychologie?

Als het kon wensde ik al mijn littekens open. Was het
mogelijk dan maakte ik al mijn leugens waar,

maar je handen rusten op mijn hoofd.

Ik vind dit heel mooi.

Je gedicht komt op de één of andere manier heel ingetogen over, ik weet niet of dat bewust is, maar ik vind het wel mooi.

Huh, waarom?

met moeite bedoel ik dat ik dagen niets kon schrijven, omdat er gewoon niets in me zat. de gebeurtenis is over het algemeen wel inspannend en moeilijk geweest, maar bracht me achteraf in een kalme en tevreden stemming. het is niet voor psychologie, omdat het mij puur om het gedicht gaat. :)

wat bedoel je met 'ik raak ervan overtuigd dat de statistieken waar zijn'?

Het is mooi, treurig, zwaar, maar ik erger me dood als dat '(of halfbedekt)'. Voegt niets toe, behalve een soort 'kijk mij een poëtisch woorden tussen haakjes zetten'.
Sowieso die hele haakjestrend op DoP. (n)

Kom nou, haakjes zijn leuk! Al moet ik toegeven dat het hier een beetje schril staat...

En inderdaad, hoezo psychologie? Ik heb die opmerking wel vaker gehoord hier. Vind het eigenlijk een beetje gemakzuchtig.
Als je geestelijk een wrak bent ga je maar lekker naar psychologie. Als je geestelijk een wrak bent en je wilt er een gedicht over schrijven is DoP daar toch de aangewezen plaats voor?
Niet dat ik trouwens denk dat de schrijver van dit gedicht uberhaupt een geestelijk wrak is, het gaat meer om het algemeen.

(ohh en wil iemand mij alsjeblieft uitleggen hoe je 'Puntjepuntje schreef op zoveel april om zoveel uur...' boven je quote krijgt? :()

Rechts bovenaan elke post staat een knopje "quote", druk je daarop dan quote je dat bericht en staat dat "... schreef" er automatisch boven.

Die opmerking van Halogeen verbaasde mij ook nogal. Er staan hier wel eens wat misplaatste gedichten van mensen die eigenlijk alleen een reactie op de inhoud van hun gedicht willen, en niet op het 'technische' aspect zeg maar, dán is psychologie de aangewezen plaats. Maar dat is hier toch absoluut niet het geval? En dat weet Halogeen ook wel. *snapt opmerking niet*

Stoer!!!

nou, eigenlijk is het geen poëtisch woord in mijn ogen. het is bedoeld als; je kan het zien als halfbloot maar eigenlijk ook als halfbedekt. ik had natuurlijk 'of halfbedekt' ook tussen komma's kunnen zetten. maar ik weet niet of mensen het dan nog op die manier lezen. al ben ik er nu ook niet meer zeker van of mensen het nu wel op die manier lezen. ik weet niet of het een trend op DoP is, ik let er eigenlijk niet op en zie genoeg gedichten zonder haakjes en ook met, buiten DoP.

Ik bedoelde ook niet dat 'halfbedekt' een poëtisch woord is, maar dat het poëtisch staat (of zou moeten staan) om het tussen haakjes te zetten. Het komt nogal vaak voor op DoP.

Onzekerheid is een vreselijke zonde bij schrijvers. Niet zo bang zijn. We snappen je heus wel, ook zonder overbodige leestekens.

Interessant gedicht (y)

*denkt*

In ieder geval is het wenste, met een t.

ha dankje, dat was een punt waar ik op twijfelde :o