Manifesto 1.
 

Manifesto 1.

Durf je schouder aan schouder te staan
onze ogen laten dwalen over en onder
elke illusie van verwantschap, te lopen
in mijn pad, voor mijn voeten en tegen mij
niet zacht te prevelen over je wonden maar te staan
in het gelijk van wederzijds gebrek, want ja
ook ik liep zonder te kijken.

De beschuldiging lag verankerd in het gemoed
dat je straalde, en de kalmte waarmee je mijn razen opving
- democratie is enkel dictatuur zonder revolutie -
besloten we een compromis tussen kiezen en delen
vanwaar geen weg terug was en zeker geen vooruit

Ik bleef de ziel der mensen, maar in slaap gesust
de zachte dood in de hand die mijn hoofd steunde
en mijn kreten smoorde, een droom besloten in een droom

Jij, jij bleef geluk, de ingehouden vloek op ieders lippen
nog altijd in dit vruchteloze bestaan, het zoeken
naar een schuilen voor de stemmen van ons hart
waar wij ons oor te rusten leggen op de rede die
alleen wij zien en - alleen in ons ontbreekt

Het zegt me eigenlijk te weinig, dit gedicht. Jammer, maar ik had weinig zin om te zoeken naar betekenis, dus de woorden bleven woorden, welke mooie woorden je ook hebt gebruikt. Dat komt misschien ook doordat ik er niet echt een goed ritme in kon vinden. Bovendien: ik denk ook dat ik er te lui voor ben.

Ik heb het nu toch beter gelezen en wat ik vermoedde bleek waar: het is zonde dat het niet zo uitnodigend is. 'de ingehouden vloek op iemands lippen' , knappe zin. Helemaal een mooie strofe. Ja, wat kan ik zeggen, het is knap maar het raakt me niet. Zonde toch, dat hier nog geen reacties op zijn.

dankje voor de reactie, en tis idd een beetje
lang van stof, en meer proza-achtig dan poezie:)
ik haal de eerste strofe weg
misschien dat dat iets helpt

gr
kerwin

edit: of niet .. zucht.. kan al niet meer wijzigen, jammer

- democratie is enkel dictatuur zonder revolutie -

Leuk leuk leuk! :D

Jij, jij bleef geluk, de ingehouden vloek op ieders lippen
nog altijd in dit vruchteloze bestaan, het zoeken
naar een schuilen voor de stemmen van ons hart
waar wij ons oor te rusten leggen op de rede die
alleen wij zien en - alleen in ons ontbreekt

Schitterend inderdaad, helemaal eens met Porcelain, hele mooie woordkeuze. Maar waarom staat er een '-' in de laatste zin?

Ik vind het tof. Ik moet het vaker doorlezen om het helemaal te snappen maar het boeit me. Ik snap helaas alleen je titel niet. Staat dat streepje in je laatste zin om aan te geven dat er specifiek twee ehm, tja, 'dingen aan de hand zijn' met die rede?

Nou ja, ik ben vandaag niet zo goed met woorden :bloos:.

nou dat streepje was eigenlijk meer om een pauze aan te brengen, afbreken vond ik niet echt mooi staan en ", en" ook niet.
maar misschien staat het er een beetje raar zo