heb jij wel eens gehuild met je vriend(in)???
 

.. ik wel...

we maakten soms nogal vette ruzie en dat raakte steeds erger en op een dag vroeg hij in tranen of we nog wel bij elkaar pasten... ik zei, tijdens het janken, dat ik dat wel vond en dat we maar minder ruzie moesten gaan maken.. ik dacht echt dattie t uit ging make, maar gelukkig wou hij dat niet. we hebben nu al ruim 6 maanden en ik hoop nog dat het HEEL lang duurt want we houden echt vet van elkaar..

maar om ff trug te komen op mn vraag.. ik denk pas dat je je geliefde pas echt kent als je samen hebt gehuild om elkaars pijn en liefde.. denke jullie ook nie??

Nee dat denk ik niet.

En wel om de volgende redenen:

1) Niet iedere jongen huilt makkelijk, dus als zo'n jongen niet met zijn vriendin huilt, hebben ze geen goede relatie :confused:

2) Ik heb nog nooit gehuild om de liefde die mijn vriend voor mij heeft... Waarom zou ik :confused: Huilen omdat iemand van je houdt?

3) Als ik pijn heb, heb ik liever dat hij rustig blijft om mij te kalmeren, dan dat hij mee gaat brullen. Hij deelt die mening overigens met mij...

4) Het argument dat je elkaar pas echt kent als je samen een potje gejankt hebt slaat nergens op. Ik ken mijn beste vriendin heel goed en we heben nooit samen een tranensessie uitgevoerd. Dito bij mijn ouders. Ik ken ze goed, ik hou van ze, maar ik heb nog nooit samen met mijn vader of moeder zitten huilen omdat we zoveel van elkaar houden...

Waarom heb jij trouwens een grote ruzie nodig om je vriend echt te leren kennen? Je bent zeker ook van mening dat het ontzettend gezond is om iedere maand een vette ruzie te schoppen, 'omdat dat zo heerlijk de lucht klaart' :rolleyes:

1. neej okeen, maar t is wel leuk als je zoiets meemaakt

2. als je constant ruzie loopt te make terwijl je toch van elkaar houdt das dan toch best kut

3. tja.. we raakten gewoon ff een gevoelige snaar bij elkaar

4. ik maak niet express ruzie om mn vriend te leren kennen, maar het was gewoon een kant die ik nog nooit eerder had gezien. en iedere maand ruzie maken is 1 ding, maar 5x per week iets anders...

en dat van mn ouders.. pff.. het zal wel aan ons kutgezin liggen maar we hebben vet veel meegemaakt en ik heb op mn 4e mn ma al zien janke.. maar ja dat is weer een geval apart..

edit: ik liet me een beetje meeslepen, correcte reply volgt nog

1. ik zeg toch net van niet??

2. ehm hellooooooooo het is ook opgelost?!?!

3. iig wel elkaar

4. *heeft het al opgelost*

was het maar zo dat ik de enige was die shit had dan kon iedereen iig een beetje happy leven, maar ja lekker naief zijn is ook nie alles of wel soms??

en oh ja bekritiseer mijn relatie nie zo wil je, je kent me niet eens en mn vriend al helemaal niet! iedereen doet het gewoon op zijn manier; hoe veel dat ook wel niet in jouw wereldje mag voorkomen

maar lindansje over welk probleem had je het nou???

(over dat meeslepen, das wle leuk voor jou maar tja.. ik hoef niet t slachtoffer te worden daar van, toch?)

neej niet gehuild met hem, maar wel zelf..hij huilt nooit
ik vind niet dat je je geliefde echt kent als je samen gehuild heb..
sommige mensen zijn gevoeliger dan anderen en huilen meer en makkelijker, anderen huilen weer haast nooit, maar dat betekent natuurlijk niet dat die niet huilen geen goede relatie hebben..

Ja...hoewel ze op dat moment niet eens 'mijn vriendin' was, maar gewoon m'n beste vriendin...we hebben staan huilen, samen...het was triest maar tegelijkertijd ook heel mooi :S :(

Wel vaker:

Een paar keren toen onze relatie op een diepte punt zat toen we echt niet meer wisten wat we moesten maar dat is gelukkig toch nog goed gekomen.

En een keer voor ze mijn vriendin was toen haar hondje dood gegaan was was midden in de supermarkt waar we allebei werken. (Heb later nog een pubertje erop gemept omdat ie er maar mee bleef spotten en zij er heel veel pijn van had , heeft me nog bijna me baantje gekost :) )

En zo zijn er nog wel een aantal keren maar, volgens mij is dit alleen maar goed als je met elkaar ook pijn en verdriet kan delen en het lucht echt op das zeker.

:D :D

juh wel es gehuilt, toen we het beide niet meer zagen zitten ensow...

Huilen en ruzie maken roelt!!! (y) Alleen al vanwege het feit dat daarna bij het goedmaken de spetters er vanaf vliegen:D

Onlangs nog hebben we gehuild van geluk...Was echt raar: opeens kijk ik op en zie ik traantjes over zijn wangen lopen met zo'n glimlach daarbij en toen ben 'k ook beginnen wenen. Was wel intens...

Jah, we hebben zeker wel eens gehuild samen, en vaak is dat alleen maar mooi. Bijvoorbeeld:

Toen ik ontzettend boos en verdrietig was dat ik al heel lang ziek was... Ik lag op bed, ik keek em aan, en hij had tranen over zn wangen lopen, omdat ie het zo kut voor me vond... Dat vond ik erg lief. En verder, ehm, toen het bijna uitging, dat was echt een tranendal. En toen mn oma was overleden, hebben we samen ook heel erg om gehuild. Het is natuurlijk geen bewijs dat het dan een goede relatie is, maar het is wel een intens en mooi moment, waar ik met een goed gevoel op terugkijk.

Ik heb wel eens gehuild met mijn vriend ja. Niet omdat we ruzie hadden, dat hebben we na drie maanden gelukkig nog niet gehad... Maar hij had vroeger nog wel eens wat meegemaakt en tegen weinig mensen kunnen zeggen en er over kunnen praten. Kon hij bij mij wel en nadat hij alles verteld had werd het hem gewoon allemaal even teveel. ik vind dat lief en was heel blij dat hij zich niet bezwaard voelde om dat te doen.
Ik ben zelf nog wel eens onzeker en ik dacht dat ie me niet echt leuk meer vond, kreeg ik tranen in mijn ogen.. en toen kreeg hij ook tranen in zijn ogen omdat ie me absoluut niet kwijt wilde en daar wel heel erg bang voor was.. gaf me wel een goed gevoel..

nou... ik heb m'n vriend gisteren voor het eerst zien huilen. We hoorden dat m'n vader helemaal geen kans meer heeft. Maar ja... dat is ook wel heel heftig nieuws. Ik denk niet dat ik hem anders zou hebben zien huilen, hij huilt niet zo snel... En houdt hij dan niet van me? Lijkt me wel!

Ja, met m'n ex. Ik zei dat ik niet meer verliefd was en het uit wou maken, en hij was zo ontzettend verdrietig dat ik zo meehuilde, ik wou hem geen pijn doen maar ik kon niet anders... damn, wat een kutgevoel.

Ja, ik heb hem eerder zien huilen dan hij mij.
We hebben samen in moeilijke tijden lopen janken. Hij huilt makkelijker dan ik.
Dus soms maakte hij mij aan het huilen, wat eigenlijk wel goed is.
Dan huil ik ook nog eens een keer.

Jep, hebben wel es samen gejankt.
Ik was onzeker over mezelf en heb er toen dingen uitgeflapt die hem een beetje kwetsten en toen huilde hij (ik was geschrokken toen, had ik helemaal niet verwacht) en ik ook.
Eens maakte ik 't nogal bont op icq (meningsverschil) en ik moest er steeds over doordrammen (dom dom dom).. en toen kwam ie hier aan (onverwacht) en toen keken we elkaar aan en vielen in elkaars armen.. we beseften dat we elkaar niet kwijt konden. ook al denk je wel anders en heb je wat andere interesses, er valt mee te leven!
Anders kan ik me niet meteen herinneren.. hij heeft mij al wel zien janken anders.

Ja, dat is een paar keer gebeurd en dat ware hele mooie momenten..
En verder ben ikzelf heel emotioneel en ik moet heel vaak huilen. Ook om zijn liefde voor mij. Ik heb vaak zat dat hij zegt dat ie van me houdt en dat ik dan de tranen heb lopen.. gewoon van geluk.. Van zo'n gigantisch intens gevoel waarvan ik nie weet wat ik ermee aanmoet, en dan moet ik vaak huilen..

Ik ervaar dat niet als negatief.. ik hoop hij ook niet :) Hij huilt veel minder dan ik hoor, maar hij is gelukkig wel een gevoelsmens :)

Samen huilen is mooi..

Ja, wij huilen samen, om negatieve dingen, maar vooral om positieve dingen. Huilen van geluk is zooo mooi....

Jep, wel eens samen gehuild.. van verdriet, maar ook van geluk.. tranen van geluk weet je wel? dat kun je hebben van heel veel van elkaar houden..

maar ja, heb met wel meer mensen samen gehuild.. kan een band scheppen, kan niks betekenen, maar kvinnnut altijd fijn

huilen hoeft niet altijd negatief te zijn, kvinnut soms gewoon heerlijk

Ohja.. een keer moest ik huilen omdat hij zo lief zij dat ie me graag zag. Ik stond daar en werd stil en hij dacht, wat scheelt er? En dan begon ik te huilen. Begin je nu te huilen omdat ik zeg dat ik je garag zie? Ooch En dan gaf hij me een stevige knuffel. Eigenlijk voelde ik me op dat moment nogal dom, maar 'k was gelukkig!

Niet helemaal, bijna...

Het ging voor de eerste keer uit met mijn ex... en aangezien ik heel slecht kan tegen dames die huilen... en vooral van dames die mij genegen zijn kan ik het slecht hebben als zij gaan huilen... ik ga gerust een potje mee zitten grienen met ze... alhoewel dat de laatste jaren wel steeds minder aan het worden is...

Af en toe je werkelijke gevoelens tonen is niet slecht voor een persoon, zelfs niet voor de man, die zogenaamd altijd stoer moet zijn in deze maatschappij...

Ja, met m'n laatste ex, toen het uitging. Omdat met name ik het zo ontzettend kut vond, en daardoor voelde hij zich weer nog kutter. Toen zat ik daar (nota bene in ons stamcafe) van weeeeh ik wil niet dat het uit is en vervolgens kwamen bij hem ook de traantjes los omdat ie zichzelf zo'n eikel vond. Vond ik wel mooi trouwens, want hij is nogal een type dat altijd stoer wil doen.

Wat is nou de defenitie van een "stoere man"??? Zo'n patser achtig macho figuur ofzo?? Of gewoon een koele bikkel die bijna geen emotie's lijkt te hebben?

Ik voel me niet echt geroepen om samen met een meisje te gaan zitten huilen. Ik zou eerder een goed gesprek met haar aangaan en m'n liefde tonen (als die er is).

jajaja kep wel ooit gehuilt samen met mijn vriend! komt omdat ik heb had laten schrikken door iets wat ik had gedaan (wat zeg ik liever nie) en da was nogal pijnlijk voor ons allebei. want ik had toen een moeilijke tijd enzo! toen hebben we 7 maanden iets gehad en nu is het uit! want het ging allemaal nie meer! maar nu zijn we goede vrienden!! en das het beste! :)

jaa ik ook gehad :( echt iets om nooit meer te doen.. Maar soms is er gewoon geen andere uitweg

Nee, hij huilt helemaal nooit...Maar hij uit het wel altijd op een andere manier als hij zich kut voelt hoor..

Ja, wij hebben zeker wel eens samen gehuild!

Soms gewoon puur van geluk. Dan beseffen we hoeveel we van elkaar houden en hoe graag we bij elkaar zijn enzo.. En dan komen de tranen wel eens! :D Ik heb dit 2 keer gehad, mijn vriend 1 keer.
Verder hebben we (zeker de laatste tijd) wel eens gehuild van verdriet en onmacht. We hadden constant ruzie en altijd over hetzelfde. We wisten gewoon niet wat we er mee aan moesten en hoe we het konden oplossen. We waren heel bang dat het uit zou gaan. Het had ook niet veel gescheeld... Dat was echt een tranenhel zeg! Maar jah, nu is er weer de rust en liefde! :D Alles gaat nu wel weer goed en we zijn weer een stuk positiever. Binnenkort huilen we weer van geluk! :confused: :p ;)

De eerste keer dat ze moest huilen was omdat ze d8 dat ik het uit ging maken. Ik was een hele tijd stil geweest en negeerde haar echt (dit gebeurde wel allemaal op bed, dus het was niet iets van een dag niks zeggen). Toen ze moest huilen vond ik dit heel mooi en lief.
Een week of 2 a 3 geleden moest ik huilen bij haar, dit kwam omdat mijn ouders gaan scheiden en ik wist het toen een dag, voor mij is dit heel erg fijn geweest om me zo veilig te voelen bij een ander.
Maar Deze of vorige zaterdag (sorry ben door omstandigheden vrij in de war) hebben we samen gehuild. Zij was eerst een hele tijd stil en stil (er was wel wat wrijving gaande iets van te voren) en daar lag ze dan, in der pyama. Stil en stil, echt een hele tijd, ik kon er echt niet tegen en probeerde van alles. (dan zie je wat voor dierlijke instincte je nog over hebt, je wilt bijv haar hand op je hoofd leggen ofzo) En ik luchte mijn hart op tegen haar en vertelde haar wat ik van haar vond (natuurlijk was dit de waarheid en was volledig positief). Ik kon er echt niet meer tegen en toen zij begon te huilen knapte ik weer. Gelukkig ging ze na een kwartier huilen, weer praten en heeft ze haar hart opgelucht.

Samen huilen is heel erg mooi, maar aub niet te vaak (zoals elke zaterdag)

ja, ik moest huilen toen ik snachts bij hem in bed lag. ik lag mijn hele levensvehaal te vertellen en dat voelde nogal emotioneel en op den duur lagen we allebei te huilen...

zal ik nooit vergeten.....


:)

Een paar x bijna maar aangezien ik nooit zeg wat ik voel enzow...


Toen hadden we een x een beetje "ruzie" meer meningsverschil.. en hij zette veel "druk" op mij..
Toen kwam het er allemaal uit..
Hij schrok heel erg en huilde daarna mee omdat het hem zoveel speet..

HET LUCHTE ontzettend op.. ook omdat ik gewoon NOOIT me hart lucht..
Ik had zeg maar het gevoel dat ik een stukje van mezelf had weggegeven. Dat heb ik hem ook gezegt.


Maar om je "geliefde" echt te kennen hoef je niet perse te huilen..
je kan je emoties daarover ook op een andere manier uiten.. daarvoor hoeven niet perse tranen van pas te komen

ja we hebben al vrij vaak samen gehuild eigenlijk. Normaal gesproken huil ik niet zo vaak in het bijzijn van anderen omdat ik dat soort gevoelens voor mezelf houd. Maar als je je zo klote voelt door allerlei situaties dan moet ik op een gegeven moment alles er toch uitgooien.
En dan moet hij vaak ook huilen, omdat hij bang is dat onze relatie stukloopt doordat i zo'n verdriet heb.
Ik heb ook vaker moeten huilen om acties die hij deed, die mij heel erg kwetste. En hij is vrij gevoelig dus gaat hij eigenlijk vrij snel huilen, maar ook alleen bij mij, dus niet bij zijn vrienden en ouders enzo.
Ach ik vind het wel lief. En tot nu toe komt het allemaal goed.

maar dat daardoor je relatie beter is daar ben ik het niet mee eens.
Als je nou geen reden hebt om te huilen, want ik huil niet omdat ik zo verliefd ben ofzo, is je relatie dan slecht. Het "antwoord" op die stelling is door de anderen al heel vaak gegeven.

Eén keer met huidige vriend, tijdje geleden..

Eén keer met ex, toen die het uitmaakte, maar dat was meer tranen in m'n ogen.

*Lady_Blue huilt niet vaak met anderen erbij...*

hebben wij ook weleens maar meestal voel ik me dan gewoon slecht en dan zeg ik domme dingen die ik 9 van de 10 keer niet meen maar als ik mn vriend in tranen zie dan krijg ik zelf ook tranen meestal ik vind t echt niet leuk om hem verdrietig te zien
:( t komt ook altijd weer goed gelukkig :)

Ja, er was een vet groot feest in ons dorp en hij had nogal veel gedronken.
Op den duur was ik hem kwijt en stond ik een hele poos met een kameraad van hem te praten en te ouwehoeren en dat heeft hij gezien en hij dacht dat ik met hem geweest was, wat niet zo was(!!!)
Hij zei niks meer tegen me en hij begon te huilen en toen moest ik ook huilen.

Het is weer goed gekomen en we hebben nogsteeds verkering!! :D

jah, zij moest huilen en ik toen ook, echt heel lijp, maar op de een of andere manier had t wel wat...

oh oh oh , wat geniet ik toch van geweldig sarcasme dat er nog steeds is. aaah. the glory. lol =) sorry

hij en ik zijn nogal open mensen, en we hebben nu anderhalve maand met elkaar. we hebben allebei een hele zware jeugd gehad, en we lagen daar over te praten op bed, en op een gegeven moment was het gewoon stil en zei ik van "wat een klere zooi is leven toch af en toe" en hij zo "ja, maar ik vindt het echt prachtig dat je toch nog een mooi persoon bent geworden ondanks alle ellende die je hebt gezien, en de pijn die je met je meedraagt",. toen keken we elkaar aan, en begonnen we gewoon eigenlijk spontaan te huilen.

liefde is prachtig. en huilen af en toe ook. en er wordt gezegd "waarom zou je huilen als iemand van je houdt?". ik vindt dat echt laag, want ik heb een reeks kutvriendjes gehad die me alleen maar voor de seks wilde, en nooit van me gehouden hebben. als iemand zomaar je leven inloopt en zoveel van je houdt, kan dat overweldigend zijn, en zo sterk aanvoelen dat je ervan moet huilen. ik spreek uit persoonlijke ervaring. fijne jankuitwisselingen nog! =)

xxx Tarona

Nog nooit tranen van geluk gezien.

Nou, da's ook toevallig! Gisteravond hebben we allebei nog een potje zitten janken na een "ruzie" over Lowlands. Dat hadden we even goed gemaakt. Het waren dus tranen van geluk, van beide kanten.

Dat is echt heel mooi.

zooo vaak :) .... als we ruzie hadden en we wisten het niet meer zeker of het allemaal wel ging ... of gewoon uit geluk :)

Vandaag ben ik mijn rapport gaan halen , ik heb een C , moet dus blijven zitten , ik heb veel zitten huilen ( ruzie met ouders , kwaad op mezelf , ... ) eerst was hij teleurgesteld in mij ( snap dat wel ) dan troosten , dan zei hij dat ik moest stoppen met huilen want hij kon zich niet meer inhouden .... Was keilief , er kwam al een traantje los !!!!!!!! :D

Ja, vaak genoeg maar op een gegeven moment ging hij het gebruiken als chantagemiddel en daar had ik toen schoon genoeg van. Nu is het uit.

heb jij wel eens gehuild met je vriend(in)???

Jah, toen ut uitging :( samen op een bankje...was eigenlijk best mooi, dat wil ik erin als ze ooit nog es een film maken over mijn leven :D

ik heb wel vaker met mn vriend gehuild. Niet eens zozeer om ruzie, maar omdat ik me dan ff niet helemaal goed voel. Dat kan bijvoorbeeld met dingen thuis te maken hebben.
Maar zo is het al vaker voorgekomen dat mn vriend toen met mij mee ging janken omdat hij het niet aan kon zien dat ik zo'n verdriet had. Hij huilt echt niet gauw, maar als hij ziet dat ik echt ergens van kapot ben, echt diep gekwetst ben... Ja, dan kan er bij hem ook een traantje gaan vloeien. En al helemaal als het ergens met hem te maken heeft....
Ik ga nl altijd helemaal afstandelijk doen als ik moet huilen, ik wil nl niet dat hij dat ziet en hij wil dan juist troosten en dat laat ik dan niet toe en ja...
--> wat een gedoe :p

Wel vind ik dat je door zulke momenten dichter tot elkaar kan komen te staan...

ja, door een soort combinatie van dingen namelijk we zouden elkaar een maand niet zien ivb vakantie enzo,hij voelde zich nie lekker(hij was ziek) en hij had ruzie met een vriend van hem en toen op een gegeven moment keek ie me aan en zei die:Ik kan je helemaal niet zo lang missen weet je dat. en toen sprongen bij mij de tranen in de ogen en bij hem ook. En toen hebben we gewoon een hele tijd in elkaars armen liggen huilen. Was wel mooi moment eigenlijk

neej daar ben k het niet mee eens. sommige jongens huilen helemaal niet zo makkelijk en ik probeer het ook altijd in te houden dus het komt nauwelijks voor.

er zijn ook nog andere dingen die het maken dat die gene echt speciaal is,