Zonder titel
 

Ik verschreeuw
het zwijgend landschap
in 't witte van de sneeuw.

Bezee me oeverloos met je naakt
want mijn gerimpeld water raakt
kant noch wal
aan je grenzenloze huid.

Het ver-snaterend geluid
in het immer stille dal
verdwijnt met vlugge vogelslag.

Maar blijf me op d'eindigende dag
achter de eindeloze bergen,
verdichterbij.

Ik vind dit echt heel mooi: de rijm, je woordgebruik, de verwoordingen... Ik vind het alleen heel jammer dat je de regels steeds op zo'n 'vreemde' manier afbreekt. Ik begrijp wel dat je dat gedaan hebt om de rijm mooi uit te laten komen, maar in mijn ogen is dat helemaal niet nodig. Misschien is dat mijn persoonlijke smaak, maar ik denk dat de rijm ook heel sterk (zelfs nog wel sterker) uit de verf komt als je er minder de nadruk op legt. Nu vind ik de afbrekingen een beetje vervelend.
Verdichterbij vind ik mooi gevonden. :)

Je tweede strofe is echt mooi! Soms vind ik het niet goed lopen maar je woordgebruik maakt het ruimschoots goed :).

Bedankt voor de reacties :)

LiefsvanHier: Waar loopt het niet goed naar je gevoel?

Reem: Mja, ik krijg wel vaak de opmerking dat ik raar regels afbreek. :s Weet niet precies wat ik daaraan kan doen. Had het eerst zonder witregels gedaan maar vond het zo slordig staan..

Ik vind je gedicht goed gevonden, erg origineel. Vooral ver-snaterend, hoe kom je erop :) Ik stoor me niet aan die afbrekingen waar Reem het over heeft.
volgens mij voegt mijn reactie weinig toe, maar ik vind hem de moeite waard om op te reageren

Toch bedankt om te reageren! Het voegt wel iets toe, dat ik toch een beetje regels kan afbreken ;)

ik wil even melden: Schitterend.