| Changshan |
15-04-2006 21:31 |
[column] Over yoga en belangenverstrengeling
Over yoga en belangenverstrengeling
Het eind van de week is gearriveerd; tijd voor een blik over onze schouder. De media hebben ons wederom met van alles opgezadeld, slechts enkele dingen kunnen echter goed blijven hangen. Wat míj dan opvalt, is een Afrikaans land, verscheurt door corruptie, en tegelijkertijd gesteund in al zijn wandaden door een Europees land. Ik heb het natuurlijk over Tsjaad.
Het is onbegrijpelijk, onbevattelijk voor mijn denkwijze, om al die vluchtelingenstromen en verzuilingen van volksgroepen in één keer te doorgronden; reeds vluchten Arabieren naar buurland Sudan en anderen weer naar Tsjaad juist vanwege Arabische milities. Een regering die – of all things – Frans geld steekt in het onderdrukken van een almaar groeiend rebellenleger, groeiend ook door overlopende soldaten… en Sudan dat vrolijk rebellenlegertjes aan de grens steunt, zodat massamoorden en gekerm niet meer van de lucht zijn.
Ik denk niet dat we deze landen simpel moeten noemen. Als we beter naar ze leren kijken, zullen we zien dat ze juist in een zeer pijnlijke houding vast zijn blijven zitten. Tsjaad en omgeving lijkt net een yogaleek die zich te vroeg heeft gewaagd aan één der moeilijkere vormen, en nu, door alle richtingen waar het lichaam zich in heeft geworsteld, nog geen hand meer kan schudden met de persoon naast hem.
Met die blik kunnen we echter naar ieder land kijken. Neem Nederland, met een immigratiebeleid dat op dit moment iedere vorm van brutaliteit overstijgt. Verstokte principes lijken ook hier weer de aanleiding te moeten zijn voor moord, anders dan dat kan ik het niet benoemen: zien we immers niet allen hoe politieke vluchtelingen ons land uitgezet worden om vervolgens een pijnlijke dood dan wel levenslange kwelling en dwang tot vluchten tegemoet te moeten zien? Men kan een waanzinnige Verdonk er nog net van weerhouden, homo’s naar één van de meest homo-onvriendelijke landen te sturen, onder het mom van; ‘het is hun land en hier hoeven ze volgens onze regels niet te verblijven’. Oké, Rita, luister eens, als wij Nederlanders je jaar achter jaar hadden vervolgd omdat je minstens iedere week wel met een ‘Screamface’ op een foto bent te ontwaren (mijn complimenten voor de fotograaf en jouw vreemde fotogeniekheid, overigens), had je dan nog gezegd dat dit hier ‘jouw land’ is?
We zijn redelijk op weg met het vormen van een wat hechtere samenleving op de wereld, ondanks de vele en zware terugvallen. Laten we die terugvallen eens temperen, door in te zien dat principes kunnen worden herzien en dat sommige mensen opnieuw zullen moeten settelen in een wereld als deze, wat evengoed in een land als het onze kan.
--
Te laat voor de wedstrijd, wat heet, we trekken ons er niets van aan. :)
|
