De wereld wacht
 

De wereld wacht
op hoe de tijd verdrijft
ofschoon alles hetzelfde blijft
in ’t bestaan van ons gedacht.

Ik pleng wat samen-zijn,
versmacht een ritueel voor twee
waardoor alleen het zijn waarmee
ik leef enkel maar mijn pijn

verdreef,
in ’t herfstig nat van je verlangen
daar ik onbekooid gevangen
leef.

Ga toch met me mee
voor de tijd van ons bestaan
alvorens wat zou vergaan
gebleven is ons twee
toch zal verdooien
in wat ik toen ooit had.

Ik weet zelf niet goed wat ik ervan moet denken, dus reacties zijn welkom ;)

Het is een moeilijke.

Hij loopt wat stroef hier en daar, maar regels als 'De wereld wacht/op hoe de tijd verdrijft' en 'in ’t herfstig nat van je verlangen' vind ik in hun context prachtig.

Al met al eentje waar ik meer positiviteit in zie dan dat ik er negativiteit in vind.