Ik ben vreselijk voor mijn vriend.
 

Ik ben altijd kwaad, zeur altijd tegen mijn vriend en kan niks hebben. Wil alle aandacht, alle tijd, sex, liefde, aanraking enz.
Ik word er zo gek van maar kan het echt niet helpen.

Ik steun hem ook wel enzo, laat blijken dat ik gek op hem ben, maar in mijn ogen doet ie gewoon veel fout en daar kan ik niet tegen..

Advies?

Jezelf veranderen zou ik niet doen, dan ga je alleen maar toneelspelen, want zo ben jij nu eenmaal en daar zal iedereen maar mee moeten leren leven.

Maar je kan het misschien allemaal eens door een positieve bril bekijken, ik weet bijna zeker dat als je het een beetje anders bekijkt, dat hij zeker veel dingen heel goed doet. En je kan altijd eens een gesprek over de dingen hebben, die hij verkeerd doet in jou ogen.

Het is al heel goed dat je zelf inziet en aan jezelf toegeeft dat je af en toe moeilijk doet. Het helpt al een heleboel als je dat ook tegen je vriend zegt, of je excuses aanbiedt als je vervelend hebt gedaan. Probeer er verder gewoon op te letten en probeer af en toe tot tien te tellen. Aan jezelf werken kost vaak wel wat tijd, maar probeer het gewoon. En als je af en toe wel eens uitvalt is het ook geen ramp van wereldformaat, je bent ook maar een mens, zolang de weegschaal maar niet doorslaat en je alleen maar vervelend bent tegen elkaar, en zolang je er zelf aan werkt en zelf erkent dat je bijvoorbeeld een vervelende bui hebt.

ik heb het idee dat ik (vaak) ook zo ben tegen mijn vriend..

ik zeur ook altijd... en wil ook altijd sex...

maar daar kandie mee leven

Kan ik zeker mee leven :D:D:D

Welke dingen doet hij volgens jou dan verkeerd? Volgens mij ligt het niet zozeer aan het feit dat je zoveel vraagt, want dat is niet negatief. Ik denk dat het meer aan het feit ligt dat je hem niet het gevoel geeft dat het nut heeft. Als hij je dingen blijft geven, tijd voor je vrij blijft maken, je heel veel liefde blijft geven, en hij krijgt alleen maar gezeur, kwaadheid en ergernis terug.. Dan is het snel gebeurd natuurlijk :S

Nou ja, als hij bijvoorbeeld een half uur wil kakken, vind ik dat belachelijk. Als hij bij mij is, we hebben nog een half uur samen en hij gaat een kwartier met een collega bellen vind ik dat geen stijl. (Die collega had hem overigens gebeld, niet andersom) Ik ben veel te ouderwets denk ik, ik wil alles met fatsoen gedaan hebben...

En die aandacht die ik vraag valt bij hem dus NIET in goede aard...Hij vindt dat ik onmogelijk veel aandacht vraag, maar hee: Ik ben een meisje!!! Ik wil als een prinses behandeld worden, maar denk dat iedereen dat toch wel heeft... Of niet?

Dat is dus niet zo, want IK ben juist ook altijde degene die lief doet en hem wil knuffelen enzo. Ik heb hem ook cadeautjes gegeven toen hij problemen had en geluisterd naar zijn verhaal.

En dan nog een probleem: Hij is ontzéttend jaloers....

[QUOTE]Vampiria schreef:
[B]Nou ja, als hij bijvoorbeeld een half uur wil kakken, vind ik dat belachelijk.

Inderdaad, achtelijk zeg! :D :D :D QUOTE]

sorry hoor, ik snap wat je in de rest van dit topic hebt gezegd best wel, maar dit slaat nergens op

je wilt als een prinsesje behandeld worden OMDAT je een meisje bent?

het is geven en nemen hoor, je moet ook goed voor hem zijn...

het is hondje dat jou alleen maar op handen moet dragen omdat je nu eenmaal opgezadeld bent met twee x-chromosomen :rolleyes:

Daarom zeg ik ook al: IK BEN WEL LIEF VOOR HEM ENZO. :rolleyes: Dus 't komt wel degelijk VEEL MEER van mijn kant, dat is ook het probleem.
En elk normaal meisje wil verwend worden, jij misschien niet, maar ik dus wel. En met mij een hoop anderen die ik ken.

als je vriend van je houdt, dan tolereert ie je gedrag wel tot op een zeker moment. dan komt er een uitbarsting. praat je erover en komt alles goed. alhoewel dat is mijn persoonlijke ervaring.

ik wil net zeggen, in een relatie moet je allebei energie stoppen en zodra het maa van 1 kant komt, is het snel over..

Ochja, ik heb dat ook.. ik zaga nogal es vlug over 't een en 't ander. Maar m'n vriend is gelukkig geduldig. Als ie't beu is zegt ie't ook wel hoor. Dan voel ik me schuldig. We maken alles weer goed enzo. Ben misschien een beetje te aanhankelijk. Naja, alles gaat goed momenteel. Kan 't al veel beter relativeren.

ik heb dat ook maar bij mijn ex veel erger kep t idee dat t door zijn beledigingen naar mij is gekomen..heeft me heel onzeker gemaakt...nu ben ik soms nog zo maar kben tog 90%van de tijd gelukkig en lief tegen me vriend (geloof ik)dus ik ga al zeker vooruit! kdoe ook ontzettend me best om lief te doen maar soms heb ik gewoon zon rotbui en mn vriend is dan de dupe! khou echt van m en bedoel t echt niet zo...dat weet ie hoop ik ook wel!

Ach ja, één ding is iig zeker: mijn vriendje en ik horen bij elkaar, hoe rarr het ook klinkt. Als je zoiets allemaal van elkaar pikt, bijna 'n jaar lang, moet je toch wel zielsveel van elkaar houden nietwaar?

Ik begrijp je wel. Ik kan daar ook ziek van worden hoor. En hij wordt gek van mij omdat ik -net als jij- teveel aandacht vraag ofzo.
Als we bij elkaar zijn (en het een beetje intiem begint te worden) en zijn telefoon gaat af, dan pakt ie hem soms gewoon op en dat vind ik al erg, maja dat laat ik dan niet merken. Of als hij zijn hele weekend volplanned, terwijl dat het enige moment is dat we bij elkaar zijn, voel ik me ook al down..

Maja das nu zo'n beetje verleden tijd :)

Naja ik begrijp je wel een beetje. Ik wil ook als een prinses behandeld worden, en als hij me niet meer het gevoel geeft dat ik op één sta, kan ik me gigantisch klote voelen.

En ik ken ook het idee dat het veel meer van jouw kant komt. Ik wil namelijk ook elk moment van de dag bij hem zijn, met hem praten/bellen/msnnen etc. En hij heeft dan weer eens geen tijd ofzo.. En als ik bij hem ben wil ik zo veel mogelijk met hem "alleen" zijn en als ie dan het hele weekend volplanned, kan dat niet en daar kan ik ook al problemen van maken.

Waar ik ook altijd een probleem van kon maken is dat hij altijd zomaar opeens besloot te gaan slapen. Dan zaten we samen op de bank ofzo en dan zegt ie: ik ga slapen..
Naja dan voel ik me ook al weer zo totaal niet-boeiend..

Ik zou hem - als het zou kunnen - maar al te graag helemaal voor mezelf opeisen, elke minuut van de dag :o

(trouwens, de dingen die ik hierboven noemde: het meeste heb ik al "veranderd" of ben ik mee bezig :), want zoiets is blijkbaar gigantisch irri voor een jongen :S)

Tis ook btw niet zo dat jij vreselijk bent voor je vriend. Jij wil juist altijd lief doen en bij hem zijn, alleen hij niet.. En daardoor ga je zeuren :S Maar je bedoelt het altijd goed..

Precies, jij snapt 't :)

Ik ben nu ook bezig te veranderen. We zagen elkaar eerst elke dag, maar vanaf gisteren heb ik besloten dat ik hem nog alleen de woensdag en in het weekend wil zien (misschien nog wel een dagje ergens tussendoor, dinsdag ofzow)

En weet je; ik vinnet niet eens erg!

Als je jezelf daar beter bij voelt is het wel goed... maar houd ook rekening met zijn gevoelens... zoals ik het nu lees is het wel "Ikke, ikke" van jouw kant...

Ik heb precies hetzelfde. Laatst kwam ik erachter dat ik helemaal niet zo lief ben voor mijn vriendje en ik vond het echt niet leuk. Maar ik ben nu niet aan het proberen om mezelf te veranderen maar alleen maar mijn houding tegenover hem. Ik probeer alles wat hij doet was positiever te benaderen en wat meer dingen in te slikken en wat vaker iets voor hem te doen. Ik vind het wel moeilijk want mijn vriendje en ik verschillen echt super veel van elkaar en dat botst heel vaak. Maar ik doe mijn best echt! En het werkt wel...
Succes

Dacht dat ik de enige was die dat had!!! Ik kon er niet meer tegen, heb het daarom uitgemaakt. Ik was altijd de baas over hem, tenminste zo voelde ik dat. Maar hij heeft het niet zo ervaren. Hij wil me terug. Maar in mijn ogen kon hij ook weinig goed doen. Ik heb zoveel kritiek op hem geleverd! Dat hij me nog lief vond ook begrijp ik niet. Maar misshien komt dat juist omdat je van hem houdt. En je hebt een soort van ideaalbeeld, en dan wil je dat hij ook zo wordt. Maar zo is hij niet! Ik vraag me af of dit zo'n valkuil is. Best kut allemaal.

Psychopaat.

ik ben ook zo.. Ik vraag veel te veel aandacht van hem en dan vooral door de weeks.... we hebben er momenteel ruzie om... ik hoop maar dat het goed komt want ik wil hem niet kwijt..

/me voelt zich een ontzettende ongelofelijke onbeschrijfelijke ontiegelijke trut...

Ik heb zoiets dergelijks ook een hele tijd gehad. Maar dat kwam bij gewoon door het feit dat ik super gauw jaloers word en dat ik dan helemaal bang ben dat ik m kwijtraak.
Maar hij heeft me nu al zo vaak laten zien dat hij ook echt van me houdt en veel voor me over heeft... Dat heeft bij mij toch een switch omgedraaid. Ik heb me meerdere malen echt goed verontschuldigd en ja.... Dat vond hij wel fijn, vooral omdat hij wist dat ik het ook echt meende en niet alleen maar zei zodat hij zich beter voelt. Hij kent me nu wel goed genoeg te weten wanneer ik iets echt meen of alleen maar ff zeg voor t moment....

Je moet dus inderdaad ff door een soort van positieve bril gaan kijken. Heb ik ook gedaan.

Doe vooral niet aardig ofzo. :p

Het geeft gewoon weer wat ik dacht bij het lezen ervan.

bijzonder om te lezen hoeveel meiden dat eigenlijk wel niet hebben.... het is dan vast niet abnormaal hoor.
Kheb het zelf helemaal niet, ik heb juist het probleem dat ik te weinig zeg wat ik voel en vind, daar word mijn vriend wel eens ziek van :P

Me too.... En daar baal ik van, echt... argh...

ik ben altijd heel snel onzeker en kwaad over dingen, en als hij dan wat zegt vat ik het helemaal verkeerd op, of ik wind me er veels te veel over op en ga dan vervelend en gemeen lopen doen, hem een beetje afzeiken:(
komt omdat ik dan eenmaal kwaad ben en beledigd en dan kan hij gewoon weinig meer goed doen en alles wat hij zegt is fout. niet dat ik altijd gelijk wil hebben ofzo, maar als hij me eenmaal chagerijnig, verdrietig of kwaad heeft gemaakt kan ik niet zomaar opeens weer vrolijk gaan doen en het ergens anders over hebben , ikwil het helemaal uitpraten en hij vaak niet...dus dan ga ik maar vervelend doen..

heel erg en ik haat het van mezelf