Hoe kan een lichaam een zwangerschap aan?
 

ok, ik was me dat laatst aan het bedenken :) als een vrouw zwanger wordt, krijg ze een dikke buik, maar waar komt die huid vandaan? is het bestaande huid die uitrekt? en hoe krimpt dit weer in na de bevalling? ben gewoon nieuwsgierig :)

Dat is inderdaad bestaande huid die uitrekt en een beetje bijgroeit. De huid kan dat niet helemaal aan, daarom krijgen zwangere vrouwen bijna altijd striae op hun buik. Na de bevalling is de buik vaak nog erg slap, dat herstelt wel een beetje in de loop van de tijd maar bijna nooit helemaal.

Een van de redenen waarom ik geen kinderen wil.

jezus

Je gaat er toch wel verlept uit zien, kinderen of niet.

idd. en nog 400 andere reden die hier niet genoemd zijn o.a uitscheuren, inknippen, hechten, weeën, poepluiers etc etc........

:cool: leuk hoor(y)

Moet er niet aan denken :(.

Doe mij maar adopteren (Y).

Stel je voor dat je buik misschien vijf jaar eerder iets minder strak wordt (als hij dat op je dertigste al niet was) :|

Lijkt me zo saai of iig anders, later een leven zonder kinderen, toch weer iets wat je mist lijkt me

neuh denk het niet

naja zo kijk ik er tegen aan :)

Buikwandcorrectie, is dat ook weer opgelost :p

Als je het alleen maar vanwege je uiterlijk niet wilt is dat wel overdreven idd.

maar als je kijkt naar die pijn! pfff (n)

Ik moet sowieso niet aan kinderen denken. :)

ik wil wel kinderen, binnen nu en 3 jaar ofzo.

die ben je zo weer vergeten als je het kind ziet.... is me verteld...

pijnstilling (y)
Dat vinden veel mensen onnatuurlijk omdat een bevalling pijn 'hoort' te doen, maar ach, als er iemand een mes in je buik steekt hoort dat ook pijn te doen en voor een blindedarmoperatie laat je je toch ook verdoven. Nouja, narcose bij een bevalling lijkt me niets, dan ben je er niet meer bij, maar er zijn genoeg vormen van pijnstilling die je niet bewusteloos maken.

Pijnstillers, dat was ook mijn plan... Die bevalling lijkt me niks, en die enorme buik ook niet, maar wat dead person zegt - ik zou de ervaring denk ik niet willen missen. Maar goed, ik raak offtopic :o

Mnou, ik weet nog niet of ik de bevallingspijn erg zou vinden.
9 maanden niet ongesteld en dus de bijbehoorde pijn niet, en dan 1 dag flink puffen en uitscheuren en dat vergeten zodra t kind eruit is, vind ik niet echt klinken als een verschrikking :)

Precies, dat vertelde mijn buurvrouw die 25 uur aan het bevallen is geweest ook. Ze vertelde dat het eerst heel erg pijn deed, maar dat ze zich toen begon te beseffen waarvoor ze het deed. Toen voelde ze de pijn nog wel, maar was het idee dat er straks een baby zou zijn veel sterker. Toen het kindje er eindelijk was, stelde de pijn ineens niets meer voor.

Ik hoop het :o

Mannen kunnen een zwangerschap wel aan, maar vrouwen zeuren meestal nogal.

Er zijn zoveel vrouwen die zeggen dat ze geen kinderen willen, maar als ze eenmaal 25 zijn gaat die wekker toch wel af, en beter voor je 30e beginnen, want daarna takelen vrouwen zo snel af :D

Geloof me, niet iedereen is geschikt voor kinderen.

Toen ik mijn vriendinnen vroeg of dat nou waar was:

Vriendin 1: Na de eerste voel je je alsof je bent aangereden door een vrachtwagen, dus nu ik moet bevallen van de tweede ben ik er wel bang voor.

Vriendin 2: Het maakt wel veel goed, maar het is bullshit dat je die pijn vergeet. Je scheurt gewoon aan alle kanten uit en als je denkt dat je niet meer pijn aankan moet je gewoon door.

Lekker, die eerlijkheid :D

Maar goed, mijn moeder zegt dan wel weer dat je het zo vergeet en dat de pijn ook absoluut de moeite waard is.

Dus:
Ontopic: de huid is een elastisch orgaan, dus dat kan flink meerekken en weer wat krimpen. Vaak groeit de buik alleen wel sneller dat de huid aankan en dan zie je van die littekens. Maar dat kan je ook wel weer strak trainen als je dat graag wil. Schijnt...

ik vind het juist heerlijk om zwanger te zijn! de schopjes te voelen, buik die groeit, het idee dat er een baby in mij groeit enz.
mijn buik staat goed strak, maar dat maakt me helemaal niks!
nog een kleine 6 weken :P

edit: ik heb gelukkig nog haast geen straie :P
ze zeggen dat je de buik dan wat vettig moet houden, maar straie kun je niet tegen houden, je kan smeren wat we je wil, maar je krijgt het of je krijgt het niet.

24 en dan al zwanger? Qua leeftijd wel te doen, maar financiëel lijkt me dat best zwaar.

Bewuste keuze?

Telkens als ik dit onderwerp zie 'Hoe kan een lichaam een zwangerschap aan?' denk ik; daar is het voor 'ontworpen', het lichaam van een vrouw is gemaakt om een zwangerschap aan te kunnen. Dus zo gek is het toch niet dat het kán?

Mwah het zou mijn keuze ook niet zijn, maar opzich kan het prima lijkt me.

Als je een vaste relatie hebt en samenwoont, als je beide een vaste baan hebt, dan is het misschien wel tijd voor iets nieuws; een baby.

Ik denk dat het financieel ook best te doen is hoor, niet als je nog studeert, maar als je beide werkt?

Je kan op je 24ste afgestudeerd zijn en een hele goede baan hebben. En als je met z'n tweetjes bent en allebei verdiend, dan kan dat prima.

Je lichaam is er wel voor ontworpen, maar ergens blijft het natuurlijk wel een wonder.
Twee cellen die uitgroeien in een wezen tot een eigen wezen. Zo is de natuur, zo "hoort" het, maar het blijft ergens wel apart dat dit zomaar kan!

Daarnaast vind ik het atlijd wonderbaarlijk dat het grootste deel van de baby's er compleet uitkomt. 10 vingers, 10 tenen, alles erop en eraan. Waarom gaat dit maar zo weinig mis, een zo'n gecompliceerd proces.

Ja dat bedoelde ik dus ook!

Ik vind 24 jaar wel een mooie leeftijd. Mijn moeder was 22 jaar toen ze voor het eerst zwanger was. :)

Ik vind het ook niet erg jong. 18 wel, maar dan nog, eigen keus.:)

http://student.kuleuven.be/~s0107925...%20kleiner.JPG

Als je zo'n mooi kindje ziet dénk je zelfs niet aan pijnlijke bevallingen en striae en gezwollen voeten en ochtendmisselijkheid en tien kilo bijkomen en vieze luiers en ongewenste haargroei en ...

Dan denk ik alleen nog maar... " ooooh <3 "


:)

proficiat meissie, en veel geluk met je kindje! :)

leuke foto :)

Dat had ik dus vanmiddag ook. Ik zat bij mijn vriendin en haar dochter was aan het spelen. En op een gegeven moment zeg ik tegen haar: 'Raar eigenlijk. Jullie hebben seks gehad en dan komt dat meisje eruit. Ze kan leren praten, ze speelt, al haar organen werken helemaal en ze heeft zelfs een karakter. Ze is gewoon helemaal een persoontje!'

En het blijft voor mij inderdaad gewoon een wonder dat er uit de combinatie spermacel en eicel zoiets kan komen.

En 24 jong? Helemaal niet vindt ik. Dan vind ik het zelf stiekem ook wel tijd worden, mooie leeftijd om eraan te beginnen. (als de situatie ernaar is natuurlijk) Maar daarvoor hoef je echt niet allebei een baan te hebben. Vaak kan je als vrouw zijnde die baan niet eens houden, dus dat maakt niet uit. Ja, kinderen zijn duur, maar ik heb wel eens het idee dat het overschat wordt. Als ik zie hoe mijn vriendinnen het doen, komen die kinderen niets te kort, hebben ze kamers vol speelgoed, maar het is echt niet dat ze een koophuis hebben, een vaste baan en stapels geld op de rekening hoor.

een vriendin van mij (zelfde leeftijd) heeft afgelopen augustus een baby gekregen en wat ik zie gaat het zo goed. tuurlijk zal het zwaar zijn, maar je bent met z'n 2en.
ik heb altijd gezegd dat als ik jong zwanger zou raken, ik het weg zou laten halen. maar nu ben ik 21, in januari studeer ik af en ik zou het niet over mn hart verkrijgen om het weg te laten halen. het zal moeilijk worden, want mn vriend zit nog op school, maar ik denk dat je altijd eraan zal blijven denken, als het kind bv 1 jaar geworden zou zijn enz. ik zou er nu niet voor kiezen, maar als het me overkwam zou ik wel in paniek raken, maar zou ik het niet weg laten halen.
24 vind ik een mooie leeftijd. als het goed is heb ik dan al n tijdje een baan en mn vriend ook. mn moeder was 22 toen ik geboren werd en 24 bij mn broertje.

Hoe je buik een zwangerschap aankan? Nou, niet! Je huid trekt helemaal strak als je buik dikker wordt, je krijgt striemen en het "overschot" aan huid krijg je maar heel moeilijk weg. Na een tweede kind zelfs bijna niet meer - je moet dan eigenlijk een buikwandcorrectie laten uitvoeren. Maar goed, erg belangrijk is dat toch allemaal niet? Wat maakt een flabberbuikje nu uit? Als je twee kids hebt, heb je heus geen tijd meer om te paraderen in je mini-bikini op het strand!

Ja, maar dat heb ik ook altijd al gewoon met ademhaling, bloedsomloop etc.
Als je daar meer over leert merk je dat het zo gecompliceerd is, dat het eigenlijk een wonder is dat het zo'n 60 keer per minuut gebeurt, en meestal nog goed ook :D

dat is onzin ik heb 4 tantes met meer dan 2 kinderen en die hebben nog steeds een strakke buik :p

Koekjes, dan heb je wonderbaarlijke tantes! Ik heb vanuit mijn opleiding heel wat blote ex-zwangerschapsbuiken gezien, en er zijn inderdaad strakke exemplaren, maar dat zijn vaak ófwel vrouwen die vlak na hun zwangerschap intensief aan training deden, ófwel een aantal mensen die gewoon veel geluk hebben gehad.

mja ze zijn allemaal zo dun als een lat, misschien dat het daaraan ligt ;)

Ja, dat speelt ongetwijfeld ook mee. Net als hoe groot je kind is... kan me inbeelden dat je als kleine panlat ook geen supergrote baby ter wereld brengt...