Edit door Kruimel: dit topic is afgesplitst van het topic van rebecca2. Discussiëer hier over wat je van de opvoedkundige tik vindt, waar de grens met midhandeling ligt en aanverwante zaken. Niet in het andere topic!

Ik vind lijfstraffen hoe dan ook mishandeling. Het is geen goede manier van behandelen. Het is machtsmisbruik. Dat niet eens, want als jij met een klap of tik of hoe je het ook wilt noemen iets voor elkaar wilt krijgen bij een kind heb je geen macht.

Mijn ouders gaven me ook regelmatig de gebruikelijke "schop onder de kont" en "vlakke op de wang". Dat vind ik ook niet meer dan normaal, ook al heb ik er toen flink om gekrijst. Er zijn grenzen en als je die overschrijdt, moet je dat voelen.

Als je je kinderen slaat vind ik dat je geen goede opvoeder bent. Je misbruikt je macht omdat je (denkt dat je) niet anders kan.

Een klein corrigerend tikje gaat nog wel, maar echt een klap om iets voor elkaar te krijgen bij een kind, nee.

Ach, ik denk dat het in sommige gevallen wel eens goed is om een flinke tik uit te delen :)
Natuurlijk niet zo hard dat je zo'n kind meteen het ziekenhuis in slaat... maar toch wel dat ie het nog een tijdje voelt :o (y)
Zelf ook zat van gehad, maar was/ben dan ook een ontzettende etter :o
Ben absoluut voor (y)

Lijfstraffen klinkt wel erg hard, maar een opvoedkundige tik zonder dat het werkelijk schade aanricht is wat mij betreft prima. Zolang het maar niet dag in dag uit, zonder andere straffen ernaast, wordt gedaan. Het moet wel een 'uiterste' straf zijn.

En je moet als ouder ook zeker niet in de situatie terecht komen waarin je harder moet gaan meppen voor hetzelfde effect... dan zul je toch echt iets anders moeten bedenken. En zo'n opvoedkundige tik is ook niet gebaseerd op hoe hard oid, maar met welke boodschap erachter.

Ik heb zelf de nodige tikken gehad en die had ik dubbel en dwars verdiend, alleen toen het geen effect meer had omdat ik me er niet meer door liet intimideren stopte mijn moeder er ook mee en is ze (verstandig) met geestelijke spelletjes begonnen. En die hebben gewerkt.

Wat ik trouwens pas écht 'machtsmisbruik' vind in deze kwestie is dat kinderen/jongeren een heilige status hebben alleen maar omdat ze zwakker zouden zijn? Lichaamlijk best, maar we hebben het niet in elkaar rossen en van de trap mieteren lijkt me. Als een kind soms een wat hardere hand nodig heeft om te leren wat het dient te leren, so be it.

Uiteindelijk zijn er in deze samenleving maar weinig volwassenen (die vroeger weleens een schop kregen) getraumatiseerd oid. Nee, degelijke burgers.

Het is verboden geworden omdat er mensen zijn die het verschil niet kunnen zien tussen een opvoedkundige tik en mishandeling.
Nu is voor iedereen duidelijk wat wel en niet mag... ookal vind ik het bullshit :o
Een tik moet kunnen (y)

Ook kinderen maken gretig gebruik van alle macht die ze kunnen krijgen ja. :D

en zie eens wat het is geworden met de laatste generatie. Zeg pakweg de laatste 20 jaar, allemaal onopgevoed jong die de grnezen niet kennen van wat ze wel en niet kunnen flikken bij de mede-burger.




Rebecca, misschien is het dan handig eens concreet uit te leggen wat je wél wilt horen.

Ja hoor, best wel eens een tik op de vingers of billen gehad. En ik ben er ook helemaal voor. Je moet als opvoeder gewoon dat nooit doen als je zelf boos bent omdat het dan wel slaan kan worden.
Mijn nichtje was toendertijd 2 jaar toen ze bijna iedere dag een tik op de vingers kreeg. Ze draaide constant het gas open. Je kan aan een kind wel proberen uit te leggen, maar als dat niet werkt kan een tik wel een effectief middel zijn. Dan leg je als ze ouder is maar uit waarom dat gevaarlijk is.

Dusse, stuur maar op die pm :D

Dat vind ik ook, maar naar mijn mening is dat niet volledig te wijten aan de ouders...
Vooral de laatste paar jaar :o

http://www.inrock.co.jp/shopping/spe...204-50cent.jpg :)

ga toch weg. 50 cent is wat de New Kids on the Block vroeger waren. En een normaal, intelligent opgevoed kind met bepaalde normen en waarden en gedachtengang over verschillende dingen laat zich sowieso niet in met dat soort 'rolmodellen'.

Ik denk dat de mensen waar je mee om gaat meer invloed op je hebben dan ouders.
Als je tegenwoordig die videoclips ziet kan ik er best inkomen dat kinderen van een jaar of 11/12 daar makkelijk door beinvloed raken, zeker als hun vrienden dat ook doen.
Ze zien een 'coole' 'pimp' of 'gangster' met veel geld en veel 'ho's' of 'chickies'. Als dat soort beelden zich blijven herhalen (wat op mtv en tmf veel gebeurt) kunnen vooral jongere kinderen daar makkelijk door beinvloed raken volgens mij. En het is niet alleen 50cent, ook het geweld op tv wat tegenwoordig de meest normale zaak van de wereld is kan gewoon geen goede invloed zijn.

klopt, maar dat is prima te omzeilen met de juiste opvoeding. Je kind zo geestelijk verstandig maken dat ze er een muurtje voor opbouwen, er zelf op die leeftijd al met afwijzend oog naar kijken, en niet pas als ze 23 zijn oid.

Ja inderdaad, dat denk ik ook. Ik heb zo veel dingen domweg overgenomen van wat mijn ouders vroeger zeiden, daar heeft de televisie weinig bij in kunnen brengen :P

Nou ik kreeg toen ik nog een stuk jonger was best wel eens een tik hoor. En ook wel flinke soms. Daar hield je dan even een brandende wang aan over maar dat ik nu slechter van ben geworden of wat ook. Echt niet. Ik denk dat het op dat moment gewoon nodig was.
En ik heb ook nooit als gemeen ofzo ervaren.

En soms moet het ook gewoon. Als een kind eens zo'n vervelende bui heeft en dan gewoon stomweg niet wil luisteren al praat je de hele wereld bij mekaar, dan is een tik best terecht hoor. En 't werkt meestal ook beter.

Niet dat je bij 't minste of geringste maar tikken uit moet delen maar wanneer het gewoon echt nodig is.

Ik ben 23 maar ik vind die neger op de foto wel vet cool.

off:
Ik dacht al, wtf, heb ik een topic geopend en ben ik dat weer vergeten?

Kinderen ontdekken, leren dingen kennen, zijn nieuwsgierig, moeten leren waar de grenzen liggen. Als ouder moet je ze daar bij begeleiden. Samen met het kind de grenzen aftasten, met praten laten merken als de grens bereikt is, om dan samen met het kind een stapje terug te doen.
Het kost veel geduld, maar je bouwt dan wel een goede vertrouwensband met je kind op, het gaat vooral om het samen ontdekken.

Als je een kind een tik geeft als het de grens bereikt heeft, snapt hij waarschijnlijk dat hij bij die grens is, en zal hij weer een ander zoeken, waar hij uiteindelijk weer een tik ontvangt. Het kind wordt niet begeleid naar herkennen van grenzen en er binnen blijven, maar wordt alleen gestraft voor het overschrijden ervan.

Door het gebrek aan begeleiding zal een kind over het algemeen vaker bij een grens komen, daardoor dus vaker tikken krijgen. Het wordt dan een gewenning, als je elke minuut te horen krijgt dat je het mooiste kind van de wereld bent en pappie en mammie vreselijk van je houden wordt dat ook een gewenning. Het doet je niets meer.

Dan zit je op het punt dat de tik niet meer helpt, dus moet je meer doen wil je laten merken dat het kind ‘fout’ zit. Daarom vind ik een pedagogische tik al slecht.
Natuurlijk zijn er uitzonderingen, word het kind begeleid, met zelden een tik, dat kan nog.

Ik denk dat niemand er hier voor pleit een tik te geven voor je drie keer nee geroepen hebt en al het andere geprobeerd hebt.

Mn opa zei altijd "Ge moet ze niet sloan, ge moet ze skupp'm"

niels gedraag je eens, op alle plekken :nono:

iig, ik vind het een beetje moeilijk om een tik of een keer goed een arm vast pakken een lijfstraf te noemen, klinkt zo dreigend. Nee je moet je kind niet gaan afslaan, maar waneer hij/zij te ver gaat een ker een tik geven maakt wel een hoop duidelijk. En dat in combinatie met een keer recht in de ogen kijken en toespreken zodat hij ook weet wat er mis was zorgt er denk ik wel voor dat het niet vaak zo ver hoeft te komen.

precies. We hebben het dan over een normale vorm van zogenoemde opvoedkundige tikken. Als je al begint met meppen voordat je ook maar iets anders hebt gedaan om je jong duidelijk te maken dat de grens bereikt is (of er heel dicht op zit) ben je fout bezig.

En een kind zal altijd alles blijven proberen, of je het nu van een trap gooit als straf of het 'vrij' opvoedt. Het moet geestelijk goed zitten.

Maar ik neem niet aan dat je de 'chickies' om je heen in elkaar tremt als ze niet voor je bukken in korte glimmende latex rokjes, hm? :p

Dat denk ik ook niet, alleen ook nee roepen is niet genoeg. Het gaat om het begeleiden van het kind, niet alleen waarschuwen op bepaalde punten.

het gaat om het hele pakketje, ja, en dat houdt vaak genoeg (en terecht, vaak nodig) ook in dat ze zo nu en dan een tik krijgen.

Hoezo terecht en vaak nodig?

Hoe wil jij een kind 'begeleiden tot aan zijn grenzen'? Geef eens een voorbeeld?

Er lopen genoeg kinderen rond die af en toe eens een flinke tik mogen krijgen. Jezus, wat een krengetjes.

dat je aan de tegenwoordige kinderen wel kunt zien dat een strenge, evt harde hand, meer goed maakt dan maar een beetje toekijken en hopen dat ze luisteren naar je 'begeleiding'.

Er is niets mis met een opvoedkundige tik, als het maar geen slagen worden en niet te ver gaat. Met 'vaak nodig' bedoel ik dat er nog een hoop (kut)kindertjes zijn die het schijnbaar nodig hebben.

Leuk hoor, een 'opvoedkundige tik', maar wat is dat nou eigenlijk? Naar mijn idee bestaat die helemaal niet, slaan is hoe dan ook fout in mijn ogen. En ja, ook een tik op de wang/hand/bil valt daar onder. Naar mijn mening is dat gewoon geen manier om kinderen iets bij te brengen.

Want wat schiet je er me op als je een kind slaat? Oke, hij heeft door dat je het niet eens bent met wat hij/zij deed of zei, maar dat kan toch ook op andere manieren? En ja, ook probleemkinderen zijn met woorden te bereiken, het ligt er maar net aan op welke manier je dat aanpakt. Je woordkeuze, stemverheffing, contact maken en behouden, benadering, houding, instemming van het kind...allemaal dingen die van invloed zijn op dat wat je een kind mee wil geven. En nee, dat is echt niet altijd even makkelijk. Maar opvoeden is ook niet makkelijk. Maar door je handen maar te gaan gebruiken omdat het je met woorden even niet lukt, maak je het jezelf wel heel makkelijk. Te makkelijk om je verantwoordelijkheid als ouder/opvoeder te dragen.

Sommige kinderen stoppen gewoon niet. Nu zeg ik niet dat een tik de enige oplossing is, maar als een kind blijft rennen en springen, naar geen woord wil luisteren, door alles wat je zegt heen gilt, alles doet om je het bloed onder de nagels vandaan te halen en op alles nee zegt, dan moet je op een zeker moment actie ondernemen, anders ben je ook geen goede opvoeder. Een kind dan op een stoel zetten waar hij weer vanaf vliegt is geenn oplossing, naar zijn kamer waar hij op zijn bed gaat springen ook niet. Een tikje kan dan zeker ontnuchterend werken.

Overigens, als een kind mij slaat, dan sla ik terug. En ik zie vaak genoeg dat kleuters agressief worden als ze iets moeten of niet mogen. Dat is in ieder geval één ding waar ik zeer zeker bij sla. Verder in alleen heel extreme gevallen.

En als je één van deze dingetjes fout doet slaat het niet aan? :D Ik wens je veel plezier als je nog kinderen wilt.

Nee, het waren allemaal verschillende factoren die in overweging zijn te nemen ;)

Maar ik heb intussen genoeg ervaring met (probleem)kinderen om te weten hoe belangrijk een goede communicatie is, en dus ook hoe moeilijk dat is en hoe verleidelijk een makkelijke oplossing kan zijn. Maar ik weet ook dat ik daar niet voor kies (tuurlijk, eigen kinderen zijn altijd anders, maar toch) :)

Jazeker. ;)

Bedoel je met agressief worden dat kleuters jou daadwerkelijk slaan?

Dat heb ik nog nooit gezien in de kleuterklas waar ik in zat. Er werd veel meer gepest en geslagen onder kleuters zelf.

Ach, ik ga er gewoon vanuit dat mijn kinderen net zo lief en onschuldig worden als ik als kind was, dan komt het helemaal goed :p

Maar nee, er moet echt wel heel veel gebeuren voordat ik een kind ga slaan (ongeacht of het mijn eigen kind is of niet) en ik denk dat ik me te pletter zou schrikken als het daadwerkelijk een keer zou gebeuren. Zou waarschijnlijk zo panisch zijn dat ik gelijk de neiging heb hulp te zoeken ofzo :o

Ja hoor. Uit speelsheid of uit agressie.

Wat ik zei is trouwens niet altijd waar; ik sla niet altijd als een kind mij slaat. Laatst op skivakantie vond een jongetje het leuk mij even te meppen; stoeien terwijl ik niet wilde. Die heb ik even op hele strenge toon verteld dat hij mij niet te slaan had, en dat ik zeker terug zou slaan en ik sterker was. Is de rest van de week een schat van een jong geweest en trok liever met mij op dan met anderen.
Ging trouwens bij een ander verder die alles maar toeliet. :D

Je hebt als opvoeder heus niet gefaald als je een keer een tik uitdeelt. Het lijkt me ook onzin om (nu al) te stellen dat je dat nooit zou doen.

Dat is het ook vaak, kinderen hebben gewoon duidelijkheid en grenzen nodig. Ik zie het vaak genoeg bij de scouting waar ik leiding ben. Sommige kinderen zijn heel erg van het (speels) slaan van leiding, omdat die het toelaten. Maar van mij weten ze gewoon dat ik dat niet accepteer en doen ze het dus ook nooit. Ze proberen het zelfs niet bij mij uit, omdat ik daar vanaf het begin heel duidelijk over ben geweest. En omdat ik zelf kinderen ook niet op die manier uitdaag, wat ik anderen vaak genoeg wel zie doen. En ook dat is voor kinderen een reden om het zelf ook te doen, simpelweg omdat ze dat bij een ander zien. Kinderen slaan nooit zomaar.

Ik vind het een moeilijk onderwerp.

Maar zelf zou ik het mensen wel kwalijk nemen als ze mij zouden slaan, terwijl ik het niet eens ben met de situatie. Ik zou er niks van leren. Ik zou alleen het gevoel krijgen dat men mijn standpunt niet respecteert. Een gesprek heeft veel meer effect.

Ik vind ook dat onderwijzers geen recht hebben om mijn kind te slaan (niet dat ik een kind heb).

Op onze basisschool werd er door de directeur van groep 8 zelfs iemand bij zijn kraag beetgepakt en tegen de muur gedrukt. Ook werd er met een schaar gegooid.

Dat is wel even wat anders dan een "opvoedkundige tik", maar in principe is het ook een uiting van machteloosheid. Wel een die te ver gaat, en als ik een kind zou hebben op die school had ik allang een klacht ingediend.

Leraren mogen kinderen ook niet slaan, dan is simpel zat. Wettelijk gezien niet en moreel gezien niet.

Overigens heeft het bij een kind vaak weinig te maken met standpunten niet respecteren. Vaker gaat het om iets blijven doen wat niet mag en ook echt niet kan. Dat gaat niet om standpunten, dat gaat om grenzen verleggen, en dus macht voor het kind. Daar mag het nog weleens stoppen. :)

Maar denk je dat als je hem had geslagen dat hij er meer van geleerd had, en dat hij het ook bij anderen niet meer zou doen?

Waarom mogen ouders dat dan vaak nog wel in de ogen van anderen? Daarvan is nu ook wettelijk vastgelegd dat zij hun kind niet mogen slaan.

Als ik hem bij een tweede keer niet teruggemept had, had ik hem in ieder geval geleerd dat ik maar wat riep. ;)

Ouders kennen hun kind goed, hebben minder dan 30 kinderen om op te letten en mogen zelf bepalen met welk moreel zij hun kind op willen voeden. Leraren moeten orde handhaven, maar zijn niet in de positie dergelijke keuzes te maken.

Ik ga het niet doen, niet uit principe maar gewoon omdat het niet nodig zal zijn. Als je logische grenzen stelt en verder duidelijk en consequent bent zijn kinderen heel redelijk, en anders zijn er nog zat effectievere straffen.

Juist daarom zou je niet de keuze moeten maken om te slaan. Want je kent je kind, dus je weet ook dat er andere oplossingen zijn dan slaan die ook effectief kunnen zijn. Als je op het punt bent beland dat je denkt dat slaan de enige effectieve methode is, ben je al heel ver afgezakt naar mijn idee en is er dringend hulp nodig.

Ik ben gewoon heel fanatiek tégen slaan, om verschillende redenen :)

Ik heb zelf niet zo'n ervaring gehad met grenzen verleggen vroeger denk ik. Ik was over het algemeen wel een 'braaf' kind. Ik heb wel dingen gedaan die niet konden, maar meestal niet herhaaldelijk. Ik ben ook vrij weinig geslagen (qua opvoeding), en ik denk ook niet dat dat nodig was.

Nou ja, ik herinner me niet veel meer van de paar tikken die ik heb gehad, maar ik weet nog wel een situatie waarin ik gewoon vreselijk irritant was (expres) en maar niet ophield, en met die tik was iig goed duidelijk dat mama boos was ;)

Welke redenen, als ik vragen mag?

Had je dan niet met iets anders kunnen dreigen?