Och, Verdi
 

Och, Verdi

De zomer kwam met veel geruis,
het bericht galmde in rondjes rondom de huizen
en draaide zich plagend rechtsom in de tuinen:

“Zoek de romantiek
en vind haar op elke straathoek.
Je bent meer waard
dan het moraal dat tegen je druist.”

Een diepe bekentenis van mijn kant volgt:

Ooit, een kleine eeuwigheid geleden
kon ik de mensen bespelen
als ware zij mijn viool en mijn klavier.
Dat is al vele tijden lang terug
en al jaren ben ik niet meer zo vlug
met het lezen van die vreemde noten
dus verword ik nu zelf tot het instrument.

Liefde is voor fantasten en dromers,
daar bleek ik per ongeluk ook bij te behoren.

Ik ben niet zo blij met het 'diepe bekentenis'-deel eigenlijk...

en is 'daar bleek ik per ongeluk ook toe te behoren' niet beter?

Ik vind juist het diepe bekentenis deel wel aardig. Het geheel is erg dramatisch maar doordat die stijl niet consistent is komt het niet helemaal goed over. Vergelijk regel 2 en 3 en de strofe daarop bijvoorbeeld. Regel 2 en de tweede strofe komen op mij ontzettend dramatisch/statig over: 'het bericht' en dan de gebiende wijs ervan geven een heel ander gevoel dan het speelse van regel 3. Die discrepantie in stijl lees ik door je gehele gedicht heen, maar nog het minste in het diepe bekentenis deel. Alleen die laatste zin daarvan vind ik afschuwelijk: "dus verword ik nu zelf tot het instrument." Het per ongeluk in het slot is wel leuk. Kortom: het grootste probleem met dit gedicht is m.i. dat de stijl niet consistent is, dit zou je kunnen verbeteren door op zoek te gaan naar andere bewoordingen voor de betekenis die je wil uitdragen.

Oh, ik vind het tof zoals je die 'diepe bekentenis' neer hebt gezet. Alleen jammer van 'het bericht', dat klinkt heel erg droevig en daarna komt een woord dat dat tegenspreekt, of drie eigenlijk: 'draaide zich plagend'. Verder vind ik het leuk :).

He Rita, dit gedicht spreekt me veel minder aan dan je vorige(n). De titel is zeer uitnodigend, en je woordkeus is speels, maar de klik mist bij mij zegmaar. Ik weet niet waarom dat is, ik moet er misschien nog even over nadenken :)

je bent meer waard
dan het moraal dat tegen je indruist

-->de moraal die?

de terug-vlug vind ik geforceerd gerijmd.

euhm, verder weet ik het niet zo, ik vond je vorige mooier maar dit vind ik niet lelijk.

De eerste stofe vind ik sterk. Vlot geschreven, heel beeldend. De tweede strofe daar vind ik eerlijk gezegd niks aan. Vooral dat van die moraal. De diepere betekenis-zin daar stoor ik me heel erg aan. Valt volledig uit de toon. De 4e strofe vind ik wel mooi, misschien een beetje té verhalend, maar dat geeft niet. Het einde vind ik wel leuk. Maar zoals Reynaert terecht zegt, er zit niet echt een consistente stijl in zodat het geheel wat rommelig overkomt.

Bedankt allemaal voor jullie reacties :)

Achteraf gezien ben ik er zelf ook niet helemaal blij mee en zie ik zelf ook waar mn fouten zitten. (a) inderdaad niet constistent en b) ik post te snel en te impulsief geloof ik)
Kortom, het gedicht gaat in de verbouwing, want helemaal weg wil ik het niet. Er zit voor mij toch een iéts in dat ik wel wil behouden. Of in ieder geval in stukjes knippen en gebruiken voor andere gedichten (waarbij ik wel gewoon binnen één stijl/manier blijf)

Het begin heb ik al enigzins veranderdt naar:

De zomer kwam met veel geruis,
het nieuws galmde in rondjes rondom de huizen
en draaide zich plagend rechtsom in de tuinen:

“Zoek de romantiek
en vind haar op elke straathoek.
Ze is niet moeilijk, niet doordacht
en overal, als vervelende pluisjes
die achteloos steken in je krullende haar.”

(wat zeg ik, 'enigzins' :D) Die laatste zin hou ik er ook in. Ik zal er eens góed over nadenken en dan laat ik wel zien wat er uit is komen rollen :)