Als..
 

...je partner aangeeft dat hij/zij tijd nodig heeft om na te denken over of hij/zij wil doorgaan met jullie relatie. Hij/zij laat vervolgens een tijdje niets meer van zich horen. Wat zouden jullie in zo'n geval doen en/of na hoe zou je contact met hem/haar opnemen?

Ik zit namelijk in een dergelijk situatie. Fijn is het niet. Na een week niets van zich te hebben laten horen belde hij me een week geleden eindelijk op om kenbaar te maken dat hij dus twijfelt (even voor de duidelijk, er is niets mis tussen ons maar er zijn echter een aantal moeilijkheden die we in de toekomst moeten zien te overbruggen) en dat hij er nog niet uit is en tijd heeft om na te denken. En nu heb ik dus weer een week niets van hem gehoord... :(

Ik zou denken, van pfff bekijk het dan maar ook. En zelf niks van me laten horen want dan vind ik dat hij maar op de proppen moet komen.Graag of anders niet.


Daarin ben ik te eigenwijs en arrogant.

Ik zou helemaal geen contact met hem opnemen, dan zoekt 'ie het maar uit ook. 'Bij twijfel, nooit doen' is mij ooit vertelt en dat vind ik voor een relatie ook gelden. Van mij zou hij het gewoon mogen bekijken, want ik háát twijfelaars! Hoewel ik mijn 1.40 bed opzich best weet te adoreren, daar niet van (y)

Een week niks laten horen vind ik een beetje te ver gaan. Een week duurt zo verschrikkelijk lang als je op zoiets moet wachten. Ik zou het niet volhouden iig

Ik heb laatst precies hetzelfde gehad; ik heb toen eerst gewacht totdat hij iets van zich zou laten horen (want dat vond ik wel zo logisch), maar dat gebeurde niet. Op een gegeven moment was ik het wachten zat en heb ik een mailtje gestuurd of ie nu eindelijk is meer duidelijheid wilde geven (dmv een gesprek), maar dat ik er wel klaar mee was.

Hij zal het wel erg moeilijk hebben en ook echt goed moeten nadenken. Daarnaast kan het voor hem moeilijk zijn jou weer op te bellen (ik weet natuurlijk niet precies wat er gaande is tussen jullie).

Persoonlijk zou ik een week wel erg lang vinden. Ik zou dat niet volhouden. Met mijn verstand zou ik misschien wel weten dat het van hem uit moet komen maar gevoelsmatig zou ik hem dan het liefste ala minute opbellen.

Kan je hem anders geen smsje sturen ofzo? Of een mailtje. Dat is iets afstandelijker dan een telefoontje.

O ik heb de grootste hekel aan afhankelijkheid, dus ik zou zélf al de knoop hebben doorgehakt.

Persoonlijk zou ik 'gek' worden en niet weten hoe ik de dag door zou moeten komen. Maar ik ben dan wel een heel extreem geval. Twijfelen okee, maar een week niks laten horen? Ik zou 't echt heel vervelend vinden. (n)

Hm, ligt aan mijn voorgevoel. Ik denk dat ik t zelf snel uit zou maken. Tenzij ik t gevoel heb dat t wel goed zit, maar dat heb ik niet als ik in zo'n situatie kom denk ik.

Hoe lang hebben jullie al wat?

Als mijn partner aangeeft dat hij tijd nodig heeft om na te denken zou ik (vanuit mijn relatie gezien) heel pissig worden denk ik. Ik zou me afvragen waarom daar dan niet over gepraat is, want ik vind praten en openheid naar elkaar toe toch wel heel belangrijk.

En okee, stel hij wil dat, dan mag hij van mij best een week nadenken, op de voorwaarde dat we dat dan ook hebben afgesproken. Ik ga niet lopen wachten zonder dat ik weet wanneer ik weer iets van hem kan verwachten. Daar wil ik dan wel duidelijkheid over hebben.

En net als Vrancken_anke vraag ik me af hoelang jullie al iets hebben...

snap je die hint niet...het is over

gun hem zijn tijd en laat hem lekker nadenken!! ik snap dat het moeilijk is voor jou, maar je opdringen werkt nu alleen averechts.. geloof me, i've been there before.. alleen was ik toen 'jouw vriend'. Ik wilde ook ruimte voor mezelf en mn ex (ja, idd; ex) belde en mailde maar dat hij zoveel van me hield.. alsof ik dat niet wist.. ik werd er echt gestoord van.. je vraagt niet voor niks om ruimte.. dus, neem wat afstand en ga hem asjeblieft niet bellen maar wacht tot hij contact opneemt.. ja, tis idd ff heel erg klote en je hoeft niet alles te pikken.. vraag anders aan hem hoelang het duurt en houd hem daaraan.. maar ga niet achter hem aanlopen, werkt écht averechts!!!

Het is idd best wel een big issue en daar heeft hij idd wel wat tijd voor nodig om erover na te denken. Daar komt nog bij dat hij meestal veel tijd nodig heeft om een belangrijke beslissing te maken. Op zich kan ik dat dan wel begrijpen aangezien ik soms zelf ook best wel een twijfelkont ben. Maar aan de andere kant is het zo dat die problemen aan het begin van onze relatie al bekend waren. Ik vind het dan ook vreemd dat hij nu opeens weer twijfelt.
Uiteindelijk heb ik hem vanmiddag toch nog maar een e-mail gestuurd. Als hij dan niet binnen twee dagen reageert dan heb ik echt de neiging om de telefoon te pakken. Niet dat ik die niet inmiddels had..

Ik ben er idd ook wel een beetje pissed op dat hij er niet uit zich zelf mee is gekomen en niet met mij over het probleem praat omdat dat mij ook aangaat. Maar, met een toevoeging hij is net zoals ik best wel een gesloten persoon. Bij mij zou je de problemen er ook uit moeten rammen.

En als antwoord op de laatste vraag. We hebben zo'n 4 maanden. Lang is het niet nee..

Bedankt voor je reactie. Van de andere trouwens ook. Misschien moet ik idd maar even laten rusten voor wat het is... al is het makkelijker gezegd dan gedaan. Dit is echt een k*gevoel en vooral als hij niet reageert.

Het 'nadenken en elkaar dus even niet zien' is al een punt te ver. Er had duidelijk al eerder over dingen gesproken moeten worden.