verhelderend water
 

In het heldere water
Zie ik mijn spiegelbeeld
Een hopeloos verloren meisje
Die het nooit zo heeft gewilt

Toe gegeven aan haar angsten
Verslagen door de pijn
Leeft zij haar leven
Zonder echt gelukkig te zijn

De strijd lijkt gestreden
Winnen zal ze niet
Haar hoop en haar dromen
Begraven onder het verdriet

Ze is bang om te vechten
Durft er niet tegen in te gaan
Ze kan er niet meer tegen
Wat heeft ze toch misdaan?

Ze is bang om te kwetsen
Bang voor het verdriet
Bang voor haar angsten
Mischien verdient ze het niet?

In het heldere water
Zie ik iets dat ik niet ken
Is het een onbekende?
Of is dit wie ik echt ben?

Het is niet zo'n goed gedicht. Toen ik het woord 'spiegelbeeld' las wist ik de rest ook al: dit is al zó vaak geschreven op deze manier. Als je een serieus gedicht wil schrijven is het ook handig als je het eerst nakijkt op spelfouten: dat is gewoon niet netjes. gewilt--> gewild.
Je kunt proberen jezelf 'verpakter' uit te drukken, kies anders gewoon een origineel thema: het is erg moeilijk dit thema origineel te beschrijven omdat het al zo vaak gedaan is. Kijk achteraf naar je gedicht en stel jezelf wat vragen: kun je dingen beter verwoorden? Loopt het goed qua ritme? Is dit een gedicht dat zich onderscheidt van pubergedichtjes?

Dat ja.

Ik had precies hetzelfde bij 'spiegelbeeld' :D.

Edit: Ik heb trouwens bij elke strofe het idee dat je precies hetzelfde zegt. Dat is jammer. Misschien zou je het kunnen veranderen en je gedicht een andere wending geven naar het einde toe.

Ik ben het met Porcelain en Liefsvanhier eens, toch vind ik er wel een aantal mooie zinnen inzitten. Zoals: 'verslagen door de pijn'. :) De titel, verhelderend water, maakte me wel nieuwsgierig naar het gedichtje.

Oh ja, toe gegeven hoort dit niet aan elkaar? Ik weet het niet, hoor. Maar aangezien toegeven ook gewoon één woord is. :P