De film genaamd wij tweeën
 

onze ogen kruisten als twee bliksemslagen
-de filmnaam veranderde in cliché-
we zagen elkaar één keer
daarna duizend maal in gedachten
-zoals het een film toebehoort-
toevallig waren we een half jaar later
single en wel, op dezelfde bruiloft
waar bloemen werden gegooid
de krachten van de scriptschrijver deden hun werk
en zo belandden wij in de kerk



Oké, ik weet zelf niet wat ik er van moet vinden. Dus laat ik eerst jullie aan het woord!

(Niet de mooiste symponie, onder de.) De film genaamd wij tweeën.
Ik moest meteen aan zij maakt het verschil denken van de Poema's. Daar zat die zin namelijk in..

Ik vind deze zin niet mooi: daarna duizend maal in gedachten
Niet zozeer de inhoud maar de manier waarop het er staat, dat verstoord voor mijn gevoel het ritme een beetje.
Mja nou word rekend bij mij belandden goed, maar ik vind belanden beter staan, maar ik ben niet zo goed in Nederlands dus dat is onder voorbehoud.

Mja verder vind ik het niet slecht, maar miss wel wat standaard qua inhoud, de manier van zinnen maken en het geheel is wel leuk.

Zoals het in een film gaat
Ik zag haar lopen over straat
En het beeld werd zwart
Er kwam een plaatsnaam en een tijd

Daar moest ik heel erg aan denken (Acda en de munnik)

Ken de liedjes niet eerlijk gezegd, maar met t commentaar kan ik niet zo veel. Wel bedankt voor het reageren hoor!

Ik ivnd het laatste gedeelte niet bij het eerste passen, het laatste is haast humoristisch. Zo komt het op me over. Het eerste stuk zou leuk zijn, misschien, als je het uitwerkte. Maar ik vind de bruiloft niet bij je film passen, nee.