Omdat het zo veilig leek
 

Deze ochtend was mijn droom geweest,
mijn wereld in en rond het geweten
was het pijn gaan doen door schuld,
ik was immers toch bezeten
-mijn bezit-,
als in mijn alles en mijn leven,
ik had nooit méér kunnen geven,
dan mijzelf, degene die ik vermeed
en nooit ben geweest.
Het was jouw bezit dat mij pijn deed;
-ikzelf-
was nooit echt van jou geweest,
maar leek te zijn, op de vlucht
voor vrijheid, in jouw macht
dat mij deed verdwijnen als lucht.

Omdat het zo veilig leek.