Zoete wraak.
 

Zoete wraak

Ik ben oplosbaar,
ik ben suiker,
ik ben ruzie.

Stop me (weg)
en laat me (vallen).

Roer me zacht en
blaas me
koude woorden toe.

Laat me afkoelen en
Bezinken.
Verdrink me.

En heb dan alsnog
(bij de eerste slok)
je tong aan mij
verbrand.


Ik weet zelf niet zo goed wat ik ermee moet, wil ik het iets laten lijken. Misschien iemand kritiek of tips?

Ik heb het gevoel dat er teveel opsomming is. Maar je idee is leuk, werk het eens wat meer uit als je dat kan. :) Nu zijn het losse kreten die me niet veel doen :).

Het idee is erg leuk, maar de uitvoering laat soms wat te wensen over.



Je bent ruzie? Meh.

Dit kan beter in een ander gedicht.

Leuk, maar je moet niet zo vaak op enter drukken.

Bah, wat een pretentieuze haakjes. Als 'bij de eerste slok' belangrijk is zet je het er gewoon in, als het niet belangrijk is laat je het weg. Dit is echt vre-se-lijk.

Als geheel is het wel een leuk ding, maar die haakjes laten een vieze smaak achter.