Een Pinksteravond.
 

Zo 's zomers lijkt de wereld wel een gat,
waarin de grachten, huizen, bomen,
kroegen, stad; de mensen en hun dromen
en de jouwe en de mijne, de ruimte en de tijd
als vanzelf verdwijnen.
Heel stil en klein klinkt nog wat zondaars
werd beloofd, de echo van genade kruipt
als klimop door de tuinen, vult de oren
van de doven, verlaat de jouwe en de mijne.
Schudt het hoofd.
Judas is mijn naam, mijn vrienden
spreken alle talen, hun monden maken
poëzie en grappen en verhalen. Mijn mond
is slechts een kus, een snik, ik versta
ze niet. Ik weet van jou, van mij en
van verdriet. Ik doe alsof het licht
boven mijn kruin nog brandt; en knik.

Lekker ritme!

Mooi, hoe die zinnen zo lekker in elkaar over lopen.:)

Ik vind het erg mooi.

Zo 's zomers lijkt de wereld wel een gat,
waarin de grachten, huizen, bomen,
kroegen, stad; de mensen en hun dromen
en de jouwe en de mijne, de ruimte en de tijd
als vanzelf verdwijnen.

Echt heel sterk en goed.

Je weet niet half hoe blij ik ben dit te lezen. EINDELIJK weer eens iets op dit forum van een nieuweling (nou ja, voor mij ben je een nieuweling dan, ik weet er het fijne natuurlijk niet van, kan ook dat je hier vroeger dagelijks kwam maar nu even niet...) waar ik écht enorm enthousiast om ben. Echt schitterend vind ik dit! Ik ga er van hupsen in mijn stoel en mijn mascara zou uitlopen ware het niet dat ie waterproof was. :)

Zo 's zomers lijkt de wereld wel een gat,
waarin de grachten, huizen, bomen,
kroegen, stad; de mensen en hun dromen
en de jouwe en de mijne, de ruimte en de tijd
als vanzelf verdwijnen.

Dit stukje leest in één vlaag weg. Heerlijk. Zonder dat je er erg in hebt lóópt het gewoon he-le-maal lekker, zonder dat de rijm er te dik bovenop ligt of dat je blijft haken achter welk woord dan ook. Het 'voelt natuurlijk aan' om te lezen.

Ook

(...)
Judas is mijn naam, mijn vrienden
spreken alle talen, hun monden maken
poëzie en grappen en verhalen. Mijn mond
is slechts een kus, een snik, ik versta
ze niet. Ik weet van jou, van mij en
van verdriet. (...)

vind ik echt heel, héél erg mooi. Pas wel op met te veel herhaling (monden-mond), al vind ik het hier niet bijzonder storend staan of zo.

En zo kan ik alles min of meer wel gaan citeren, zo sterk vind ik het. Echt, ga vooral door. Je hebt er in ieder geval een fan bij.

Edit: Oh wauw, wat mooi is dit toch...! :):):)

@ Rita Pavlovic

Ik denk dat die herhaling juist bedoeld is. (Touché, sorry als het niet waar is wat ik nu ga zeggen).

Eerst heeft ze eht over de monden van haar vrienden. Dan stelt ze een vergelijking. Háár mond is anders. Ik denk dat je het zo moet lezen.


Judas is mijn naam, mijn vrienden
spreken alle talen, hun monden maken
poëzie en grappen en verhalen. Míjn mond
is slechts een kus, een snik, ik versta
ze niet. Ik weet van jou, van mij en
van verdriet.

Hmhm, dat snapte ik. Het gaat mij niet om de betekenis van 'mond', maar om de herhaling ervan. 'Lippen' of zoiets had misschien beter gestaan.

Maar zoals ik al zei, het is zeker niet in het oog springend of zo :)

Je weet niet half hoe oldskool Touché is :cool:.

Ja, idd, die zinnen die hier al veelvuldig qequoted zijn, chapeau.
Ik krijg meteen zin om zelf wat te schrijven.

Hihi, ik quote mezelf.

Merci bien allemaal, ik vind stoelhupsen en uitgelopen mascara toch wel hoge lof! Ik ben inderdaad geen eeh... nieuweling, maar er is toch wel veel veranderd in mijn stijl (als in geen 'je ogen zijn zo blauw waar ben je nou ik hou van jou' meer).
Verder klopt het dat ik de nadruk leg op mijn mond, lippen oid zou denk ik niet uitkomen met het metrum. Evengoed bedankt voor alle commentaar.


en wat betreft die fanclub, ik heb een aantal letteraars daar eens naar doorverwezen maar ze waren niet bereid om 100 euro lidmaatschapsgeld op te hoesten.

Oh, wat loopt het heerlijk fijn, ik vind het leuk om dit te lezen en te lezen en nog een keer te lezen. :)

Judas is mijn naam, mijn vrienden
spreken alle talen, hun monden maken
poëzie en grappen en verhalen. Mijn mond
is slechts een kus, een snik, ik versta
ze niet. Ik weet van jou, van mij en
van verdriet. Ik doe alsof het licht
boven mijn kruin nog brandt; en knik.

zeker dit. Fijn gedicht!