binnenkoer (2)
 

Aangepaste, kortere versie:

Op de binnenkoer is't rustig maar niet verlaten
“Hoor de lente blaten”

't Is achter 'n vaasje- azuurblauw met rode anjerpracht
dat een studente gebogen over tafel zit
bruine krullen op penneritme zachtjes dansen,
en de sproet schuin naast haar mond meelacht

de student aan 't ander tafeleind
uiterlijk blasé maar vanbinnen gloeiend zijnd
schuift nonchalant de vaas opzij
en daarmee ook zijn hand
tegen die van zijn meisje op de tafelrand

“Koffie?”
ogen vastgepind schenkt hij haar in:
lentelevensles
van alles het begin
uit een oranje plastieken thermosfles

gemorste druppels storen hen niet
en dus die avond liggen in de hof en in't verschiet
een nog winterwit koppel naakte lijven
dat voor de lente de studie liet

Leuk gedicht, vooral de tweede, derde en vijfde strofe lopen bijzonder lekker. Er zit een aangename structuur en opbouw van verhaal in en je rijmwoorden zijn goed gekozen.
Ik begrijp goed dat ik het verband tussen lente, levendigheid en lammetjes moet zien. Toch denk ik dat je de eerste strofe beter kan weglaten. Tevens drukt de vierde strofe volgens mij ook niet volledig uit wat je wil zeggen.
Fraai lentegedicht!