1001 nachten in Na'am Bay
 

Duizend en een nachten in Na’am Bay
(Dit is geen kreet tegen het kapitalisme,
alleen een opmerking )


Ik durf m’n sprong niet af te wegen
als ik waag te wachten, verlaat de tijd
ofschoon het traag tikken,
vertikt te stoppen in wat blijft.

(Wist je, dat je toen dronkend de sterren trachtte te kussen
“God lijkt zo ver weg vanavond.” zei je
en je trachtte met je hoogpotende benen wanhopig wankelend
-en voorlopig- de laatste keer je vleugels te spreiden
en de wereld te omarmen, te verwarmen, toen)

Ofschoon ik niet verspijt
in wat geworden is, niettegen-
staande dat ik ongestoord kon wikken
en zou gaan wegen in wat (o)verblijft

(sloot je je ogen. Weet je, hoogmoed komt ten val,
zeker zullen gelakte nagels breken, alvorens ze
nog een verschonken glas met beschonken wellust
aan rood getinte lippen zullen plengen.)

Maar toen de lucht verscheen
en ik samen met de sterren verdween,
zou ik even op jou blijven wachten
zoals de tijd verslijt maar
wist ik toch wanneer ik je daar

(daar waar minaretten zwegen en “Allah akbar”
niet meer groot was en de waarheid versluierd.)

ten grave droeg dat het verdriet zou verzachten.

Ik vind het echt heel erg mooi, ondanks het feit dat ik bepaalde delen niet begrijp (hoezo 'verdwijn IK met de sterren', maar 'draag ik jou te grave'? Wie is er nou weg precies?)

Vanaf die eerste zin greep het me al ('Dit is geen kreet...' ) Er zitten echt hele mooie stukken tussen, zoals:

(daar waar minaretten zwegen en “Allah akbar”
niet meer groot was en de waarheid versluierd.)

Oh wauw, serieus wat mooi vind ik dat. 'Minaretten' is al zo'n schitterend woord, maar vooral dat stukje van 'Allah akbar' vond ik zo enorm indrukwekkend. Echt góed gewoon.

Wat altijd zo jammer is bij langere stukken is dat je aandacht na een tijdje afdwaalt. Dat kreeg ik op den duur toch wel. Maar toen ik het voor de tweede keer nalas vond ik het alleen maar beter en beter worden (en werd mn aandachtspanne wat langer. :o ) De eerste keer las ik trouwens 'hoogmoed komt voor de val' (in een automatisme) en dacht ik 'bah, hoe cliché nou weer', maar toen ik het nalas zag ik pas dat er iets heel anders stond, en vond ik het des te geweldiger.

Het klopt dat de stukjes tussen haakjes min of meer hun 'eigen verhaal' vertellen? Dat ze in elkaar overlopen?

Oh ja: het is 'één', niet 'een' :)

Raar dat hier niet meer op gereageerd wordt... ik ga morgen nog eens ervoor zitten en wat inhoudelijker reactie geven maar nu - gaap - :o

Ik snap niet alles, maar dat is misschien ook niet de bedoeling. Ik vind dat je mooie woorden gebruikt en dat vooral de eerste strofe mooi loopt. Ik vind ook dat je een mooie sfeer schept.

Soms heb ik het idee dat je iets te graag poetische woorden neer wil zetten en misschien komt het daardoor dat je gedicht niet een van de begrijpelijkste is.

Maar verder vind ik het mooi!

(daar waar minaretten zwegen en “Allah akbar”
niet meer groot was en de waarheid versluierd.)


<3 <3 Echt een geweldig stukje.

Ik vind het sowieso een leuk gedicht, er zitten leuke acconsonanties in en het onderwerp spreekt me aan. Het kan dan wel alleen een opmerking zijn, het is wel een mooie;)

Potverdrie wat een trein.



Mooie sluitstukken binnen de zinnen waarmee je het geheel lijmt; ik ben verwonderd over het feit dat je het gedicht met welk tempo en in elk metrum kunt lezen.

Binnenrijm, schijrijm, opval, terugval en wegval.

Wonderlijk - en een genot.


[ En ergens ben ik mijn scherpe tong verloren ]

Hartelijk dank voor de reacties. :) Het is inderdaad niet echt een toegankelijk gedicht. Je zou al moeten weten wat Na'am Bay is (Is een hypertoeristisch stadje de kanten van Sharm el Sheik). Wat ik daar gezien heb tartte alle verbeelding (vandaar de verwijzing naar het kapitalisme)
Het gaat over de zij-persoon die dood gaat (waarom is wel duidelijk), de ik die terugkeert naar de sterren slaat op de toerist die eerst de zij-persoon ten grave draagt (er maar nog even kan blijven) en dan moet terugkeren naar het Westen. Is een ietwat simpele uitleg ervan. Hopelijk is het nu wat duidelijker. :)

Ik had beloofd hier nog op te reageren he?


:bloos: Sorry dat het pas zo laat komt. Ik kan niet anders zeggen dan :wauw. Tja. Geweldig woordspel, een lang gedicht maar het verveeld geenszins. Na je uitleg ben ik de structuur wat gaan snappen, daar had ik inderdaad ook wel een beetje vraagtekens bij (misschien kan je daar de volgende keer iets op letten? maar dat is meer gewoon een kleine kanttekening).

Wel een mooie afwisseling trouwens tussen de 'normale' stukjes en de stukken tussen de haakjes! Al met al: eigenlijk alleen mijn bewondering en lof enzo :)