Ruzie
 

Het is zoiets als een eeuwige strijd,
om te winnen.
Niet eens de haat of de smaad,
maar de eeuwige roem,
van het schakende mat.

Terwijl een ander toekijkt
en ziet wie er gaat winnen.
En even voor een moment,
de winnaar uitschakelt,
zodat zijn roem niet groter is.

Het gaat ook niet om roem of macht.
Het gaat om kiezen voor een doel,
zonder verder enig doel te hebben.
Misschien alleen hetgene
waar je met volle ogen inloopt.

Ik heb heel erg het idee dat dit allemaal afgebroken stukjes zin zijn. Vooral de laatste strofe. Ik vind er ook weinig dichterlijks inzitten. Tja, niet mijn ding. Probeer eens meer woordspeling en mooie aparte woorden erin te verwerken.