[nog even titelloos]
 

De reis door hedendagen
roept een aantal vragen
waarop ik nog geen antwoord heb

'k Dep de zoute wonden
Stonden zij al open
toen ik aan de dag begon?

Vragen varen naar vroeg're tijden
Van onverwerkt verdriet; het lijden
en hoe het zo gebeuren kon

Vader weet het antwoord
alwaar hij waakt over dag en nacht
bracht hij mij het leven

"Bid en kniel voor het geluk"
Papa troost mij zacht

Ik vind het een mooi gedicht.
Het ritme vind ik goed doorlopen,
De vierde strofe vind ik iets minder, maar dat is natuurlijk puur persoonlijk

wat vind je minder aan de vierde strofe?

Mooi gedicht. Het ritme loopt zeer vlot. Je taalgebruik spreekt me aan (alwaar, vroeg're) en de emoties komen goed over. Ook heel goed is eerst dat afstandelijke vader en nadien het persoonlijke papa. Heb er echt geen opmerkingen over. (y)

Dank je wel :)

Ben altijd erg blij met commentaar, zowel negatief als positief trouwens (als 't maar onderbouwd is ;))
Ik ben namelijk al een tijdje wat aan het proberen en dan is het fijn om te weten wat er nog beter kan.

De laatste drie strofes vind ik het sterkst, de vierde strofe lijkt zelfs op Sonnet van P.C. Hooft volgens mij. De eerste twee strofes vind ik nog niet uitgewerkt genoeg voor in een gedicht, het is te simpel denk ik in vergelijking met de rest.

Wat bedoel je precies met niet uitgewerkt genoeg?
Ik probeer al twee dagen er achter te komen wat je precies bedoelt en hoe ik het misschien anders zou kunnen doen, maar ik kom er niet uit, dus verlicht me ;) :o

Je denkt al twee dagen na over iets wat ik typ? :) Dat is cool.

Ik bedoelde dat de twee eerste strofes eigenlijk net zo goed zinnen uit een verhaal kunnen zijn, het zijn niet echt dichtregels, maar een soort verhaalregels in stukjes gehakt (zo zie ik het een beetje).

De reis door hedendagen roept een aantal vragen waarop ik nog geen antwoord heb. 'k Dep de zoute wonden. Stonden zij al open toen ik aan de dag begon?

Hoop dat het iets duidelijker is zo :) Volgens mij typ ik af en toe wel vage verhalen hier zo.