Leeftijdsverschil
 

Beste mensen,

Ik heb een vriendin die enkele jaren jonger is dan ikzelf...
Ikzelf en zij kunnen ermee leven maar er zijn bepaalde mensen die er niet mee kunnen leven...
Wat vinden jullie van het leeftijdsverschil tussen jongen en meisje...
Ikzelf ben 18 jaar oud en m'n vriendin moet nog 16 worden...

Leeftijd is een menselijk verzinsel.

Zolang jullie ermee kunnen leven; vind ik het prachtig.

[ Al hoop ik dat je weet dat je wettelijk geen seks
met haar mag hebben voorlopig... ]

Dat weet ik...daarom wachten we er nog wat mee

Ligt aan de fase, niet aan de leeftijd. Leeftijdsverschil van een jaar of 10 kan in de meeste gevallen makkelijk als iemand bijvoorbeeld 20 is en dus emotioneel en lichamelijk (nagenoeg) volwassen is, maar iemand van 20 met een 10-jaar jongere partner is pedofilie.

Pubers zijn geenszins in staat om een weloverwogen oordeel te vormen en ze zijn ook bij lange na niet volwassen, ondanks het feit dat ze denken dat wel te zijn. Een relatie tussen een volwassene en een puber is in mijn ogen dus ook niet goed omdat de volwassene dan in een hogere positie staat dan de puber en er dus een scheve verhouding is.

In die fase zit ze niet...ze staat geestelijk een heel stuk voor dan haar leeftijdgenootjes...
Ze antwoord volwassener dan anderen, ze is niet zo kinderachtig als anderen...
Het is een prachtmeid, enkel de leeftijd dat ons soms een beetje parte speelt...

Voor mezelf leg ik de grens op 7 jaar. Ofzo... Ik zie mezelf niet direct samen zijn met iemand van >30 (maar zeg nooit nooit)

Voor de rest erger ik me dood aan meisjes van 14-15 met jongens van >20 (n) Maar als het echt klikt en ze passen goed samen en zitten op hetzelfde niveau, wie ben ik dan om er over te oordelen... Het is maar hoe oud je 'geestelijk' bent.

Het laatste ben ik met je eens.

Berustend op een puberale fase
van aandacht en opklimmen.... Blegh.

Er is geen max. leeftijdsverschil.
Als je je beide goed voelt dan maakt het verschil niet uit, zeker niet vanaf een bepaalde leeftijd.

Max. een jaar of 7 à 8.

Mijn vriend is tien jaar ouder. Gestemd op 4 jaar en meer, mits de jongste niet jonger is dan 16 of 18 ofzo (afhankelijk van de persoon, de situatie en het verschil).

zolang het meisje ouder dan 16 is... 18+ en 16- vind ik tè.

't Kan me weinig schelen, zolang het maar een gelijke relatie is.

Ik ben zelf 21 en mijn man is 30, we zijn al zes jaar samen en natuurlijk gaat het prima, anders waren we niet getrouwd.

Ligt aan de personen en aan hun leeftijd. Iemand van 12 en iemand van 16 vind ik bijvoorbeeld een te groot verschil. Maar iemand van 20 en iemand van 24 lijkt me prima.

ligt aan de personen,niet aan hun leeftijd.


ik was ook bijna 19 toen mijn vriendin nog 16 moest worden(was dus 15,geen11;) )

gaat ookalweer 2jaar goed,dus het kan zeker wel.

Zoiets, zo lang het maar op geestelijk niveau niet botst en het een gelijkwaardige relatie is.

En dan moet het meisje niet té jong zijn natuurlijk, dat is vragen om problemen.

Ligt aan de personen. Zie de forumers boven me.

Hier zijn al zó veel topics over geweest. Gebruik eens de zoekfunctie.

zelf ben ik 16, en mijn vriend is 22.
en dat gaat super :-)

Niet wéér een leeftijdsverschiltopic. Verder:


Noob. Het OM vervolgt niet tenzij zíj een aanklacht indient.

Dat moet iedereen lekker voor zichzelf weten. Toen ik 13 was, had ik een vriend van 19. Daar ben ik bijna 2 jaar bij geweest. En dat ging heel prima. Nu zou het geen aan te raden situatie zijn voor de meeste leeftijdgenoten. Maar who cares? Zolang je het fijn hebt samen...

Ik vind het altijd raar wanneer jongens van 19 of ouder een relatie met een meisje van 13 of iets ouder hebben. Ik bedoel, wtf.

Maar het zal vast wel goed kunnen gaan, alleen kan ik mezelf er totaal niet in inleven.

Wij schelen 3 jaar.

Onder de 14 hoef ik ze niet en het liefst wil ik zelf de oudste zijn in een relatie. :)

:| Waar ben je bang voor?

OT:
In het geval van iemand van 18-20 jaar met iemand van 15 jaar vind ik het prima kunnen. Dan kun je eigenlijk niet echt spreken van pedofilie.

En er valt geen algemene lijn te trekken wat betreft minimumleeftijdsverschil. Ik ken mensen die resp. 15 (v) en 20 (m) waren toen ze wat met elkaar begonnen, en dat heeft lang geduurd en ging prima.

Zolang men geestelijk op hetzelfde vlak zit, voorzie ik geen problemen. (En wie ben ik om uberhaupt te zeggen dat het niet kán?)
Bovendien, op lange termijn (30 jaar en ouder) is een verschil van 6 of zelfs 10 jaar helemáál geen issue meer.

paps en mams mogen dat ook doen

Haar moeder heeft er geen probleem mee dat wij eventueel nu al sex zouden hebben , maar haar vader is er radicaal tegen en dat is de reden waarom ik (en zij ook) wachten tot ze ongeveer 16 is...
maar bij mij wetenkan (als m'n vriendin 16 is) nog steeds een eenklacht ingedien worden door 1 van haar ouders...
Of ben ik verkeerd ?

Maar welke idioot van 15 begint een relatie met iemand van 20 die geestelijk hetzelfde niveau heeft? Zodra zij een jaar ouder is, is ze geestelijk ook ouder, wie wil nou met zo-iemand een relatie?

Het zal meestal ook niet gaan. Dat moet ik toegeven. Maar bij ons werkte het heel prima.

4 jaar en meer

zou je moeten nazoeken, ik weet dit niet zeker maar.

Ik denk dat het zo zit.
Als ze 16 is mag zij (niet haar ouders) een aanklacht indienen, en als ze dat doet is dat een andere soort (lcihtere) overtreding dan dat zij (of haar ouders) op haar 15e een aanklacht indienen.

+ als alleen zijn de aanklacht kan indienen is er gene probleem lijkt me. Als je met je vriendje sex wilt ga je hem niet naderhand aanklagen :P

Zolang zij minderjarig is,
mogen haar ouders een aanklacht
indienen.

Ja, mensen hebben inderdaad van een nature een supernauwkeurig mechanisme om leeftijden te detecteren, want hoe vaak de aarde om de zon is gedraaid sinds iemands geboorte is komt biologisch echt supernauw.

je begint toch geen relatie met iemand van wie je de leeftijd nog niet weet?

Nou, 10 en 12 vind ik een tamelijk groot verschil, maar 60 en 70 scheelt haast niets. Dat is een beetje afhankelijk van je leeftijd.

Maar van mij mag iedereen met elkaar een relatie beginnen, wat hun leeftijd ook is. Als blijkt dat het niet werkt (en relaties met een leeftijdsverschil van meer dan 5 jaar lopen vaker stuk dan relaties met een kleiner leeftijdsverschil), dan merk je dat uiteindelijk vanzelf wel. Kan nooit kwaad om 't eerst uit te proberen.

ik ben 16 en mijn vriend is 23 en wij ervaren geen problemen :) ik heb toen ik 15 was ook een relatie gehad met een jongen van 18 en het werkte prima :)

Er is geen maximum of minimum. Verschilt per persoon, per koppel. En leeftijdsgroep zegmaar.

als je enigszins in dezelfde levensfase zit, moet het verder wel lukken, DUNKT MIJ. maar verschilt per persoon/relatie natuurlijk.

19 // almost 16 -- Zat te doen.

Als je op elkaar aansluit.
Maar ik blijf erbij dat <15 fucked is.

Nee, stel je voor. :eek:

Vandaar ook dat alle miljoenen jaren waarin dat wél is gebeurd, heeft geleid tot zo veel ellende en het einde van de wereld!

Nou, ik kan heel goed tegen leeftijdsverschil, maar verder heb ik er zo mijn twijfels over. Mijn vriend is bijna zeven jaar ouder dan ik, maar als een vriendin van mij zo'n oud vriendje zou hebben, zou ze er van mij nog wel tien keer over na moeten denken. Het hangt iig wel heel erg van de mensen af. Meisjes van, zeg, vijftien, kunnen heel erg verschillen. Je hebt meisjes van vijftien die nog echt "kind" zijn en ook meisjes die al een stuk volwassener zijn.

Andersom veel verschillen vind ik een stuk vreemder. (Dus met een jongen die jonger is dan het meisje.) Dan vind ik een jaar of twee al veel, maar goed, dat ligt geloof ik aan mij.

Ja, dat is waar, dus je moet het een beetje getroffen hebben met je ouders. Maar goed, als je je er zelf goed bij voelt en je hebt niet heel nare ouders, dan zit het wat dat betreft wel prima, geloof ik.

Ja, dat snap ik ook nooit. Dan vraag ik me af waarom die jongens van 20 nog op het niveau van een 15-jarig meisje zitten. En dan kunnen ze wel beweren dat het meisje in kwestie zo voorloopt, maar dat lijkt mij vaak wishful thinking. Ook de volwassen meisjes van 15 blijven meisjes van 15.

Je begint relaties vaak ook niet omdat je denkt dat het voor eeuwig zal zijn. Zo voelt het misschien wel een beetje, en dat hoop je ook, maar je begint een relatie omdat je op dát moment elkaar erg leuk vindt. Als dat een jaar later anders is, ga je uit elkaar. Zo lang het goed blijft, blijft het goed. Zo werkt dat in iedere relatie, lijkt me. Je kan elkaar altijd ontgroeien, als het leeftijdsverschil groter is, is die kans ook groter. Maar 't hóeft niet.

Toen ik 13 was, was mijn vriendje 16. Toen vond ik dat heel normaal. Een paar vrienden van me van 18 hebben een vriendin van 15 en nu ik zelf die leeftijd heb (18) vind ik dat niet kunnen. Heel raar, en eigenlijk snap ik dat ook niet van mezelf, maar ik vind het gewoon gek dat mijn vrienden met jongere meisjes dan ik gaan. Maargoed, niet mijn probleem.

De jongen die ik momenteel leuk vind is 25 en dat zorgt niet voor problemen, ondanks dat het leeftijdsverschil 7 jaar is. Een paar maanden terug was ik met school op reis en zijn vrienden vroegen op een gegeven moment waar ik was. 'Op schoolreisje', zei hij. Dat zorgde toen wel voor wat hilariteit. :D

Laten we wel even voorop stellen dat beide personen intelligent zijn en geen types die puberaal of onvolwassen gedrag vertonen.
Het meisje in kwestie kon ook prima met ons (de vriendenkring) opschieten en meekomen, was intelligent en niet kinderachtig.
De jongen ook was ook verre van debiel :D

Ze hebben het toch zeker een paar jaar volgehouden, totdat het meisje 18 was en ging studeren in Groningen. Uitgegaan dus, door de afstand, niet eens omdat ze uit elkaar groeiden ;)

Jij bent 21, maar een 16 jarige (hier nog jonger zelfs) denkt zeker niet altijd zo... ga voor de grap eens op CU2 kijken of in een klas van 16jarige meisjes kijken die allemaal roepen dat ze voor altijd van hun vriend houden enz...

Ach voor het meisje van 15 is het heel stoer zo'n oude vriend te hebben, ze voelt zich vereerd, geliefd, gewild, "dat zo'n jongen mij ziet staan, hij is zoveel ouder blablabla"...

Ik begrijp dat niet. Wat wordt er precies bedoeld met geestelijke niveaus? Hoe meet je zoiets? Gaat het om EQ, of is het wat anders? Ik zou bij mezelf bijvoorbeeld niet kunnen zeggen wat er per jaar verandert aan mijn geestelijke niveau. Ik leer er dingen bij, dat is waar. En de dingen die ik leer helpen mij om dingen in het vervolg anders te doen. Maar zit ik daardoor op een hoger geestelijk niveau? Ik denk het niet. Mijn karakter blijft hetzelfde, ik word van dezelfde dingen blij, of juist kwaad of verdrietig. Ik denk op dezelfde manier over dingen na. Als ik terugdenk aan wat ik vroeger allemaal zei, dacht of deed ben ik het nog steeds met mezelf eens en kan ik mijn beslissingen nog steeds onderbouwen en begrijpen, ookal zou ik dingen nu anders doen.

denk jij niet dat jij tussen je 15e en 20e niet ontzettend ontwikkeld hebt, veranderd bent? Je bent in die tijd toch niet stil blijven staan? Er verandert zoveel in de puberteit...

Ja, er verandert een boel. Maar dat 'geestelijk niveau' is echt bullshit. Mijn vriendin hoeft me toch niet te helpen met mijn QM-sommen of mijn metingen?

Qua karakter en meningen ben ik niet echt veranderd geloof ik. Ik heb wel wat dingen veranderd aan wat ik zeg en doe, of juist niet zeg en doe en hoe ik dat doe, maar dat is dus op basis van ervaringen. Dat is niet iets wat ik op mijn 15e niet had kunnen begrijpen of bedenken.
Tuurlijk sta je al die tijd niet stil, maar hoe kun je nou een netto voor- of achteruitgang van geestelijk niveau per jaar of een aantal jaar bepalen? Daarom was mijn vraag wat er bedoeld wordt met geestelijke niveaus.
Zou jij bijvoorbeeld van jezelf kunnen zeggen wat er veranderd is ten opzichte van hoe jij was op je 15e (zonder persoonlijke details natuurlijk)?