Waardeliegen
 

Waardeliegen

Tl-buizen staren naar me
maar ik geef geen beklag
de muren smeren modder
ergens waar ik veilig was

Ik meen het niet – nee, tuurlijk niet

Het ligt allemaal in hun ogen
de toeschouwer bepaalt
en waar mijn lot wordt bezegeld
houdt het theater open avond

De waarheid is verser dan de leugen
die van mond op mond zijn weg vindt
zonder dat ik wat zeggen kan

'Mond tot mond' zou ik hier logischer vinden denk ik. Verder, met de eerste strofe schets je een mooie sfeer. Of nou, mooi, het is geen prettige sfeer, maar je snapt wat ik bedoel, mooi geschetst. Verder raakt je gedicht me niet heel erg, vind ik het taaltechnisch gezien ook niet super. Misschien kun je de volgende keer proberen nog wat meer met die sfeer te doen, of je te richten op rijm en dergelijken.

Ik ben het wel eens met CSN, en daarbij; ik denk dat je beter kunt als je eens afstapt van de standaard formule waar je je gedichten in maakt. Maak eens wat langere zinnen, experimenteer eens; ik denk dat je dan al een heel eind komt.
Maar verder, de laatste strofe vind ik het beste, de rest wat minder.. Wellicht omdat het zo geforceerd overkomt op mij.