Ik raak echt verschrikkelijk gefrustreerd van dit gedicht. Wat ik daarmee bedoel is dat ik zelf al in tijden niets soeps meer heb geschreven en dit gedicht me jaloers maakt. Vooral je eerste strofe vind ik erg sterk, daarna begint het metrum hier en daar wat de haperen; soms lijkt het alsof de laatste paar lettergrepen van een regel er maar wat achterna hobbelen. Dat komt natuurlijk ook wel door de sonnetvorm, waarbij je woorden niet zomaar op een volgende regel kunt plaatsen. Hier en daar mis je een komma, misschien dat het gehaper daar ook een beetje vandaan komt.
Dan nog: wat een mooi woordgebruik laat je ons hier lezen.
|
