Landschap schildering
 

Ik zie de wind en de lucht
met zijn witte littekens net als ik.
De bomen kreunen en piepen
en de molens snijden de wereld aan stukken
de zon priemt op een zachte manier
in het gras en de verblinde ramen
priemen terug.

De ruiende meeuwen krijsen in vol ornaat
een enkele is gevallen en verplet
de vleugels staketsels opgericht
en veren uitgezaaid
als zouden ze verder groeien.

Het shoarma dat denkt nog te leven
werpt één voor één zielig gebler uit
ter meerdere eer en glorie
van het lawaai van de stomme wereld.
Ik voeg daar doelloze
voetstappen aan toe.

Tegelijkertijd wreed- en 'zaam

Ik vind je verwoording niet zo mooi. De bedoeling met woorden te spelen is leuk, maar het ligt er te dik bovenop. Ik zal er later verder op ingaan, ik heb nu de tijd niet gehad het goed door te lezen.