morgen
 

Morgen

De wereld tolt
maar brengt toch
steeds weer een ochtend
al voel ik slechts de winternacht

Het beven, vermalend toe breken
van mijn gewrichten

en jouw stem
sprankelend doorheen de dagen

Zo zie ik, hoe

De jaren schaarser worden
net als de bloemen in je haren.

Ik vind je interpunctie vreemd. Je plaatst hoofdletters waar die niet horen.

Zo zie ik, hoe

de jaren schaarser worden
net als de bloemen in je haren.

Dat is nog de mooiste vondst van je. De rest vind ik niet zo. Het doet me her en der denken aan afgebroken zinnen en het loopt niet zo. Maar je einde heeft zeker potentie, vind ik :).

Wat me opvalt is de fijne klinkerrijm (y)
toch/tolt/ochtend en beven/breken en dagen/jaren/schaarser/haren

Met een soort van spiegel of middernacht op de helft. :cool:
Leest fijn. Fijn is het juiste woord :)

Ja, ik ben het ook vooral hiermee eens. Het heeft wel wat, maar het komt zo niet echt over, al is het maar door de afgebroken zinnen en de rare hoofdletters.

Thoughtful,
de afgebroken zinnen functioneren deels om het 'beven' en 'breken' te onderstrepen. Over het hoofdletter gebruik kan ik je alleen maar gelijk geven :) .

Not for Sale, fijn om te weten dat je hier ook nog rond hangt, was een tijdje weggeweest en blijf het zonde vinden dat zoveel gevestigde waarden plots spoorloos verdwenen blijken, al is de aanwinst van wat nieuw bloed ook altijd mooi meegenomen natuurlijk!

lekker vlot om te lezen, iedereen heeft zijn/haar manier van schrijven, ik vind het heerlijk in elk geval.
groetjes en een warme knuffel

Ik kan de alliteratie wel op prijs stellen,
en de manier waarop je de zinnen afbreekt
heeft ook wel zn charme.

Eigenlijk gewoon een fijn gedicht.

Zo had ik het nog niet gelezen.

Het beven, vermalend toe breken
van mijn gewrichten

Ik vind het 'breken' daar inderdaad wel mooi. In de eerste alinea's wat minder.

ik begrijp 'm niet.

Wat begrijp je er dan niet aan mijn beste?

Begin en einde doet me niks, die regel die op zichzelf staat wel, gewoon dat hoe, icm zo.