Alleen voelen.....
 

Ik weet niet of ik de enige ben...daarom gooi ik het hier ff neer....

Het probleem is dat ik me vaak alleen voel.
Ik heb ontzettend veel vrienden, krijg veel aandacht, vooral van mannen en jongens.......Elke zaterdag ga ik uit, met zeker 10, 15 vrienden van me....spreek elke week minstens 2 keer af met verschillende vrienden en echt iedereen staat voor me klaar.

Toch voel ik me alleen...

Komt het misschien dat ik niet echt een goede band met m'n ouders heb, heb ik verlatingsangst, of mis ik een speciaal persoon (bijvoorbeeld een vriend) ?

Wie kan me vertellen wat er met me aan de hand is?
Of heeft iemand precies hetzelfde probleem als ik ?

Greetz, Nicole

Soms heb ik ook wel dat gevoel. Ik heb ook genoeg vrienden, met uitgaan enzo kan ik met veel mensen gewoon gezellig praten, maar ook over problemen met goede vrienden. Maar net zoals jij heb ik ook wel eens zo'n leeg gevoel, alsof er iets ontbreekt in m'n leven... maar wat dat dan moet zijn weet ik ook niet :confused:

Ik denk dat iedereen dat wel (eens) heeft..
Kan ook aan de tijd van het jaar liggen ofzo..

Maar soms heb ik dat ook, en dan is het vooral als ik op dat moment geen 'jongen' in m'n leven heb. Als ik iemand leuk vind, of ik weet dat een jongen mij leuk vind, dan heb ik een supergoed gevoel van binnen.
Als dat niet het geval is, is het zo leeg. En als ik m'n vrienden en vriendinnen dan even wat minder zie, en thuis gaat het weer eens klote, dan voel je je helemaaaal kut.

Dus ik denk dat dat altijd wel zo zal blijven.. maar der zijn gelukkig (en ik hoop bij jou ook, ik neem aan van wel aangezien je zegt dat je zoveel vrienden en vriendinnen hebt) ook genoeg mooie momenten (y)

ik denk dat iedereen dat wel heeft... schijnt ook bij de pubertijd te horen...

oeps, zie nou pas dat je 18 bent... waarschijnlijk ben je dan al over de pubertijd heen, mja, je blijft toch altijd de enige met je gedachtes, er is nooit iemand die 100% hetzelfde denkt als jij, en daar kun je je wel es heel eenzaam door voelen. (het is maar een theorie)

Heb ik ook, ik ken veel mensen en krijg veel aandacht maar dan meer op een oppervlakkige manier. Een vaste vriend zou de zaak kunnen veranderen, alleen is die moeilijk te vinden. Het is raar vind ik, zoveel mensen om je heen en je toch eenzaam voelen. Misschien omdat je je niet helemaal begrepen voelt.

misschien heb je hier iets aan....
http://www.omnino.nl/omnino-advies/spiegel.htm

je moet wel door blijven zoeken, pas als je weet waar het door komt kun je er iets aan gaan doen.

Dat gaat over hoogbegaafde mensen...das echt niet de enige reden die die twee dingen tot gevolg kan hebben...

is niet de enige reden, maar kan wel een reden zijn....

en zo lang dat je niet weet waardoor het komt...

Moet je geen dingen gaan zoeken die het misschien wel helemaal niet zijn.

Er zijn zoveel dingen die het kunnen zijn, als je dan één van die dingen noemt, zou je ze eigenlijk allemaal moeten noemen. Anders is het beeld niet compleet.

......

Ah zo .. wist je dat schizofrenie en autisme dan ook gelijk mogelijk zijn? Juist intelligentie is een begrip dat voor veel misplaatste hoogmoed zorgt. Mensen denken immers graag het beste van zichzelf; dus als ze mogelijke symptomen van hoogbegaafdheid herkennen, denken ze het gelijk te zijn.

PS: 'being' schrijf je zonder trema.

ik voel me wel vaak anders en daardoor alleen. misschien dat het daaardoor komt.