Niet meer kunnen inleven in anderen hun gevoelens
 

maybe raar
maar ik kan me niet meer inleven in andere hen gevoelens
vroeger als er iemand op men schouder was aan het huilen moest ik wel huilen
nu weet ik niet of ik gewoon afgestomt ben door al de pijn
of het gewoon ben geworden voor mensen met problemen proberen te helpen
ik heb het gevoel dat ik steeds meer objectiever tegen gevoelens aankijk
zelfs die van beste vrienden en vriendinnen

zijn er nog mensen die dit hebben?
en is dit een slechte of een goede eigenschap? want daardoor geef ik wel objectief raad

Yup, dat heb ik ook. Ik voel zelf ook niet meer zo intens, maar beredeneer bijna alles :/

bij mij ook, ik probeer eerst alle mogelijkheden langs elkaar te zetten en kijken wat er kan gebeuren en probeer daar dan de goede uit te kiezen (door te redeneren). 't Lijkt soms wel of ik helemaal niet meer naar m'n gevoel luister, alsof ik dat (onbewust?) heb uitgeschakeld... Maar of dat iets positiefs is :confused: ..

het is goed als je nog wel voelt, maar je moet handelen naar je verstand. Zo probeer ik het te doen. Heb niet echt ervaring met mensen die gaan uithuilen bij mij, maar weet wel dat ik heel rationeel ben. In mijn redeneringen hout ik gewoon op koele manier rekening met gevoelens.

Het is denk ik geen slechte, maar juist een goede eigenschap. Als je je alleen maar door je gevoel zou laten leiden zou je op een gegeven moment flink je kop stoten. (kan ook goed zijn, maar ik ga toch voor het rationalisme :) )

als een vriend/vriendin bij mij uit zou komen huilen en het heeft een goeie reden dan zal ik waarschijnlijk ook moete janken ja.. maar dat ligt totaal aan het onderwerp waar het over gaat..
en als je niets meer voelt als een ander zijn/haar verdriet deelt met jou zou ik toch eens langs de dokter gaan ;)

Goh, waarom reageren alleen mannen hierop???
Voelen die zich meer aangesproken???
Verklaring :confused:

Kuzzz

omdat meestal vrouwen bij mannen uit komen hiulen

Hallo BlackMystery,

Als jij je écht niet meer kan inleven in andermans gevoelens is er denk ik wel wat mis. Misschien is het, omdat het op den duur ook vermoeiend is als jij de hele tijd andere mensen helpt, wat ook zijn tol van jou eist; en al die emoties die meespelen. Lijkt mij nogal slopend, waardoor het je misschien allemaal veel minder raakt, en je het steeds afstandelijker bekijkt. Wat meer rusten en tijd aan jezelf besteden? :) Maar ik weet niet hoe de situatie precies is bij jou dus gebruik ik het woord 'misschien'. Natuurlijk is het normaal dat het je misschien na verloop van tijd allemaal minder raakt, omdat je zelf ook volwassener word, en sommige mensen zich gewoon aanstellen / het niet het einde van de wereld is. Ik vind het goed dat je objectiever aan het worden bent, zolang het maar niet te ver gaat, dat je écht gevoelloos voor andermans problemen wordt.
Dat is natuurlijk nooit goed.

In Ieder Geval Veel Succes ermee.

XxX Take Care.

Je moet de juiste balans zien te vinden tussen rede en gevoel, zodat je in elke situatie juist kan handelen. Dat is één van de zeven kenmerken van Ware Wijsheid.