Ik is terug
 

Maakt het uit (?)


Gaandeweg vorm ik de zinnen,
werkend naar een einde toe
Langzaamaan sloop ik de wil,
vliegend naar een waardig slot

Stompzinnig sluipend langs de straat
Hangerig hopend in het hokje
Zeikerig zittend op de zetel

Op weg zijnd naar je stoffelijkheid
Om je te beledigen,
te dumpen
Gevuld met onzekerheid

…


Goed, dan een klein probeelseltje, het stelt volgens mij niet veel voor, maar het is wellicht leuker dan ik dacht.



Zomerig van nature


In de zon
Je wangen blinken
Ze zijn rood
In de zon

Vlakbij water
Je benen lijken langer
Ze zijn mooi
Vlakbij het water

Op het terras
We zingen samen
We drinken alleen
Ik maak avances
Op het terras



Ik heb eerder iets met kleuren geschreven in één van mn eerdere posts. Dit is een vervolg.



Liefde (2)


Kleuren op jouw huid,
mijn liefste
Allemaal mooie kleurtjes op je huid,
mijn liefste

Jij bent de enige vol met kleurigheid
Vol van regenboog,
vol van waterdruppels en vrolijkheid

Gestikt in al je kleuren
ben ik gisteren
(door gebrek aan soberheid)
met jouw kleuren in mijn hoofd
terug naar Zwartwitland gelopen

ik ken analfabeten die diepgaandere vehalen schrijven dan jou, om nog ma te zwijgen over je woordkeuze!!!(vrijheid van meningsuiting)

je lijkt me een aardige knul, maar hou alsjeblieft op met gedichten maken. voor de rest, ga zo door jonge!


velen van jullie kennen mij wel, ik hang hier al een tijdje rond. ik geef altijd advies.

ik geloof in je, knul (y)

dankje 'bertje binkie' voor deze eerste inhoudelijke reactie, altijd fijn wanneer mensen goed onderbouwd een mening weten te geven en dat alles in mooie volzinnen uiteen weten te zetten. Dat waardeer ik.

Ik heb niet zo heel veel tijd dus reageer alleen even op je eerste gedicht (hopelijk met iets meer inhoud).

Ik vind je zinnen nog een beetje hakkelig worden, alsof er te veel woorden staan terwijl de kern een beetje teleurstellend is. Veel woorden mogen wel maar maak er dan een leuk spelletje van (zoals je in de tweede strofe doet) die eerste zin vind ik erg goed

' Stompzinnig sluipend langs de straat"
maar ik denk dat je niet te veel alliteratie achter elkaar moet gebruiken, wissel een beetje af met stijlen enzo.

'Op weg zijnd naar je stoffelijkheid'
lekkere zin is dit!

Verder, tja, ik snap het gedicht niet helemaal :bloos:

Het gaat over 'het lood in de schoenen'. De momenten vóór je een relatie beeindigt.

oh zo, dat was me spontaan ontgaan :bloos:

Ik moet me wel bij fri aansluiten,
je gebruikt zoveel 'mooie' woordcombinaties,
dat de inhoud een beetje ondersneeuwt.

En das jammer. Nu dat ik weet waar het over gaat
kan ik het ook wel terugvinden in je gedicht.
Maar zonder startpunt is het heel lastig een bepaald
onderwerp te vinden. En lijkt het meer een oefening
van spelen met woorden (op een leuke manier, dat moet
erbij gezegd worden)