Soort 'dwanggedachtes'
 

edit

Bij mij helpt het om te denken: Hoe erg vind ik dit over een jaar?
Dan is er bijna niets om je nog druk over te maken.

Dus denk eens aan dingen die je op 't moment vreselijk vond maar waarvan je nu zoiets hebt van "vond ik dat erg?"

merk ik ook wel dat andere mensen dat hebben.. bijvoorbeeld dat ze nooit dronken willen worden omdat ze dat nou eenmaal nooit geweest zijn en ze het als een smet op een spierwit vel zien.. evenals een lesuur spijbelen bijvoorbeeld.

Wat er aan te doen... ik zou het echt niet weten ik relativeer alles heel makkelijk juist

ja, dat heb ik ook! maar ik heb dan ook dat ik alle tentamens MOET halen van mezelf! als ik dan weer een voldoende heb gehaald (haal meestal een 7), ben ik niet eens blij, omdat het toch moest van mezelf. ik weet niet wat er 'gebeurt' als ik het niet haal, want heb tot nu toe gelukkig alles gehaald.

ik weet dus ook niet wat je eraan moet doen :o



edit: oe, zie ik even dat we beiden schorpioen zijn en op dezelfde dag jarig zijn :o (ik weet niet waarom ik het zeg, het viel me op :P)

Stel je niet 'gewoon' (te) hoge eisen aan jezelf?

ja, ik denk ook dat dat het is (bij mij dan). ben te perfectionistisch en te 'streng' voor en tegen mezelf.

Ik had een paar jaar geleden dat ik bijvoorbeeld als ik om een paaltje was gelopen, ook precies weer die weg terug moest lopen. Ik was dan bang dat ik spijt kreeg als ik dezelfde weg niet was terug gelopen.
Er staan soms wel eens van die driehoeken op de weg en toen moest ik alle kleuren met mijn hand aanraken voor die auto eraan kwam.
Of als ik iets op vakantie zag, bijvoorbeeld een wit plekje op een baksteen van een huis, en ik bleef er naar kijken en mijn ouders liepen door, móést ik terug lopen om het aan te raken oid. :confused:
Ik werd er helemaal gek van en gelukkig is het over nou:)

En als je nou een keer een aantekening niet overneemt? Houd je dan ook dat schuldgevoel?

Eigenlijk moet je dan een x je aantekeningen expres NIET in je collegeblok maken om te ervaren dat er dan niks ergs gebeurt.

Negeren en juist doen waar je bang voor bent. Ga een keer naar de faculteit en ga daar gewoon een uur op een bankje zitten terwijl je eigenlijk college hebt. In die tijd kan je dan mooi je collegeblok overschrijven in een ander schrift en dan je collegeblok in de prullenbak gooien. Als je er ook echt rekening mee gaat houden gaat het nooit over natuurlijk.

Je gedrag geeft je een gevoel van controle. Zoek uit waarom je dat gevoel van controle, die zekerheid nodig hebt. Wat verlies als je het niet doet? Wat gebeurt er als je het niet doet? Etc.

Ik herken dat ook heel erg. Vervelend is dat. Ik moest ook alle dingen twee, vier of acht keer doen. :s Maar ik ben in therapie geweest en op de één of andere manier heeft dat geholpen. Maar ik was toen nog een kind dus misschien dat het dan makkelijker is. Ik heb het nu iig grotendeels onder controle, hoewel ik het nog wel vaak doe. Ik denk dat je er sowieso nooit helemaal af komt. Echt tips ofzo heb ik niet echt. :o

Ja ik ben bijv. wel eens niet terug gelopen, dan voel ik me 5 minuten kut en als ik dan thuis ben dan kom ik er al bijna niet meer op wat ik nou daarstraks heb gelaten.
Maar ik denk dat ik dat deed omdat ik bang was dat er iets zou gebeuren en dat wilde ik vermijden. Ik denk toch dat de beste oplossing is om het gewoon een keer te laten, dan zul je zien dat het allemaal wel meevalt.

Ja met dat laatste woord van de bladzijde heb ik ook heel vaak. Als ik dan niet zeker weet of het dat woord is, blijf ik er de hele tijd aan denken en dan moet ik de bladzijde alsnog omdraaien:|

En ik kijk ook altijd twee keer of mijn wekker op mijn mobiel wel aanstaat, maar ik weet niet of dat ook dwangedachtes zijn. Het is wel zo dat als ik het niet doe ik me niet fijn voel dus moet ik het wel doen. (Ook al weet ik bijna 100% zeker dat hij wel aanstaat.)

Ik had vroeger ook heel erg dat ik bij tram- of treinsporen 10x er over heen moest lopen. Of dat ik dan dacht van snel nu kan het nog(n)
Ik heb dat nu nog steeds wel maar nou kan ik me bedenken dat ik er geen last van zal krijgen als ik het niet doe.

dat heb ik ook :eek:

zal het dan toch in het sterrenbeeld zitten :D

ja denk wel dat het daar mee samenhangt. Ik vind mezelf ook gewoon slecht enzo als ik een tentamen niet haal

Ik had in de onderbouw van de middelbare ook zoiets. Sowieso ging ik naar iedere les, spijbelen, stél je voor. Maar daarbij heb ik een aantal jaar panisch netjes en precies geschreven. Al mijn schriften waren keurig bijgehouden (op één vak na of zo, omdat ik dat dan weer zo stom vond dat het schrift ook stom mocht zijn), in dezelfde kleur, met dezelfde nummering etc. Als er een ezelsoor in een schrift of boek kwam was ik bijna in staat het weg te gooien en toen iemand een keer met een pen een streep op een gekaft boek tekende, heb ik het kaftpapier eraf gehaald, omdat het ''niet meer mooi'' was. Ben ook úren bezig geweest met overschrijven van aantekeningen, net als jij. En zo nog wel meer dingen, vrij vermoeiend.
Gelukkig is het vanzelf overgegaan, ik schrijf zowaar slordig tegenwoordig.
Ik denk dat je jezelf moet dwingen dingen slordig te doen, niet af te maken, een keer niet te komen etc. Het voelt héél slecht in het begin, maar op een gegeven moment zie je de voordelen vanzelf.

ik denk dat iedereen zulk soort dingen wel heeft
bij mij moet alles in mappjes en als ik sommige dingen niet op speciale manier doe word ik sagerijnig

ik heb dat met eten...
Ik moet perse om een bepaalde tijd eten. Word het later, dan eet ik niet...Hoe stom! Al is het maar 5 over 6, dan raak ik al in paniek en mag ik van mezelf niks meer eten :(
sorry weet dus ook geen oplossing..
alleen ertegenin gaan inderdaad, gewoon precies dat doen waar je "bang " voor bent

In de Panorama (jaja) stond iets over 'verboden' dwanggedachtes. Sterke drang om aan afkeurenswaardige dingen te denken en de angst om jezelf niet in de hand te hebben en dit dan werkelijk te gaan doen. Dit blijkt heel normaal te zijn zolang je de handeling afkeurt. Het schijnt bedoeld te zijn om je er van bewust te maken dat je door een simpele handeling grote gevolgen teweeg kunt brengen, een soort zelfbescherming eigenlijk. Ik hoef me dus geen zorgen te maken als ik bang ben dat ik de nek van de kat ga omdraaien, met de auto op schoolreisjes in wil rijden met 80 door één soepele stuurbeweging en niet te vergeten iemand met een vleesmes in zijn zij wil steken. Dit stelt mij gerust.

Iets meer on topic heb ik wellicht nog iets nuttigs in te brengen. Ik heb de ervaring dat als ik 1 keer ergens aan toegeef, het hek van de dam is. Mooiste voorbeeld hiervan is roken natuurlijk. 1 sigaret redden alleen de hele groten. Voor mij is het dus gewoon niet roken of me helemaal suf roken. Als je het plant is het echter wat anders, dan hou je ook de controle. Niet dat ik plan om weer een sigaret te gaan roken, hier ben ik veel te schijterig voor. Als je nou gewoon (ruim) van te voren rationeel bekijkt welke colleges echt niet nuttig zijn om heen te gaan dan moet het volgens mij wel lukken. Je hebt dan ook geen schuldgevoel omdat je gewoon de voors en tegens afgewogen hebt en bewust iets geskipped hebt, en niet uit een vlaag van zwakte. Mijn concrete situatie: Ik mis zelf nooit werkcolleges omdat deze nuttig zijn en deze niet wil missen. Zou ik op een ochtend besluiten domweg mijn bed niet uit te komen en er niet heen te gaan, dan is de kans groot dat dit véél vaker zal gaan gebeuren. Dit doe ik dus niet, dit is mijn niet-durven. Heb ik echter twee dagen vantevoren beslist er niet heen te gaan omdat ik echt iets nuttigers te doen heb op dat tijdstip, dan is het wat anders.

Kort gezegd: Volgens mij heb jij dus de angst dat als je niet gaat je jezelf niet meer in de hand hebt. Dit valt te voorkomen door voor jezelf dingen vantevoren in koelen bloede af te wegen en vertrouwen te houden in je eigen discipline.

ik heb dit altijd met dingen lezen...Ik moet altijd als k bijv een tekst op n reclamebord zie, helemaal lezen...elk woord ook even vaak, dus als k bijv 1 woord eerst lees, daarna de hele tekst, dan moet k de tekst ook nog een keer lezen zonder dat ene woord, anders heb k ze niet allemaal even vaak gezegd...heel vaag...en...heel irritant...

zo heb k dat ook vaak dat dingen gelijk moeten zin...heb k naar links gekeken, moet k ook naar rechts kijken (dit soort dingen heb k trouwens niet altijd, maar wel vaak, vooral wanneer ik op de fiets zit en k niets te doen heb behalve fietsen)...maar alles moet dan wel gelijk, heb k dus 2 keer naar links gekeken, moet k ook 2 keer naar rechts...noem maar op, dat soort dingen...

met leren en lezen heb k dat ook...ik moet elke zin gelezen hebben (ook weer meestal), dus ook de kleine letters...:S...heel vaag...

ik herken veel dingen die je zegt...Ik moet tijden ook altijd controleren...had k vooral heel erg met autorijden...elke keer controleren hoelaat en welke dag...dat begon zo en later was k er niet meer zeker van of het die dag wel echt de juiste datum was en of mn horloge wel goed liep...

verder met mn wekker...dan heb ik mn wekker gezet...en voor ik slaap heb ik dan echt alweer 5 keer het knopje van het alarm ingedrukt om te checken of ik wel echt de goede tijd heb gezet, en dan ga k weer na of k wel echt die tijd er uit moet...

Boek terugbladeren om te zien of k iets wel echt goed heb gelezen, ik moet ook altijd alles zien en dingen aanraken ook...heb k iets met links aangeraakt, dan moet et ook met rechts...stoot k ergens tegenaan met mn linkerschouder, dan ook rechts...niet altijd hoor, maar op bepaalde momenten...

niet echt een nuttige opmerking die ik nu ga maken, maar ik wou dat ik dat had!

Waarom, als ik vragen mag? Omdat je anders je afspraken vergeet? :P Nou, wees blij dat je het niet hebt, t is irri (N)

ja, dat heb ik ook, van dat boek! Ik moet ook altijd de bladzijde aflezen als ik weg moet ofzo als ik aan het lezen ben, het moet of per bladzijde of per hoofdstuk en dan pas wegleggen. :confused:

ik denk dat je er ook wel vanaf komt door het gewoon niet te doen en dan zelf in zien dat er niets 'ergs' gebeurt...maar als er dan wel iets ergs gebeurt...tja :D

volgens mij is het net iets anders bedoeld van flyaway...Maakt ook niet uit...tis allebei even irri idd...laat k et zo zeggen, kvatte et zelf anders op, ik heb iig dat als ik een boek lees elk woord gelezen moet hebben...sommige mensen lezen en die kunnen 'over de regels heen' lezen, sommige woorden overslaan en gewoon weten waar het over gaat. Ik zou dat misschien ook wel kunnen, maar een stemmetje in mn hoofd zegt dat ik elk woord gelezen moet hebben. tis als et ware niet eerlijk voor die woorden, dat ze niet gelezen zijn...kweet niet, alles moet iig precies. En dus ook dat laatste woord van de bladzijde idd...als ik de laatste regel van de bladzijde lees, dan weet k in principe al wat het laatste woord is (voorspellend lezen zeg maar), maar toch moet ik het gelezen hebben. Als ik de bladzijde toch al om heb geslagen en ik heb dat laatste woord nog niet gelezen, dan sla ik de bladzijde ook echt terug om 100% zeker te weten dat ik het gelezen heb...

een andere dwangmatige handeling die ik heb is dat het altijd netjes moet zijn...tlaat nu gelukkig een beetje los, maar als ik een slechte bui heb komt het zo weer terug...Mn ouders zijn erg druk met werk e.d. en ik ben juist dit jaar altijd thuis...dit zorgt ervoor dat k altijd tegen die troep aankijk en daar kan k juist heel slecht tegen...het vormt een grote spanning...eerst ruimde ik dan ook heel veel op, maar dat laat ik steeds meer los gelukkig, omdat k vind dat ze het zelf maar moeten doen. meestal ga k dan naar mn kamer waar het wel netjes is...

mn maatschappelijk werkster vraagt dan waarom ik wil dat het netjes is...ze denkt dat het komt omdat ik wil dat anderen geen verkeerd beeld van me krijgen, bijvoorbeeld wanneer ze bij mij thuis zijn...ik heb maar ja gezegd, maar voor mn gevoel is er niet echt een reden voor...Je ziet op tv wel eens beelden van mensen met dwangmatige handelingen, zoals alles rechtzetten e.d. Als reden zie je vaak dat ze bang zijn dat er anders iets heel ergs gaat gebeuren...
Het vreemde is, dat idee heb ik totaal niet...Ik ben niet bang dat, wanneer ik een woord niet gelezen heb iemand dood gaat of dat er dan weet ik wat voor ramp gaat gebeuren, een ongeluk ofzo...
Voor mij blijft dus ook echt het raadsel, waarom? Waarom moet ik dit soort dingen per se doen:S...heel vaag, heel irritant...

Dit heb ik ook gehad in combinatie met anorexia.

Dat heb ik ook, met dat ik had niet eerlijk vind voor die woorden. En toen ik jonger was met wel meer dingen, ik zette dingen altijd in 'groepjes' bij elkaar omdat ik het zielig vond als er eentje alleen stond, want dan was het net of de andere spullen hem buitensloten. Rekening houden met de gevoelens van dingen die geen gevoelens hebben :confused: . En ik moet altijd controleren of mijn geld nog in mijn zak zit (ik heb geen portemonnee) en dan nog een keer, want 'bij de vorige keer controleren kan het eruit gevallen zijn of er kan een gat in mijn zak zijn gekomen.' Niet dat ik geld nou zo belangrijk vind, maar goed. Verder, nuttige reply :p

@Rasmusje: Ik had dat heel erg met knuffels. Ik vond het zielig als er eentje alleen stond o.i.d. Het lijkt me wel minder vreemd om dat met knuffels te hebben dan met dingen, maar ik begrijp het wel.
En met dat geld dat er dan misschien is uitgevallen heb ik ook. Net als met mijn oogpotlood:s. Als ik die in mijn jaszak heb zitten en ik weet niet of hij er in zit, moet ik 2 of 3 keer kijken of hij er wel echt in zit. Je kunt wel zeggen van doe dat dan niet, maar stel hij is er wel uitgevallen. Het is heel vervelend.

Ik dacht vroeger altijd dat ik de enige was met dwangneurose :P.

Het is onzettend irritant en het beheerst ongeveer mijn hele leven. Iedere handeling die ik doe moet precies op mijn manier gebeuren anders voelt het slecht en blijf ik het herhalen.

Ik kan niet zomaar links of rechts om een paaltje heen lopen zonder daar over nagedacht te hebben. Desnoods spring ik erover heen maar het moet goed voelen.

Voor het slapen moet ik altijd even de verwarming aanraken, zowel met links als rechts. Als ik de tv uitzet met het standby knopje moet ik altijd even aan de statische lading voelen van het scherm.

Dingen wil ik altijd tot in detail weten. Het tijdstip waarop iets gebeurt moet ik tot op de seconde weten.

Foto's moet ik telkens opnieuw bekijken zodat ik zeker weet dat ik niets over het hoofd heb gezien. Ach, zo kan ik nog wel even doorgaan maar ik bespaar jullie een langdradig kutverhaal.

De drang om het te doen is meestal sterker dan het feit dat je weet dat je het niet hoeft te doen.

probeer je gedachten te relativeren. als je denkt "het is vreselijk als ik een college mis", dan is dat een irrationele gedachte.

irrationele gedachten kun je in 4 regels opsporen:


je kunt proberen de gedachten uit te dagen, door ze te vragen wáárom? . bijvoorbeeld: "waarom is het vreselijk als ik een college mis?"

1 in hoeverre zijn ze gebaseerd op bekende feiten?
2 in hoeverre helpen ze door het door jou gekozen doel te bereiken?
3 in hoeverre helpen ze persoonlijke ongewenste gevoelens te voorkomen?
4 in hoevere helpen ze ongewenste conflicten met de omgeving te voorkomen?

als ze allemaal met nee beantwoord worden, dan zijn het irrationele gedachten

probeer, als je weer denkt dat het vreselijk is als je een college mist, jezelf af te vragen of dat rationeel is, en waarom.

het lijkt makkelijker dan het is...

nee ik ben geen volleerd psycholoog maar een veertienjarige met een boek voor haar neus ;)

ik heb niet alle replies uitgebreid gelezen.

maar weet je wel dat dwanggedachten iets heel anders is? dwanggedachten zijn gedachten die zomaar ineens door je hoofd kunnen schieten en vaak heel negatief zijn. bijv. tijdens het in bad doen van je baby schiet door je hoofd: ik zou hem los kunnen laten en dan zou hij dood zijn. en je denkt bij jezelf: aahhh ik ben een slechte moeder.
terwijl deze gedachten juist dienen om je erop te wijzen dat je een goed persoon bent en de baby dus níet loslaat.

wat jij hebt lijkt meer op ehmm ja een dwang-ietsanders :p en wat je daaraan kunt doen weet ik niet want ik herken me heel goed in alle andere dingen die hier gezegd worden: geen knuffels buitensluiten, geen regels overslaan in een boek en verschillende keren dingen controleren 'want het kan bij de vorige controle alsnog kwijt zijn geraakt'.

qua colleges volgen kan ik je misschien helpen: ga níet naar onverplichte colleges en ga daarna eens na bij jezelf: ben ik ervan doodgegaan of niet? nee? mooi dan doen we dat volgende week nog een keertje. bijvoorbeeld :) :p ik kan ook nog wel dingen bedenken die je kunt doen tijdens dat je niet bij je college bent hoor, anders :p

@Sean815: dat met die getallen heb ik ook een beetje, maar dan niet zó erg, en met het getal 4. En ik heb het dan vooral voor ik ga slapen; ik controleer dan elke keer m'n wekker 4 keer, ik hou m'n gsm 4x4 tellen vast op het nachtkastje (zodat hij zéker goed ligt ofzo? :o) en ehm, ja dat is het zowat :p. Ik kan het laten als ik wil hoor, maar het voelt gewoon 'beter' zo, of vertrouwder ofzo?

Voor de rest als ik bv. uitga, controleer ik superveel of m'n GSM nog in m'n broekzak zit, of m'n fototoestel nog in m'n handtas ofzo. Of dat ik m'n sleutels wel bij me heb (terwijl ik twee minuten eerder nog gekeken heb). Die dingen kan ik ook wel laten, maar zo ben ik gewoon veel zekerder dat ik alles wel bij me heb. :s

Wauw, er zijn dus meer mensen met van die vreemde tikken.
Ik heb ze ook en soms word ik er echt gek van.
Bv. als ik een paar schoenen zie staan dan moeten ze elkaar raken. Nee niet gewoon naast elkaar zetten, want stel je voor dat ze elkaar net niet raken.. ze moeten bovenop elkaar.
En 's avonds als ik naar bed ga heb ik een routine. Eerst moeten alle dingen op mn bureau elkaar aanraken. Dan doe ik mn horloge af, leg die op het kastje naast mn bed en dan raak ik eerst met mn beide duimen de achterkant van het horloge aan, dan dat knopje waar je aan kunt draaien en dan de voorkant. dan doe ik m'n kastdeur goed dicht. Die duw ik eerst gewoon dicht en daarna moet ik de kast met beide handen aanraken en dan met alle vingers zo gelijk mogelijk los laten. Dit lukt meestal pas na iets van 10 keer. Daarna hetzelfde met m'n gewone deur. Dan ga ik op naar een beeldje van een kat. Ik raak de staart aan met eerste mn beide duimen en dan mn beide wijsvingers, dan de ogen, neus, oren en nek weer met die vingers. En als laatste leg ik mn wijsvingers op de oren mn duimen op het hoofd en dan moet ik het weer tegelijk loslaten. Dan m'n bureaustoel die moet precies goed staan, dat duurt ook even. Soms lig ik op bed en dan denk ik 'de stoel staat niet goed', maar dan wil ik hem ook niet veranderen omdat ik net op bed lig en als ik van bed ga ik weer van alles opnieuw moet doen. Maar dan na 20 minuten naar die stoel te staren zet ik hem toch maar recht en ga ik weer opnieuw het rijtje af...
Gelukkig zijn dit nog de enige dingen die ik doe. Vroeger had ik het veel en veel erger.

Bij mij precies hetzelfde, ik doe het ook niet als ik ergens anders slaap.