Moet ik aan mijn nieuwe klas vertellen dat ik depressief ben???????
 

Nou ja volgend jaar ga ik dus naar 4-havo en kom ik weer in een hele nieuwe klas.
De psycholoog vond mij depressief maar zelf vind ik van niet. Ik heb wel wat probleempjes maar om me nu meteen depressief te gaan noemen. Nou ja vinden jullie dat ik het aan de klas en leraren of op z’n minst aan mijn klasseleraar moet vertellen ook als ik deze man/vrouw niet zo leuk vind????
Heeft iemand ervareing ik zou het erg fijn vinden als jullie zouden reageren
-xxxxxxx- jes van een toekomstij NG’rtje op Havo 4 GHc te geleen

Ik zou hooguit aan de studieadviseur vertellen dat er wat problemen zijn in je (privé)leven. Als je dan problemen hebt met je studievoortgang dan weet hij of zij waar het aan ligt. Verder hoef je je klasgenoten heus niet alles uit je privéleven aan de neus te hangen, hoor. Zeker niet als je zelf niet eens het idee hebt dat je depressief bent. Kijk, als je het zelf prettig vindt dan kun je het doen, maar als je het liever voor jezelf houdt is het geen probleem.

Om maar een voorbeeld te geven, ik heb ADHD in combinatie met een angstdwangstoornis. Ik vertel dat niet aan iedereen, ik heb dat verder ook niet "officieel" op de universiteit verteld omdat ik geen enkel probleem heb met leren, maar ik maak er ook geen probleem van en als het ter sprake komt dan vertel ik het wel gewoon. Je moet doen wat je zelf het prettigste vindt, maar je bent het zeker niet verplicht.

Misschien ----> Psychologie?
(dis ook wa good, maar misschien krijg je daar wat meer reacties :))

vooral betere reacties denk ik

School --> Psychologie

Moeten? Nee, dat moet zeker niet...

Tsja, het is niet het 1e wat ik zou vertellen als je die mensen nog niet kent...

Ik zou niet meteen aan komen huppelen zo van : Jah, ik ben dus depressief..

Ikzelf zou het waarschijnlijk tegen niemand zeggen..

Nee.

Ze zien je dan als een aansteller en dat maakt je alleen maar nog meer depressief.

Je studie-adviseur of mentor is wel een optie. :)

Ik zou het niet meteen aan de klas vertellen. Ik zou eerst nieuwe contacten maken en als je iemand dan hebt leren kennen en vertrouwt zou ik het diegene vertellen.
Heel veel plezier op Graaf Huyn! Ik kom er net vanaf!
Liefs, Aqua

ik zou als ik jou was nix tegen je klas vertellen, ik kom ook bij veel andere mensen in de klas maar die ga ik dus echt niet vertellen van mijn problemen.
maar je kunt het altijd tegen je mentor/mentrix ofzo vertellen.

he esther, ik heb ervaring....een vriendin van mij uit mijn vorige klas is depressief... misschien ken je haar wel, maar ik ga haar naam niet noemen! Bijna niemand uit de klas wist het. Maar ze was er dus ook heel ziek bij enzo (hoorde erbij) ze kwam misschien 2 uur per dag naar school, als ze al kwam. De klas vertellen heeft niet zoveel zin. Ik denk dat een aantal het toch niet zullen begrijpen. Wel moet je je klassenmentor of de afdelingsleider en in ieder geval wat leraren inlichten. Je studie lijdt er namelijk erg onder. Dat meisje slikt inmiddels weer een hele tijd anti-depressiva. Maar veel beter gaat het nog niet met haar. Haar probleem is dat ze zich te veel van anderen aantrekt.
Maar goed, dat terzijde. Je klas inlichten zou ik dus niet doen, wel een aantal mensen die je vertrouwt en met wie je er over zou kunnen praten!! Dat is wel noodzakelijk, je moet er wel met iemand over kunnen praten. Ook al zou je niet depressief zijn, als je je erg rot voelt moet je daar met een of meerdere personen over kunnen praten.
sterkte!
-x- Starrie

ik zou het idd niet aan je klasgenoten gaan vertellen, aan je mentor is denkik wel handig want je school kan er aardig onder leiden. als je het vertelt kunnen ze rekening met je houden... ik heb het op een gegeven moment wel moeten vertellen aan de klas omdat ik nog maar een paar uurtjes per week naar school kwam en op een gegeven momen ffies helemaal niet meer en dan gaan ze achter je rug om kletsen over wat er aan de hand zou kunnen zijn. ok, ze hielden toen wel rekening ermee enzo maar je merkt toch ook dat ze dan niet meer weten hoe ze met je om moeten gaan (ze gaan sommige onderwerpen vermijden, durven nix meer aan je te vragen enzo). maar leraren zijn een stuk begripvoller als je een keer je huiswerk niet gemaakt hebt of als je een uurtje spijbelt (geen misbruik van maken hoor :D ).

Het lijkt me niet verstandig daar alleen maar mee te koop te lopen, dan stigmatiseer je jezelf meteen voor de rest van het schooljaar...als je meteen binnenkomt 'Hoi, ik ben blabla en ik ben depressief, dus jullie moeten me niet pesten want dan spring ik uit het raam' dan trek je het júist aan.

Probeer gewoon zo normaal mogelijk te functioneren. Als er dan mensen zijn die tóch meer willen weten over de achtergronden van je (eventuele) niet-normale functioneren dan kun je het altijd nog uitleggen.

Bij mensen als een decaan, mentor of vertrouwenspersoon is het anders. Het kan natuurlijk nooit kwaad die zo goed mogelijk in te lichten over je privéleven en geestelijke gesteldheid, dan kunnen zij daar vooraf ook rekening mee houden.

waarom hoeft je klas dat te weten, ik ben ook depresief maar ik ga dat niet aan mijn klas vertellen, medelijden gaan ze toch niet krijgen

ik zou ten eerste als jij vind dat je iet depresief bent ht niet aan ze vertellen en als je wel met dingen zit of met die depresiviteit vertel dit dan aan je mentor maar vertel dit alleen als je er wel zeker over bent, ik denk zelf dat als je dit vertelt aan je mentor dat hij het laat weten an al je andere docenten en dan rkijg je (lijkt mij) allemaal van die (mischien wel onnodige) medelijden ! dus ik dnek dat zolange je nog geen geen grote plblemen heb je diyt gewoon beter met je ouders kan praten en met hun bespreken hoe je hier mee moet omgaan in de klas. \

groetjes en suc-6

haaizz...

Ik heb er persoonlijk voor gekozen zo min mogelijk mensen in mijn omgeving te vertellen hoe ik ECHT in elkaar steek.. Zijn 2 mensen ( uit vriendenkring) die het weten.
IK zou niet willen dat ze anders naar mij gaan kijken, vooral op school niet. En zal ik al helemaal nie voorgetrokken willen worden door leraren.

Als je het nodig lijkt moet je het doen, het is je eigen keuze. Maar hou er rekening mee dat ze anders naar je kunnen gaan kijken, en veel leerlingen er onbegrip voor tonen onderling. Dat weet ik van mensen die ik heb horen roddelen over mensen met problemen uit mn klas..
Ik zou dus liever een apart persoon zijn in ogen van leerlingen en veel op me eigen, dan dat ik bestempeld wordt als gek. Sommige leerlingen weten nog nie eens verschil tussen Psycholoog en Psychiater.. dan krijg je dat..

In ieder geval succes ermee..

Nuff

Ik ben toen ik in de vierde zat depressief gevonden, ook mij werd aangeraden dit aan klasgenoten en aan de mentor te vertellen. Zelf werd me dat iets te veel, zit namelijk nog steeds met wat 'begrip-problemen' en was bang dat ik daardoor afgerekend zou worden oid.. Toch heb ik het mijn mentor & conrector verteld, en deze hebben mijn leraren ingelicht. Soms kreeg ik opvallend 'hulp' en dat was wel vervelend, dat viel klasgenoten ook op. Maar aan de andere kant vond ik het ook wel fijn dat de leraren het wisten, zo hoefde ik mezelf minder te verklaren etc...

Ik zou je mentor & conrector dus wel inlichten als ik jou was, je kan ze vertellen dat je niet 'speciale aandacht' wil, of leraren erop aanspreken als ze dat doen..

Klasgenoten en vrienden weten dit helemaal niet van me, omdat ik het echt moeilijk vind om over te praten. Ik heb liever een soort masker op wanneer ik met hen omga, dan dat ik mezelf ben... heb het idee dat ze dan anders tegen me gaan doen oid...

Maar je móet echt niets, als jij denkt dat je het beter vindt dat je mentor/mentrix er niets van weet, vertel het dan niet! (Ik heb er te lang mee gewacht, was onwijs down en constant aan het spijbelen, dus ben ik bijna van school getrapt.. uiteindelijk gesprek met mijn moeder, conrector, mentor en mij, hebben we alles uitgepraat... )