nachtmens
 

ga de nacht niet uit de weg
zoals de mens gewend is
ga de straat op
zeg je baan op
leef van maanlicht
en verdraai de wijzers
doe de deur dicht
als je weggaat
als je terugkomt is er thee
neem vooral geen vrienden mee
ontwijk het daglicht
draag je zonnebril
tot het nacht is
slaap voorbij de zonnezorgen
denk aan morgen als een inktvlek
die je pijn verborgen houdt

_____

commentaar is zeer welkom :)

Het klinkt als een liedtekst; fijn rijmend maar niet al te ingewikkeld. Dit stukje:
ontwijk het daglicht
draag je zonnebril
tot het nacht is
vind ik niet zo lekker lopen, maar geen idee hoe je het beter kan maken. Voor de rest, simpel maar leuk (y)

Edit: Het doet me denken aan een liedje van Blof, denk ik: Niets dan dit. Hm, nu kan ik het niet meer lezen zonder aan die melodie te denken :D

Helaas ken ik het hele nummer niet, dus ik kan je niet vertellen of het erop lijkt ;). In ieder geval bedankt voor je commentaar :).

Leuk gedicht dat (volgens mij) eenzaamheid uitstraalt?

Het leest zo weg (en dat is positief).